به گزارش مجله خبری نگار، این آفات شامل مورچههای فورموزان خشکی، مورچههای خشکی آسیایی و مورچههای چوبی هند غربی هستند.
قبلا تصور میشد که موریانهها با کمک پدیدههای طبیعی منتقل میشوند، به عنوان مثال در زبالههای شناور که پس از بلایای طبیعی مانند طوفان یا سونامی ظاهر میشوند، البته در مقادیر محدود. اما امروزه قایقهای خصوصی به لطف حمل و نقل دریایی به یک "وسیله حمل و نقل" اصلی برای موریانهها تبدیل شدهاند و به آنها اجازه میدهد تقریبا هر ساله سرزمینهای جدیدی را فتح کنند. هنگامی که این حشرات یک کشتی را مستعمره میکنند، ممکن است به دلیل چرخه تولید مثل آهسته و سبک زندگی مخفی خود برای سالها شناسایی نشوند و بعدا مشکلات عمدهای ایجاد کنند.
از سال ۲۰۱۰، خسارت اقتصادی سالانه ناشی از تهاجم موریانهها از ۴۰ میلیارد دلار در سطح جهان فراتر رفته است و مورچههای فورموزان زمینی بین ۲۰.۳ تا ۳۰ میلیارد دلار خسارت وارد کردهاند. رشد صنعت قایق بادبانی و قایق تفریحی این مشکل را تشدید میکند. پس از سوار شدن به کشتی، موریانهها میتوانند به راحتی به خشکی بروند و مناطق جدید را مستعمره کنند و کنترل آنها را دشوارتر میکند.
موریانهها با آب و هوای شهری سازگار هستند و کمتر به عوامل طبیعی مانند محافظت در برابر شکارچیان متکی هستند، زیرا تعداد آنها در شهرها کمتر است. در عوض، شرایط مصنوعی ایجاد شده توسط انسان، مانند آب و هوای گرم، نور مصنوعی و عدم وجود استتار مناسب، قایقها را به محیطی ایده آل برای مهاجرت خود تبدیل میکند.
مشکل این است که صاحبان قایق به ندرت کشتیهای خود را از نظر موریانه بازرسی میکنند. هجوم حشرات تا زمانی که خسارت قابل توجه نباشد، شناسایی نمیشود، اما بیشتر کلنی به خشکی نقل مکان کرده است و اکوسیستم منطقه را تغییر داده است.
نتایج این مطالعه در مجله Current Opinion in Insect Science منتشر شد.