با زبان تئاتر در کشور بیگانه‌ایم/معادله معکوس قهرمان‌پروری در ایران

به گزارش مجله خبری نگار، حسین فدایی حسین چهارشنبه ١٥ تیر در حاشیه کارگاه‌های آموزش مربیان «تئاتر بچه‌های مسجد» که به صورت منطقه‌ای در شیراز در حال برگزاری است، به ضرورت تئاتر کودک در کشور و چرایی ضعف در این حوزه اشاره و عنوان کرد: معتقدیم تئاتر گویاترین و موثرترین زبان برای انتقال مفاهیم است.

او با طرح سوالی مبنی بر اینکه وقتی چنین ابزاری موثری در اختیار داریم چرا نباید از آن استفاده کنیم؟ گفت: متاسفانه با این نوع زبان بیگانه‌ایم و از تئاتر تعریف اشتباهی داریم و آن را ویژه افراد خاص می‌دانیم و فکر می‌کنیم یکسری موضوعات خاص و مخاطب خاص دارد، بنابراین کسی از آن استقبال نمی‌کند، روی آن سرمایه گذاری نمی‌کنند و به آن بودجه اختصاص داده نمی‌شود و به هنرمندان تئاتر هم امکان فعالیت نمی‌دهیم، چون نگاهمان به تئاتر یک کار خاص ویژه افراد خاص است، در حالی که تئاتر برای همه مردم است.

این مدرس تئاتر ادامه داد: کودکان، شهروندان و آینده سازان این مملکت هستند بنابراین اگر قرار است مفهومی به آن‌ها منتقل به سمت هنجار‌های اجتماعی بکشانیم، بهترین راه استفاده از تئاتر است.

فدایی حسین تصریح کرد: این مهم واقعیتی است که باید یک زمانی به آن برسیم که تئاتر بهترین امکان و ابزار برای انتقال مفاهیم به فرزندان است.

او با بیان اینکه در حال حاضر کودکان با حجم زیادی از رسانه‌های مختلف به ویژه فضای مجازی مواجه هستند که آن‌ها را به مسیر اشتباه می‌کشاند، ادامه داد: کودکان با تئاتر به تعادل می‌رسند، لذا باید از تئاتر حمایت و بهترین نمایش‌ها برای کودکان در کشور تهیه شود.

نویسنده و پژوهشگر حوزه تئاتر معتقد است که وقتی کودکان مشتری تئاتر شوند آن را در بزرگسالی هم دنبال می‌کنند، گفت: از این طریق مشکل بزرگ تئاتر که نبود مخاطب است، حل می‌شود.

فدایی حسین در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به چرایی کم رنگ شدن جایگاه فارس در حوزه تئاتر، بخش عمده‌ای از دلیل کم رنگ شدن این جایگاه را خروج هنرمندان برجسته این هنر از استان عنوان کرد و گفت: وقتی یک کارگردان و هنرمند امکان و اجازه فعالیت در استان خود داشته باشد، قطعا استان خود را ترجیح می‌دهد.

او در خصوص چرایی عدم قهرمان پروری در کشور هم گفت: متاسفانه در خصوص قهرمان پروری معادله در کشور ما برعکس است؛ قهرمانان بسیار زیادی داریم که روی آن‌ها کار نمی‌کنیم در حالی که خارج از کشور قهرمانان ساختگی تولید و به ما معرفی و عرضه می‌کنند.

این مدرس تئاتر، عدم آگاهی از گذشته و پیشینه چهره‌های برجسته و سخت گیری راجع به قهرمانان را از دلایل دیگر این مهم ذکر و تصریح کرد: عده‌ای خود را متولی حمایت از قهرمانان ملی می‌دانند و اجازه نمی‌دهند آن‌ها به چالش و نقد کشانده شوند و در واقع هاله‌ای از تقدس دور آن‌ها کشیده می‌شود و موجب می‌شود کم کم این قهرمانان به فراموشی سپرده شوند.

فدایی حسین؛ لازمه مطرح شدن و دیده شدن یک قهرمان را قرار گرفتن در بوته نقد و موقعیت سخت چالشی دانست و گفت: تعریف کردن به تنهایی یک اثر هنری نامیده نمی‌شود.