به گزارش مجله خبری نگار،باورتان میشود یا نه، تحقیقات نشان داده به طور کلی مردان بیشتر از زنان مطمئن اند کسی که در حال حاضر با او در رابطه عاطفی هستند یا قصد ازدواج با او را دارند، همان نیمه گمشدهی آنها است. گرچه این امر ممکن است در مورد همه صدق نکند، اما میدانیم که عشق میتواند بسیار پیچیده باشد و دل کندن از کسی که وارد زندگی مان شده کار دشواری است. با این حال، باید به خاطر داشته باشیم که دست کشیدن از رابطه عاطفیای که کارکرد خود را از دست داده ایرادی ندارد، حتی اگر مجبور به کنار گذاشتن کسی باشیم که واقعاً او را دوست داریم.
بعضی در اولین نگاه عاشق میشوند و بعضی هم به تدریج به یک دوست نزدیک احساس پیدا میکنند. جالب است که تحقیقات نشان داده عمدهی روابط عاشقانه از یک رابطه دوستی معمولی آغاز میشوند، امری که میتواند به افزایش دوام رابطه عاشقانه بیانجامد.
علیرغم خواست قلبی مان، روابط عاطفی ما همیشه به پیدا شدن نیمه گمشده مان نمیانجامند و این امر هیچ ایرادی ندارد. زندگی غیر قابل پیش بینی است و گاهی کسی که تصور میکردیم نیمه گمشدهی ما است، صرفاً یک همدم موقت از آب درمی آید. بسیار مهم است که این حقیقت را بپذیریم و پذیرای تجربیات و روابط جدید باشیم. علاوه بر این، شما هرگز نمیدانید که عشقی که سزاوارش هستید را کجا ممکن است بیابید.
اینکه بتوانیم چیز عزیزی را تا ابد در قلب مان حفظ کنیم، تجربهی همزمان تلخ و شیرینی است، چرا که شادی و غم آن به یک اندازه است. اما از همه دشوارتر زمانی است که مجبور شویم با عشق زندگی مان خداحافظی کنیم. در یک پژوهش، ۷۵ درصد افرادی که متحمل رنج طلاق شده بودند، علت اصلی آن را مشکلات مرتبط با تعهد عنوان کردند.
شاید با گذشت زمان، علاقه مان کم شده باشد یا متوجه شده باشیم که خواستههای ما و طرف مقابل مان دیگر باهم همخوانی ندارد. با این حال، باید این موضوع را درک کرد که پایان دادن به یک رابطه همیشه نتایج منفی ندارد.
داشتن یک رابطهی بی عیب و نقص آرزوی بسیاری از ما است، اما اغلب میتواند سوررئال یا غیر واقع بینانه به نظر برسد؛ بنابراین وقتی راه خود را از کسی جدا میکنیم، باید از فکر پیدا کردن نیمه گمشدهی خود هم دست بکشیم.
بر اساس تحقیقات، کسانی که پیدا کردن نیمه گمشده را اولویت خود قرار میدهند، در مقایسه با کسانی که اولویت آنها رشد و بهبود روابط عاطفی شان است، اغلب برای حل اختلافات شان با شریک عاطفی خود با مشکل بیشتری رو به رو هستند؛ بنابراین بهترین شیوه این است که دنبال رابطهای باشید که به شما حس رضایت و شادی بخشد.
داستان جدایی یکی از کاربران وبسایت Reddit مثال خوبی برای این موضوع است.
این کاربر نوشته: «همین تازگی کسی که خیلی دوستش داشتم را به خاطر ترفیع شغلی بزرگی که گرفت از دست دادم. به این نتیجه رسیدیم که بهتر است رابطه مان را تمام کنیم تا اینکه از هم دور بمانیم. من ۳۰ سالم است و ترمهای آخر دانشگاه هستم و به خاطر سومین رابطه عاطفی ناکامی که در دههی ۲۰ زندگی ام داشته ام، خودم را مقصر میدانم. حالا جای تازهای زندگی میکنم و هیچ رابطه دوستی عمیقی ندارم. فقط خودم هستم و سگم و گربه ام. همه چیز تیره و تار است.».
اما کاربرانی هم بوده اند که نگاه متفاوتی به تجربهی او داشته اند.
کاربری در پاسخ به او نوشته: «تمام شدن یک رابطه عاطفی به معنای شکست نیست. فقط پایان یکی از فصلهای زندگی تو است، چند خاطره از اینکه چطور عشق دادی و گرفتی، از چیزهایی که تأثیر مثبتی در رابطه ات داشتند و چیزهایی که تأثیرشان منفی بود، از مسیر رشدی که با شریک عاطفی ات داشتی و از رشد شخصی ات. از این تجربه برای نگاه به آینده استفاده کن، زمانی که آماده هستی تا پرورش درخت درونت را ادامه دهی؛ و یک روز برمی گردی و با لبخندی از سر قدردانی به این رابطه ات نگاه میکنی. سفر جستجوی عشق و کشف خود تازه برای تو آغاز شده است.»
کاربر دیگری هم برای او نوشته: «به ندرت پیش میآید که خود جدایی باعث رنج شود. فکرهایتان دربارهی آن است که اذیت تان میکند. مثلاً: “دیگر کسی مثل او را پیدا نمیکنم. ” یا “همه چیز تقصیر من بود، من این رابطه را خراب کردم. ” جدایی همیشه هست. زندگی یک چرخه است. روابط عاشقانه اولش خوب به نظر میرسند و بعدش بد میشوند. زندگی همین است و ما اینگونه رشد میکنیم. پس به صدای ذهن تان که مملوء از افکار آزاردهنده است، تا زمانی که فکرهای بهتری آن را پر نکرده، گوش ندهید.»
منبع:روزیاتو