به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: پیرامون استقلال و سپاهان حرف برای نوشتن زیاد است و فضا برای انتشار اندک. پس بیایید صاف برویم سر اصل مطلب.
۱. فکر میکردیم استقلال سا پینتو دلبری میکند، اما سپاهان مورایس بود که از بازی بزرگ هفته اول شش امتیاز طلایی دشت کرد، سه تا را به حساب خودش ریخت و سه تا را هم از حساب استقلال دریغ کرد تا با زدن محکمترین چک هفته اول، بشدت خودی نشان دهد. پیش از بازی برای تماشای هر دو تیم انگیزهای بسیار بالا داشتیم و دستکم خوشحالیم سپاهان فراتر از انتظار ما ظاهر شد.
۲. سپاهان مورایس، چقدر خوب بود. اگر قرار بود دفاع کنند، خوب دفاع کردند. اگر قرار بود حمله کنند، خوب حمله کردند. اگر قرار بود ضد حمله بزنند، درخشان ظاهر شدند. اگر قرار بود به بازی سرعت بدهند، عالی عمل کردند. اگر قرار بود بازی را ببندند، استثنایی بستند. اگر قرار بود بازی را ببرند، به بهترین شکل ممکن بردند. سپاهان میتوانست بازی را در نیمه اول ببازد و نباخت. آنها میتوانستند بازی را در نیمه دوم ببرند و بردند. به این میگویند یک «جاب دان» درجه یک!
۳. استقلال در بازی نخست چقدر بدسلیقه چیده شد و چقدر بدسلیقه پیش رفت. دو دفاع میانی کند و یک خط هافبک مکانیکی و بیاحساس که هر چه بازی بیشتر پیش میرفت، بیشتر تحلیل میرفتند. آنها امیدوار بودند در نیمه دوم حریف زردپوش را خسته کنند و با تکیه بر اشتباهات فردی کار را به سود خود تمام کنند. دقیقاً عکسش برای خودشان رخ داد. خسته شدند، اشتباه کردند و باختند.
ساپینتو خوب کرد که سه بازیکن را همزمان وارد زمین نمود و با تیم بازندهاش تعارف نکرد، اما هفته آینده و هنگام انتخاب ترکیب اصلی است که باید ببینیم او چند نفر را کنار میگذارد.
۴. داوری دیگر حتی نیاز به گفتن هم ندارد. دو صحنه بسیار مشکوک به پنالتی میتوانست با کمک داور ویدیویی، تعیین تکلیف شود و نشد. تا کی باید تیمها و هواداران را به جان هم بیندازیم؟