به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: «کلر دلی» یکی از اعضای پارلمان اروپا از کشور ایرلند به تازگی از سیاستهای غرب درقبال منطقه غرب آسیا به شدت انتقاد کرد. به گفته کلر دلی این سیاستها به جز مصیبت و گرفتاری هیچ نتیجهای برای منطقه نداشته است و غربیها حالا مدعی تلاش برای «ثبات آفرینی» در غرب آسیا هستند. وی همچنین از حمایت کشورهای غربی از گروهک تروریستی منافقین انتقاد کرد. کلر دلی در پیامی در صفحه توئیتر خود نوشت: «پس از چند دهه حکمرانی سوء آمریکا و اروپا در خاورمیانه که با گسترش تروریسم، کودتا، تجاوزها و جنگهای نیابتی همراه بوده و میراث آن مصیبت و گرفتاری و جنگ بوده است، حالا میبینیم که اتحادیه اروپا دستشان را میشوید، چانه خود را میخاراند و به این میاندیشد که چگونه ثبات را به این منطقه بیاورد؟! حتماً شوخی میکنند!»
انتقاد شدید این عضو پارلمان اروپا از سیاستهای مخرب غرب در منطقه غرب آسیا با توجه به نتایج مصیبت بار حضور غربیها در این منطقه و سیاستها و اقدامات آنها صورت گرفته است. این انتقاد همسو با انتقاداتی است که رقبای بین المللی غرب به ویژه آمریکا یعنی چین و روسیه در این زمینه صورت داده اند. ثمره حمایت گسترده غربیها در غرب آسیا گسترش تروریسم در کشورهایی مانند افغانستان، سوریه و عراق و هرج و مرج گسترده و وقوع جنگ داخلی در کشوری مانند لیبی بوده است. بسیاری از مداخلات غربیها در غرب آسیا به بهانه گسترش دموکراسی و آزادی بوده است. این بهانه دروغین نیز با انتقاد شدید روسیه مواجه شده است.
در این زمینه «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه با انتقاد شدید از سیاستهای مداخله جویانه کشورهای غربی که به بهانه توسعه دموکراسی در کشورهای مختلف اجرا میشود، تاکید کرد: «تغییرات ساختاری اجتماعی باید از طریق ساختارهای داخلی کشورها و نه از طریق دخالت قدرتهای خارجی و بیرونی آغاز شود.» پوتین میگوید: «اتفاقات سالهای اخیر نشان میدهد که سیاست خارجی غرب که مبتنی بر مداخله بشردوستانه، جنگ برای آزادی و تلاشهای خارجی برای تقویت مخالفان در برابر شرایط استبدادی است، نتیجهای جز گسترش فعالیتهای تروریستی و بی ثباتی کشورها نداشته و شرایط امروز عراق، سوریه و لیبی مثال روشن و برجسته این سیاست مداخله جویانه غرب است.»
به رغم این گونه انتقادات که حتی از جانب سیاستمداران غربی مانند نماینده پارلمان اروپا نیز بیان شده، اما نگاهی به سیاستها و اقدامهای کنونی غرب در غرب آسیا نشان میدهد که آمریکا وشرکای اروپایی آن همچنان بر تداوم سیاستهای سلطه گرانه و مداخله گری در این منطقه تاکید داشته و حاضر به اصلاح رویکردهای خود که نتایج فاجعه باری را مانند جنگهای افغانستان و عراق به همراه داشته، نیستند.