به گزارش مجله خبری نگار، به گفته او، ژنتیک شکل و ساختار صورت را تعیین میکند. بنابراین، میتواند با افزایش سن تغییر کند. به اصطلاح "چربی دوران کودکی" اغلب در سنین پایین، در ناحیه گونه، در افرادی با وزن طبیعی یا کمی اضافه وزن، تجمع مییابد. با افزایش سن، مقدار آن کاهش مییابد و به صورت ویژگیهای مشخصتری میدهد. او با وجود شیوع جراحیهای برداشتن چربی گونه، در مورد آنها هشدار میدهد.
او میگوید: «آنچه اکنون «اضافی» به نظر میرسد، اغلب با افزایش سن خود به خود از بین میرود.»
او اشاره میکند که این تصور که جذابیت فیزیکی رابطهی خطی با میزان چربی صورت ندارد، به این معنی است که چربی اضافی، و همچنین کمبود آشکار آن، با مشکلات سلامتی مرتبط هستند و هماهنگی ویژگیهای چهره را مختل میکنند.
به گفته او، یک مطالعه بینالمللی نشان داده است که جذابترین چهرهها، چهرههایی با ضخامت لایه چربی ایدهآل هستند. مطالعات انجام شده توسط دانشمندانی از استرالیا، آفریقای جنوبی و مالزی تأیید کرده است که میزان سالم چربی صورت با شاخص توده بدنی (BMI) بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ مرتبط است.
این مطالعه نشان میدهد که درک زیبایی به فراوانی وقوع ویژگیهای خاص نیز بستگی دارد: تصاویر آشنا به دلیل اثر تشخیص، جذابتر به نظر میرسند.
شایان ذکر است که شاخص توده بدنی (BMI) یک فرمول ساده آنتروپومتریک است که برای ارزیابی سازگاری وزن بدن با قد استفاده میشود. BMI بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ واحد مطابق با استاندارد طبقهبندی سازمان بهداشت جهانی است.