دچارنشدن درس‌آموز «سادیو مانه» به از خودبیگانگی

به گزارش مجله خبری نگار، انتشار تصاویری از پوشش مهاجم مسلمان سنگالی بایرن مونیخ آلمان که با اقدامات خیرخواهانه خود سبب گسترش و پیشرفت منطقه محل تولدش شده است، در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفت. گفته می‌شود این بازیکن با لباس بومی کشورش در آلمان دیده می‌شود و حتی زمانی که در انگلیس برای لیورپول بازی می‌کرد، با همین لباس رفت‌و‌آمد می‌کرد. در ادامه این مطلب، نگاهی جامعه‌شناختی به این رفتار و تصمیم قابل‌توجه خواهیم داشت.

درگیر نشدن «مانه» با بحران هویت

بحران هویت به معنای آن است که شخص دچار از خودبیگانگی می‌شود و به بیان ساده، خود را نمی‌شناسد. نمی‌داند به کدام فرهنگ، زمانه، بستر و ریشه تعلق دارد یا حس تعلق خود به این‌ها را از دست داده است بنابراین دچار از خودبیگانگی فرهنگی در معنای عام آن می‌شود. هیچ نیروی جمعی بیرونی را چه اجباری و چه اختیاری به عنوان بخشی از معنای خویشتن نمی‌پذیرد، اگرچه از بیرون بر او تحمیل شود. اتفاقی که دقیقا برعکس آن در «مانه» سنگالی با انتخاب پوشش محلی کشورش افتاده است. حالا سوال اساسی این جاست که آیا می‌توان به شخص گفت که به فلان فرهنگ و بستر و زمینه اجتماعی باید تعلق داشته باشد یا تعلق دارد یا شخص می‌تواند به‌طور اکتسابی و نه دیکته شده انتخاب کند که به چه زمینه‌ای تعلق داشته باشد؟

آسیب‌های کاهش هویت فردی‌و‌جمعی با تقلید از «مانه»

حقیقت آن است که نمی‌توان به شخصی تحمیل کرد که باید به چه چیزی حس تعلق داشته باشد و بداند هویت او چگونه شکل گرفته است؟ اما از طرفی نمی‌توان نادیده گرفت که فرهنگ، زمینه، جامعه، خانواده و تمامی مواردی که منجر به شکل‌گیری تجارب یک فرد، خاطرات، اعمال، بلوغ و به‌طور کلی طی طریق او در مسیر زندگی می‌شود، در هویت فرد و این که او کیست و از کجا آمده است و آینده او تاثیر دارد بنابراین بهترین راه، یادآوری و بازآفرینی ارزش‌های هویتی منسوب به فرهنگ و متن جامعه‌ای است که او در آن متولد شده، رشد کرده و بزرگ شده است.

از طرف دیگر اندیشه و ذائقه او، شبکه‌های اجتماعی و سرمایه اجتماعی به او کمک می‌کنند هویت خویش را در طول زمان بنا کند. بحران هویت یعنی قطع ارتباط با هویت انتسابی و ناتوانی در یافتن و تثبیت حس تعلق مربوط به چیزی یا جایی که هویت اکتسابی او را می‌سازد. این مسئله می‌تواند به از خودبیگانگی، خودباختگی فرهنگی، سرگشتگی، بی هدفی، احساس پوچی و یاس منجر شود. اما «سادیو مانه»، هوشمندانه و در اتفاقی درس‌آموز با پوشیدن لباس بومی کشورش، مسیر متفاوتی را می‌پیماید.

تثبیت هویت با پوشیدن لباس‌های محلی و بومی

به‌طور کلی پوشیدن لباس‌های محلی و بومی به عنوان یک نماد توسط کسانی که به آن باور دارند و آن را ارزش می‌انگارند، قدمی مثبت در مسیر تثبیت هویت آن هاست. همچنین برای یادآوری به کسانی که می‌توانند باور کنند و قطعه‌ای از هویت گم شده یا حس تعلق خاطر خود را در اقوام خویش بیابند، می‌تواند مثمر باشد. اگرچه نباید از نظر دور داشت که این مسئله نباید تنها برای حفظ ظاهر و به صورت صوری انجام شود بلکه باید در عمق شخصیت فرد به صورت پایدار ظاهر شود تا موثر باشد.

منبع: خراسان