چرا در فضای مجازی مانند اینستاگرام و تلگرام عاشق میشویم؟
در بخش زیر به بعضی از این دلایل اشاره میکنیم:
فضای اینترنت و ارتباطات مجازی بستر ارتباطی بسیار ساده و راحتی را فراهم نموده که مخاطبان آن میتوانند به همان روشی که نامه نگاری میکنند در این فضا به تبادل اطلاعات و گفتگو بپردازند.
علیرغم بی اعتمادی و جوی که اکنون در فضای اینترنت وجود دارد عاشق شدن پدیده قابل انتظاری است که از طریق کلمات تایپ شده انجام میشود، به عبارتی چند قرن است که بیان احساسات و عواطف از طریق نوشتار مورد استفاده قرار میگیرد و اینترنت سبب آسانی انجام این کار شده است.
بعضی از متخصصان ادعا میکنند که رابطه در فضای مجازی پیش از ملاقات در دنیای حقیقی میتواند به اشخاص برای شناسایی علائق و سلیقههای یکدیگر از همان فاصله دور کمک کند و سبب قوی شدن رابطه آنان شود. افرادی که در فضای مجازی عاشق میشوند میتوانند به سرعت به توصیف علائق خود بپردازند تا نظر طرف مقابل خود را جلب کنند.
هرچند امکان دارد چندین ماه یا حتی یک سال طول بکشد تا دو نفر با یکدیگر رابطه برقرار کنند و به هم نزدیک شوند که این امر تنها با کلیک بر روی موس یا صفحه نمایش گوشی موبایل انجام میشود، در گذشته این روند بسیار اهسته انجام میشد. امروزه ما میتوانیم از طریق فضای مجازی با افرادی رابطه برقرار کنیم که در گذشته هیچوقت با آنها صحبت نکرده ایم.
روابط و عشقهای دیجیتالی
چنانچه ما اعتماد به نفس نداشته باشیم دچار لکنت زبان و مشکل تکلم باشیم ترجیح میدهیم از طریق فضای مجازی با افراد دیگر رابطه برقرار کنیم، زیرا در این وضعیت نیازی به گفت وگوی حضوری و مواجهه شدن با دیگران نداریم.
از آنجایی که رابطه در فضای مجازی نیازی به نمایش رفتار ما ندارد میتوانیم ریسک بیشتری کنیم و دقیقاً حس کنیم همان کسی هستیم که قصد داریم خود را نشان دهیم و از نقشهایی که دنیای واقعی به ما تحمیل میکند رها شویم.
همینطور میتوانیم بطور واضح درباره اندیشه و عقاید خویش حرف بزنیم و هنگامی که آنها را تایپ میکنیم به خوبی به آنها فکر کنیم و به آسانی جملات خود را ویرایش نماییم. چنانچه مهارت نوشتاری ما خوب باشد میتوانیم در دنیای مجازی بهتر به معرفی خویش بپردازیم.
بر اساس نتایج یکی از تحقیقاتی که در این خصوص انجام شده است یکی از جذابیتهای ارتباط اینترنتی در اینستاگرام و سایر شبکههای اجتماعی این است که میتوانیم به راحتی با افرادی که عقاید یکسانی با ما دارند رابطه برقرار کنیم.
بعضی از تحقیقات نشان داده اند که چت کردن در فضای مجازی میتواند برای نخستین بار اثرات مثبتی را بر روی ارتباطات حضوری ما بگذارد. در این تحقیقپژوهشگران به بررسی این مسئله پرداختند که در ملاقات دوم آیا افرادی که شناخت اولیه آنها به صورت مجازی بوده است باهم صمیمیتر خواهند بود یا آنهایی که آشنایی اولیه شان به صورت حضوری بوده است.
آنها متوجه شدند گروهی که ابتدا آشنایی مجازی داشته اند با هم صمیمیتر خواهند بودکه این مسأله تا حدودی به کیفیت و ماهیت رابطه دیجیتالی ارتباط دارد. درواقع فضای مجازی به اشخاص اجازه میدهد که حاشیههای دنیای واقعی را کنار گذاشته شده و بر روی رابطه و مکالمه صریح، تمرکز بیشتری داشته باشند.
رابطه در فضای مجازی
عشقهای دیجیتالی و راه دور
این ارتباطات معمولاً اجازه نمیدهد که یک شخص را بدرستی و آنچه که هست بشناسید، زیرا شما هیچگاه شخصیت یک فرد را از پشت یک صفحه نمایش نمیتوانید تشخیص دهید و هر آنچه که شما میبینید تنها نهایتا فرصتی برای دیدن چهره آن شخص است و شما در مورد اصالت و واقعیت صحبتهای وی هیچگاه نمیتوانید به نتیجه درستی برسید به عنوان مثال اگر شما تنها ۳ روز مهلت داشته باشید که بخواهید دوست و نامزد خود را بشناسید میتوانید در این ۳ روز به علت ارتباط مستقیم با آن شخص از زمانی که به مدت ۳ سال با وی از طریق مجازی ارتباط داشته باشید وی را بشناسید.
معمولاً افرادی ارتباطات راه دور را انتخاب میکنند که حوصله پرداختن به مشکلات را ندارند برای این که این مشکلات معمولاً زندگی کلی افراد را تحتتأثیر خواهد گذاشت. اگر این فرد را نتوانید ملاقات کنید نمیتوانید واقعیتهای زندگی او را بشناسید و تمام جوانب شخصیت او را درک کنید.
افرادی که به روابط دوستی از راه دور وارد میشوند به دنبال تنها دوستی برای حرف زدن هستند و به دنبال وارد شدن به ارتباطات جدّی نخواهند بود؛ زیرا میدانند که اینگونه ارتباطات برای آنها مسوولیت به بار میآورد و اجازه نمیدهد که آنها به صورت قبل به زندگی خود ادامه دهند، این اشخاص تنها به دنبال شخصی برای خلاصی از مشکلات خود و وقت گذرانی هستند.