به گزارش مجله خبری نگار/تکناک: نتایج این آزمایش بالینی دو مرحلهای در نشست سالانه انجمن هماتولوژی آمریکا (ASH) در دسامبر ارائه شد.
این آزمایش شامل نوجوانان و بزرگسالان بود و نشان داد که دارویی که سیستم ایمنی را در بیماران مبتلا به پیوند علیه میزبان (GvHD) که ممکن است بعد از عمل پیوند مغز استخوان رخ دهد، سرکوب میکند، ایمنتر از درمان استاندارد فعلی یعنی درمان توسط استروئیدها است.
GvHD یک عارضه جانبی است که بیمارانی که از پیوند مغز استخوان برای درمان سرطان خون دریافت کردهاند آن را تجربه میکنند. این مطالعه با استفاده از نمونههای خون بیماران مبتلا به GvHD استفاده کرد که بیشترین فایده را از درمان جدید خواهند برد.
دکتر آرون اترا، استادیار پزشکی (هماتولوژی و انکولوژی پزشکی) در موسسه سرطان Tisch، که این مطالعه را در نشست ASH ارائه کرد، گفت: ثابت شده است که استفاده از استروئیدها باعث ایجاد عوارض متعدد در گیرندگان پیوند مغز استخوان میشوند که برای بیماری GvHD نیاز به درمان دارند. عوارض جانبی عبارتند از: مانند عفونتهای جدی، آسیب استخوان و عضله، خواب ضعیف و کیفیت پایین زندگی.
دکتر جان لوین، پروفسور پزشکی (هماتولوژی و انکولوژی پزشکی) در موسسه سرطان Tisch و نویسنده ارشد این تحقیق در ادامه افزود: درمان بدون استروئید برای GvHD پیشرفت مهمی در بهبود نتایج پیوند مغز استخوان خواهد بود، اما احتمالاً بهترین انتخاب برای همه بیماران نیست. توانایی استفاده از نشانگرهای زیستی GvHD برای شخصیسازی شدت درمان، کلید موفقیت این آزمایش بود.
GvHD زمانی اتفاق میافتد که سلولهای اهداکننده به اندامهای سالم خود گیرنده، حمله میکنند و این موضوع منجر به آزاد شدن پروتئینهای بافتی خاصی در جریان خون میشود. این پروتئینها میتوانند به عنوان نشانگرهای زیستی برای تعیین کمیت شدت آسیب بافت، مورد استفاده قرار گیرند. بیماران با میزان پایین این نشانگرهای زیستی به طور کلی به خوبی به درمان پاسخ میدهند، اما پیش از این هیچ راهی برای شناسایی آنها وجود نداشت. یک آزمایشگاه تحقیقاتی در بیمارستان Mount Sinai توانست نشانگرهای زیستی GvHD را در نمونههای خونی که از بیماران به دست آمده را در عرض ۳۰ ساعت اندازهگیری کند، که این کار باعث شد تحقیق درمورد این درمان در بیمارانی که نیاز به شروع سریع درمان دارند، امکانپذیر شود.
نتایج حاصل از این آزمایش با یک گروه تحت کنترل همسان از بیمارانی که با استروئیدها درمان شده بودند، مقایسه شد. این تحقیق نشان داد که استفاده از یک دوره کوتاه ایتاسیتینیب که یک مهارکننده JAK۱ است که میتواند سیستم ایمنی را تضعیف کند، میزان پاسخ بسیار بالایی را ایجاد کرد که این پاسخ مثبت، سریعتر از درمان با استروئیدها اتفاق افتاد. پاسخ به ایتاسیتینیب به اندازه استروئیدها بادوام بود و نتایج بلندمدت نیز به همان اندازه خوب بود.
هم ایتاسیتینیب و هم استروئیدها در ۸۶ درصد بیماران مؤثر بودند. میزان بقای یک ساله برای ایتاسیتینیب ۸۸ درصد در مقایسه با ۸۰ درصد برای استروئیدها بود. بیماران تحت درمان با ایتاسیتینیب نیز به میزان قابل توجهی عفونتهای شدید کمتری داشتند که احتمالاً این نتیجه در مقایسه با درمان یه وسیلهی استروئیدهای سیستمیک بود، بسیار کمتر بود.
دکتر جیمز ال فرارا، پروفسور پزشکی (هماتولوژی و انکولوژی پزشکی) در موسسه سرطان Tisch و نویسنده ارشد این تحقیق گفت: این اولین باری بود که کسی توانست از نشانگرهای زیستی GvHD برای شناسایی بیماران کمخطری استفاده کند که میتوان با استفاده از این روش درمانی، بیماری آنها را کاهش داد. Mount Sinai روش استفاده از این نشانگر زیستی خاص را توسعه داد، که این موضوع به ما اجازه داد این یافته جدید و معنادار را برای بیماران و بهبود کیفیت زندگی آنها ارائه کنیم.