سرنخ درمان دیابت دست خرس ها!

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از یورونیوز، خرس‌های قهوه‌ای درست پیش از خواب زمستانی، به اندازه ۲۰ هزار کالری در روز می‌خورند که حدود ۴ کیلوگرم در روز به وزن آن‌ها اضافه می‌کند. این بخشی از راهبرد خرس‌ها برای زنده ماندن در زمستان‌های طولانی بدون غذاست، اما اگر انسان‌ها همین کار را انجام می‌دادند، اضافه وزن‌های خطرناکی را تجربه می‌کردند و احتمالاً به دیابت مبتلا می‌شدند.

مقاومت به انسولین

پروفسور جوآنا ال. کلی، یکی از پژوهشگران دانشگاه ایالتی واشنگتن می‌گوید که یکی از موضوع‌های جالب درباره خرس‌ها این است که آن‌ها در طول خواب زمستانی، به انسولین مقاوم می‌شوند، اما در زمان‌های دیگر به این هورمون حساس هستند. این محقق گفت که این پدیده بدان معناست که خرس‌ها هر ساله دارای مقاومت برگشت‌پذیر به انسولین می‌شوند.

۸ پروتئین کلیدی

پرفسور کلی گفت: «ما د رصدد هستیم که بفهمیم که چگونه خرس‌ها می‌توانند این کار را به طور طبیعی در هر سال و بدون هیچ پیامد منفی انجام دهند واطلاعاتی درباره چگونگی توسعه درمان‌های جدید دیابت برای انسان به دست بیاوریم و کلید درمان مقاومت به انسولین و در نهایت دیابت را کشف کنیم.» بنابراین او به همراه گروهی از دانشمندان، هشت پروتئین کلیدی را شناسایی کردند که در انسان‌ها هم یافت می‌شوند و به خرس‌ها در کنترل سطح انسولین خود کمک می‌کنند. آن‌ها پروتئین‌های شناخته شده‌ای هستند که بین خرس‌ها و انسان‌ها مشترک اند و احتمال زیادی دارد که بتوان از آن‌ها به عنوان دارو استفاده کرد.

انسولین چیست و چگونه کار می‌کند؟

انسولین هورمونی است که غلظت گلوکز را در خون تنظیم می‌کند و این کار را با ارسال سیگنال‌هایی به بخش‌هایی از بدن مثل عضلات، کبد و سلول‌های چربی برای جذب قند انجام می‌دهد. اگر عضله‌ای در برابر انسولین مقاوم باشد، قادر به جذب قند و تبدیل آن به انرژی نخواهد بود. مسئله این است که اگر قند بیش از حد وارد بدن شود، سلول‌های ما به انسولین پاسخ نمی‌دهند و به آن مقاوم می‌شوند و در نهایت به قند اضافی در خون منجر می‌شود. این موضوع یکی از علل اصلی دیابت نوع ۲ است، بیماری که می‌تواند به حملات قلبی، سکته مغزی و نابینایی منجر شود.

بررسی دوره‌های انتقال پروتئینی

پروفسور کلی می‌گوید، هنوز متابولیت‌ها را بررسی نکرده‌ایم که ممکن است نقش بسیار مهمی ایفا کنند. تحقیقات تیم ما بر فصل نیمه فعال و خواب زمستانی خرس‌ها متمرکز بود. ما در این باره تحقیق می‌کنیم که در دوره‌های انتقالی برای پروتئین‌ها چه اتفاقی رخ می‌دهد. این دوره‌های گذار مسائل زیادی را درباره چگونگی انجام این فرایند خواهند گفت.»

غیرفعال ماندن بدون آتروفی عضلانی

نکات قابل توجه در این تحقیق این است که خرس‌ها می‌توانند مدت‌ها بدون فعالیت و در خواب زمستانی باقی بمانند، اما در عین حال آتروفی عضلانی بسیار کمی داشته باشند. در صورتی که اگر انسان‌ها حتی برای مدت بسیار کوتاهی در رختخواب استراحت کنند، این موضوع می‌تواند عواقب منفی برای آن‌ها داشته باشد. محققان این موضوع را به این واقعیت نسبت می‌دهند که همه بافت‌های خرس‌ها به انسولین مقاوم نمی‌شوند. به نظر می‌رسد که ماهیچه‌های خرس‌ها در طول سال به انسولین حساس هستند و این در حالی است که چربی در طول خواب زمستانی آن‌ها به انسولین مقاوم می‌شود.

با خواب زمستانی خرس‌ها، دیابت درمان می‌شود؟

کل روند خواب زمستانی خرس‌ها از نوع تغذیه و حتی نداشتن آتروفی عضلانی تا مدیریت انسولین به دانشمندان این فرصت منحصر به فرد را داده که بیماری دیابت را بهتر درک کنند. دانشمندان امیدوارند در نهایت از این روند کمک بگیرند تا بفهمند که چگونه مقاومت به انسولین را در انسان بشکنند و بیماری دیابت را درمان کنند.

منبع: خراسان