به گزارش مجله خبری نگار،این مطالعه که توسط تیمی از محققان دانشگاه کنت، دانشگاه ناتینگهام ترنت و دانشگاه کاونتری انجام شد، از دادههای بیش از ۱۳۰۰۰ فرد در ۱۲۲ کشور استفاده کرد که این اطلاعات در طول موج اولیه همهگیری کووید-۱۹ جمعآوری شده بود.
نظرسنجیها، قدرت پیوند افراد با ارتباطات اجتماعی نزدیک، مانند خانواده و دوستان، و همچنین با جوامع گسترده تری مانند کشور، دولت، و بشریت را ارزیابی کردند. در این مطالعه رفتارهای مرتبط با کرونا و سلامت روان و رفاه افراد نیز بررسی شدند.
نتایج نشان میدهد که پیوند با خانواده، با رفتار مثبتی که میتواند سلامت را بهبود بخشد، مرتبط است. در این مورد، نمونههایی از جمله شستن دست ها، پوشیدن ماسک و فاصله گذاری اجتماعی نیز معیار بودند.
برای مثال، ۴۶ درصد از افرادی که پیوندهای خانوادگی قوی داشتند، دستهایشان را «زیادتر» از بقیه میشستند، در حالی که ۳۲ درصد افرادی که با خانوادهشان پیوند قوی نداشتند، دستهایشان را کمتر میشستند. علاوه بر این، ۵۴ درصد از افرادی که با خانواده خود رابطه نزدیکی نداشتند گزارش کردند که هرگز ماسک نزده اند.
علیرغم اینکه افراد دارای پیوندهای خانوادگی قوی تنها ۲۷ درصد از کل نمونه را تشکیل میدهند، اما آنها ۷۳ درصد از افرادی را تشکیل میدهند که در فاصله گذاری اجتماعی، ۳۵ درصد از کسانی که دستان خود را میشستند و ۳۶ درصد از کسانی که «زیاد» یا بیشتر از ماسک استفاده میکردند، تشکیل میدادند.
این مطالعه همچنین نشان داد که داشتن پیوندهای قوی با ارتباطات اجتماعی نزدیک و گروههای گسترده، با سلامت روان و رفاه بهتر مرتبط است. نکته مهم این است که هرچه تعداد بیشتری از گروههایی که افراد با آنها پیوند قوی داشت، بیشتر بود، مشارکت افراد در رفتارهای بهداشتی و روانی بهتر و اضراب و افسردگی نیز کمتر بود.
یکی از نتایج این تحقیق این بود که سیاستهای موثر بر سلامت عمومی باید بر شبکههای کوچکتر و همچنین گروههای متعدد، تمرکز کنند، بهویژه در مواقع بحرانی که افراد باید تشویق شوند تا رفتارهای سلامتی مثبت خود را با ارتباطات اجتماعی نزدیک خود به اشتراک بگذارند.
همچنین پیشنهاد میشود که سیستمهای مراقبتهای بهداشتی به جای اینکه به افراد تنها، دارو تجویز کنند، آنها را تشویق به برقراری ارتباطات اجتماعی قوی و موثر کنند.
نتایج این مطالعه که شامل طیف وسیعی از کشورها مانند بنگلادش، برزیل و پرو بود، پیامدهایی برای مقابله با اثرات منفی سلامت جسمی و روانی از دیدگاه جهانی دارد. این مطالعه با دستیابی به بسیاری از جمعیت جهانی بسیار فراتر از رویکردهای سنتی روانشناسی رفته است.
دکتر مارتا نیوسون استاد انسان شناسی در دانشگاه کنت، گفت: این تحقیق به نیاز جهانی احساس تعلق پرداخت. حس تعلق، حس بسیار ارزشمندی است. در هر کجای دنیا که باشید، این که بدانید برای دیگران مهم هستید و یا دیگران برای شما مهم هستند، بسیار با ارزش است. ما متوجه شدیم که عضویت در گروههای مختلف، برای تشویق رفتارهای بهداشتی بهتر، از جمله پیوند با جوامع گستردهتر مانند کشور یا دولت، مهم است، اما مهمتر از همه نزدیکترین دوستان و خانواده ما هستند.
دکتر بهار تونچگنچ، استاد ارشد روانشناسی در دانشکده علوم اجتماعی NTU، افزود: در زمانهای بحرانی، مانند وقوع بلایا، بحرانهای اجتماعی یا بیماریهای همهگیر، پیوندهای اجتماعی ما میتواند نقش مهمی در حمایت از سلامت جسم و روان ما داشته باشد. ما زمانی که میخواهیم تصمیمی بگیریم، به افرادی که به آنها اعتماد داریم و همیشه با آنها هستیم، توجه میکنیم. به همین دلیل است که پیوندهای نزدیک ما با خانواده و یا افرادی که بسیاری از ما رویدادهای مهم زندگی را با آنها به اشتراک میگذاریم و از آنها یاد میگیریم، میتواند رفتارهای سالم را ترویج کند. در عین حال، داشتن ارتباطات اجتماعی قوی، برای ارتقای سلامت روان بسیار مهم است. تحقیقات ما نشان میدهد که پیوندهای اجتماعی نزدیک و گسترده، منابع و جهتگیری متفاوتی را ارائه میدهند.
در غرب جهان، افراد تمایل دارند تنهاتر باشند و به نوعی جهان را به تنهایی فتح کنند. تحقیقات نشان میدهد که در واقع انسانها، حیواناتی اجتماعی هستند که به روشهای متعددی از جوامع خود سود میبرند و به آنها تکیه میکنند. در زمانهای چالشبرانگیز و بحرانی، این امر حتی بیشتر از پیش نمایان میشود. توصیه میشود دولت ها، در سیاست گذاریهای خود این نیازها و مکانیسمهای روانشناختی را در نظر بگیرند و مقامات محلی و سازمانهای مردمی را برای حداکثر کارایی و رفاه در مواقع بلایا مشارکت دهند.