به گزارش مجله خبری نگار به نقل از Science Alert، شکستن استخوان در دوران کودکی فقط یک اتفاق ساده و در پی شیطنت نیست. این شکستگی میتواند یک علامت هشدار دهنده از خطر شکستگیهای متعدد و پوکی استخوان در آینده باشد. سابقه شکستگیهای قبلی یکی از قویترین پیشبینیکنندههای شکستگیهای آینده است، اما دستورالعملهای فعلی برای تعیین خطر پوکی استخوان، شکستگیهای دوران کودکی را نادیده میگیرد.
تقریباً از هر دو کودک یک کودک در دوران کودکی استخوانش میشکند و حدود یک چهارم پسران و ۱۵ درصد دختران از شکستگیهای متعدد در کودکی رنج میبرند، اما هم اکنون به وضوح مشخص نیست که چرا برخی از کودکان به طور مکرر استخوان شان میشکند؟
دانشمندان تاریخچه شکستگیها را در گروهی از افراد میان سال به مدت پنج دهه بررسی کردند. آنها دریافتند افرادی که در دوران کودکی خود بیش از یک بار استخوان شان میشکند، در بزرگ سالی بیش از دو برابر احتمال شکستن استخوانها را خواهند داشت. در زنان، این شکستگیها همچنین میتواند منجر به کاهش تراکم استخوان در لگن در ۴۵ سالگی به بالا شود، اما اگر تغییرات سبک زندگی برای بهبود تراکم استخوان را بتوان در زندگی اعمال کرد، ممکن است بیشترین تأثیر را بر سلامت استخوان در طول عمر و کاهش خطر پوکی استخوان را به همراه داشته باشد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که کودکانی که دچار شکستگی میشوند در خانوادههای فقیرتری زندگی میکنند، تحرک زیاد و اضافه وزن دارند یا دارای شاخص توده بدنی بالا، کمبود ویتامین D و مصرف کم کلسیم هستند و ممکن است مورد آزار فیزیکی قرار بگیرند. کودکانی که به طور مکرر دچار شکستگی میشوند ممکن است اسکلتهای شکنندهای داشته باشند، مستعد تصادف باشند یا شکستگی استخوانشان هنگام ورزش یا فعالیت بدنی رخ دهد.
اگرچه عوامل دقیق این افزایش خطر شکستگی در بزرگ سالی را نمیدانیم، اما این نتایج میتواند برای افزایش آگاهی افراد در معرض خطر استفاده شود.
والدین کودکانی که به طور مکرر در دوران کودکی دچار شکستگی میشوند باید از راهکارهای مختلفی برای جلوگیری از شکنندگی مداوم اسکلتی با افزایش سن مطلع شوند. تغییرات رفتاری و سبک زندگی مانند افزایش فعالیت ورزشی، دریافت بهینه کلسیم و ویتامین D و افزایش مصرف پروتئین و لبنیات از جمله راهکارهایی هستند که اگر در کودکی و زیر نظر پزشک اعمال شوند.
میتوانند بر سلامت استخوانها در بزرگ سالی تاثیر بگذارنند.
ویتامین D برای استحکام استخوانها بسیار ضروری است و مهمترین و اصلیترین منبع آن نور آفتاب و مکملهای حاوی ویتامین D است. علاوه بر نور آفتاب مستقیم و مکمل ها، ماهی قزل آلا و انواع دیگر ماهیهای چرب مجموعهای از مواد مغذی تقویت کننده استخوان را ارائه میدهند که ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ مهمترین آنها هستند.
وقتی که افراد در سنین کودکی، نوجوانی و جوانی، ورزش و فشار بیشتری به استخوانها وارد میکنند، آنها قویتر میشوند. به بیان دیگر ورزش باعث میشود تا کلسیمهای دریافتی در بدن به مصرف استخوانها برسند و به جای این که تبدیل به مواد دفعی شوند در ساختار استخوانها استفاده شوند.
دو ماده مغذی کمتر شناخته شده که به حفظ سلامت استخوانها کمک میکنند، منیزیم و پتاسیم هستند. کمبود منیزیم در بدن، تعادل ویتامین D را بر هم میزند. پتاسیم اسید موجود در بدن را خنثی میکند که این مسئله باعث خروج کلسیم از استخوانها میشود.
همان طور که گفته شد هم پسران و هم دخترانی که در دوران کودکی بیش از یک شکستگی را متحمل شدند، بیش از دو برابر بقیه افراد در بزرگ سالی در معرض خطر شکستگی قرار میگیرند. همچنین بیشتر کسانی که در دوران کودکی شکستگی نداشتند، در بزرگ سالی هم دچار شکستگی نخواهند شد.
در میان زنان، شکستگیهای دوران کودکی با تراکم استخوان کمتر در مفصل ران در اواخر زندگی شان همراه است. پوکی استخوان بعد از میان سالی بر سلامت استخوان بزرگ سالان تأثیر زیادی میگذارد. دانشمندان امیدوارند که بتوانند بیشتر به بررسی رابطه بین شکستگیهای دوران کودکی و سلامت استخوان بزرگ سالان بپردازند تا به راحتی و از طریق تغییرات سبک زندگی در کودکی بتوانند از شکستگیهای متعدد در میان سالی جلوگیری کنند و مانع از پوکی استخوان شوند.
منبع: خراسان