به گزارش مجله خبری نگار، فیبر به عنوان بخش مهمی از یک رژیم غذایی سالم شناخته شده است، با این حال کمتر از ۱۰ درصد از آمریکاییها حداقل مقدار توصیه شده را مصرف میکنند. یک مطالعه در دانشکده پزشکی استنفورد ممکن است بالاخره افراد بیشتری را متقاعد کند که بشقابهای خود را با لوبیا، آجیل، سبزیجات چلیپایی، آووکادو و سایر غذاهای غنی از فیبر پر کنند.
مطالعهای که در مجله Nature Metabolism منتشر شد، اثرات اپیژنتیک مستقیم دو محصول جانبی رایج هضم فیبر را شناسایی کرد و دریافت که برخی تغییرات در بیان ژن اثرات ضد سرطانی دارند.
وقتی فیبر میخوریم، میکروبیوم روده ما اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولید میکند. این ترکیبات فقط منبع انرژی برای ما نیستند: مدتهاست که به طور غیرمستقیم بر عملکرد ژنها تأثیر میگذارند. محققان ردیابی کردند که چگونه دو اسید چرب زنجیره کوتاه رایج در روده ما، پروپیونات و بوتیرات، بیان ژن را در سلولهای سالم انسان، در سلولهای سرطانی روده بزرگ انسان درمان شده و درمان نشده و در روده موشها تغییر میدهند.
آنها تغییرات اپیژنتیکی مستقیمی را در ژنهای خاصی که تکثیر و تمایز سلولی و همچنین آپوپتوز یا فرآیندهای مرگ سلولی از پیش برنامهریزیشده را تنظیم میکنند، یافتند. همه اینها برای قطع یا کنترل رشد کنترلنشده سلولی که زمینهساز سرطان است، مهم هستند.
پروفسور مایکل اسنایدر از دانشگاه استنفورد گفت: «ما ارتباط مستقیمی بین مصرف فیبر و تعدیل عملکرد ژن که اثرات ضد سرطانی دارد، پیدا کردیم و فکر میکنیم که احتمالاً یک مکانیسم جهانی است، زیرا اسیدهای چرب زنجیره کوتاه که با هضم فیبر تولید میشوند، میتوانند در سراسر بدن حرکت کنند.» «مردم معمولاً رژیم غذایی کمفیبر دارند، به این معنی که میکروبیوم آنها دچار سوءتغذیه است و نمیتواند به اندازه کافی اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولید کند. این برای سلامتی ما خوب نیست.»
با توجه به نرخ نگرانکننده سرطان روده بزرگ در میان جوانان، یافتههای این مطالعه ممکن است بحث و تحقیق در مورد اثرات همافزایی احتمالی رژیم غذایی و درمان سرطان را نیز برانگیزد.
اسنایدر افزود: «با شناسایی ژنهای هدف این مولکولهای مهم، میتوانیم بفهمیم که فیبر چگونه اثرات مفید خود را اعمال میکند و چه چیزی در سرطان اشتباه پیش میرود.»
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.