به گزارش مجله خبری نگار/ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، تحقیقات نوین در دانشگاه New South Wales نشان میدهد که «صدای» ستارگان، سرگذشت و آینده کهکشان ما را بازگو میکند. در مطالعهای که امروز در مجله Nature منتشر شد، کلودیا ریز، پژوهشگر جوان و سرآمد این پروژه، با بررسی نوسانات روشنایی ۲۷ ستاره از خوشه M ۶۷ به سراغ شناخت بهتر روند تکامل ستارگان رفت، خوشه M ۶۷، که حدود ۲۷۰۰ سال نوری فاصله دارد، از ۴ میلیارد سال پیش متولد شده و شامل ستارگانی با جرمهای متفاوت از زیرغولها تا غولهای سرخ میباشد.
این مطالعه برای نخستین بار امکان بررسی زنده روند تکاملی ستارگان را فراهم ساخت؛ در حالی که تمامی ستارگان این خوشه از یک ابر گازی منشأ میگیرند و ترکیب شیمیایی مشابهی دارند، اما تفاوت در جرم آنها الگوی تکاملشان را مشخص میکند، ریز توضیح میدهد: با تحلیل نوسانات فرکانسی، که همان امواجی هستند که از داخل ستارگان به بیرون میتپند، میتوانیم به عمق ساختار درونی هر ستاره پی ببریم.
به گفته استاد دنیس استلو، همکار این پژوهش، روش نوین همچون شنیدن یک ارکستر در حال نواختن است، وی میافزاید: هر ستاره همچون سازی است که هر نت آن داستانی از دمای باطنی، چگالی و دوران عمر خود را روایت میکند، نوسانات دقیق این امواج ما را قادر میسازد تا سن و جرم ستارگان را با دقتی بیسابقه تعیین کنیم.
این یافتهها نهتنها افقهای جدیدی برای مدلسازی تکامل کهکشانها به روی دانشمندان میگشاید، بلکه میتواند سرنخهایی از آیندهی خورشید ما نیز ارائه دهد؛ چرا که خورشید نیز در گذشته از خوشههای مشابهی به دنیا آمده و در مسیر تکاملی مشابه قرار دارد، با استفاده از دادههای بهدست آمده از مأموریت Kepler K ۲، پژوهشگران توانستند تشخیص دهند که چگونه تفاوتهای جزئی در فرکانسهای لرزشی میتواند نشاندهنده تغییرات بنیادی در ساختار درونی ستارگان باشد.
این تکنیک نوین، پنجرهای تازه به سوی فهم بهتر ساختار کهکشانها و فرایندهای نوین شکلگیری ستارگان ایجاد کرده است. پژوهشگران اکنون درصددند تا با بازبینی دادههای قدیمی و استفاده از فناوریهای پیشرفته، به بررسی گستردهتر این پدیده بپردازند. نتیجه این مطالعات میتواند نهتنها به بهبود مدلهای پیشبینی تکاملی ستارگان کمک کند، بلکه زمینه را برای درک بهتر چگونگی حمایت ستارگان از سیارات و حتی شرایط مناسب برای حیات فراهم کند.