پازل‌های نقاشی باعث رمزگشایی از یک خانواده باستانی شد

مطالعات جدید پژوهشگران حوزه هنر منجر به رمزگشایی از یک خانواده باستانی توسط قطعات مختلف یک نقاشی شده و تصویر یک مادر نزدیک به ۲۰۰ سال دوباره به پسر و همسرش وصل شده است.

به گزارش مجله خبری نگار،پژوهشگران مجموعه نیواگارد در دانمارک دو بخش از پرتره یک خانواده را که توسط فلاندری کورنلیس دو ووس در سال ۱۶۲۶ نقاشی شده بود، کنار هم قرار داده اند، که گمان می‌رود در مقطعی بین سال‌های ۱۸۳۰ و ۱۸۵۹ پس از آسیب دیدگی به طرز ماهرانه‌ای از هم جدا شده بود.

محققان برای اولین بار زمانی متوجه این موضوع شدند که ناظران تیزبین متوجه شدند که بخشی از لباس را می‌توان در گوشه سمت راست پایین تابلوی نقاشی دوگانه یک پدر و پسر مشاهده کرد، که نشان دهنده ادامه داشتن تصور بود. به همین دلیل محققان از سال گذشته تلاش خود را برای یافتن عضو گمشده این تصویر آغاز کرده و گزارشی از سال ۱۹۶۶ در موزه ملی هنر کپنهاگ کشف کردند که شامل عکسی از یک نقاشی پس از تمیز کردن و بازسازی آن بود.

این عکس جزئیات دقیقی از بازوی زن گمشده در نقاشی را نشان می‌داد، که ظاهراً در وضعیت فعلی پرتره قابل مشاهده نیست.

یورگن وادوم (Jørgen Wadum)، مشاور ویژه مجموعه Nivaagaard که در تلاش‌های تحقیقاتی این مطالعات مشارکت داشت در رابطه با کشف فوق گفت: این تیم جستجوی خود را در میان تصاویری که می‌توانست با این نقاشی مرتبط باشد، آغاز کرد. بخت و اقبال زمانی به این محققان روی آورد که وی تصمیم گرفت پس از مطالعه زمان بر آثار ده‌ها موزه و گالری مختلف، یک جستجوی ساده در گوگل با استفاده از عبارت پرتره یک خانم امتحان کند.

نتایج کاملا غیر منتظره بود، زیرا آن‌ها کشف کردند: اثری با عنوان پرتره یک بانو در سال ۲۰۱۴ در حراج کریستی لندن به حراج گذاشته شد که زنی را نشان می‌داد که یقه سنگ آسیاب بزرگی مانند یقه پدر در نقاشی اصلی مد نظر آن‌ها به تن داشت.

مالک جدید این نقاشی، یک فروشنده برجسته هنری مستقر در آمستردام و ژنو، این پرتره را بلافاصله پس از خرید تمیز و بازسازی کرد. بازسازی پرتره این خانم شامل فرآیندی برای حذف پس زمینه نقاشی بود که نشان می‌داد یک لایه رنگ برای پوشاندن پس‌زمینه اصلی به آن اضافه شده است.

در گزارش این عملیات آمده است: در پشت بانوی زیبا، اکنون یک منظره دور در سمت چپ پرتره و همچنین آسمان آبی با ابر‌های افقی سفید بالای سر ظاهر شد.

در حال حاضر ارتفاع تابلوی مادر کمتر از نصف تابلوی پرتره دوگانه پدر و پسر است که قبلاً در مجموعه نیواگارد قرار داشت و تطابق این تصاویر نشان می‌دهد که این دو پرتره زمانی یکی بوده اند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری