به گزارش مجله خبری نگار/یک تیم بینالمللی از دانشمندان دریافتهاند که علیرغم تنوع عظیم اشکال حیات و زیستگاهها، توزیع گونهها در سیاره ما از یک قانون واحد پیروی میکند. این امر به درک بهتر چگونگی ساختار زیستکره زمین و چگونگی تغییر آن در زمینه تحولات زیستمحیطی جهانی کمک خواهد کرد. این کار در مجله Nature Ecology & Evolution (NEE) منتشر شده است.
محققان بررسی کردند که چگونه گروههای مختلف موجودات زنده - از دوزیستان و پستانداران گرفته تا درختان و سفرهماهیها - در مناطق زیستی زمین توزیع شدهاند. این مناطق زیستی توسط اقیانوسها، کوهها و آب و هوای شدید از یکدیگر جدا شدهاند و باعث میشوند هر یک به عنوان "آزمایشگاه تکامل" خود تکامل یابند.
انتظار میرفت هر منطقه الگوی توزیع گونههای منحصربهفرد خود را داشته باشد، اما نتایج به طرز شگفتآوری ثابت بودند. همه مناطق زیستی دارای یک منطقه «هسته» بودند - منطقهای که بیشتر گونهها در آن متمرکز بودند. از این منطقه مرکزی، گونهها به سمت بیرون گسترش یافتند، اما تعداد کمی توانستند فراتر از آن زنده بمانند.
روبن برناردو-مادرید، نویسندهی اصلی این مطالعه، توضیح داد: «به نظر میرسد این هستهها شرایط بهینهای را برای حیات و تنوع زیستی ایجاد میکنند. آنها به منابعی تبدیل میشوند که حیات از آنها به سایر نقاط منطقه «سرایت» میکند.»
این اصل جهانی با چیزی که به عنوان فیلتراسیون اکولوژیکی شناخته میشود، مرتبط است - فقط گونههایی که میتوانند شرایط دشوار مانند گرما یا خشکسالی را تحمل کنند، میتوانند سرزمینهای جدید را استعمار کنند. اگرچه این نظریه مدتهاست که در بومشناسی شناخته شده است، اما هرگز چنین تأیید گستردهای در مورد اعتبار آن برای همه اشکال حیات به طور همزمان وجود نداشته است.
این کشف، ارزش استثنایی برخی از مناطق به ظاهر کوچک زمین را برای حمایت از تنوع زیستی کلی سیاره و اهمیت حفاظت از آنها برجسته میکند.
خواکین کالاتایود، یکی از نویسندگان این مقاله، افزود: «اگر بدانیم این مناطق اصلی کجا هستند و چگونه با محیط زیست مرتبط هستند، میتوانیم پیشبینی کنیم که حیات روی کره زمین در پاسخ به تغییرات اقلیمی چگونه تغییر خواهد کرد.»