به گزارش مجله خبری نگار، تاتیانا چرنیاکووا، روانشناس بالینی، به Uznai گفت که دلیل امتناع کودک از غذا خوردن به درخواست اصرار والدین ممکن است کمبود توجه، درد هنگام غذا خوردن یا مشکلات خانوادگی باشد. به گفته وی، در هر صورت نباید کودکان را مجبور کنید که برخلاف میل آنها عمل کنند، زیرا تصمیم گیری در مورد زمان، مقدار و نوع غذا یکی از مراحل رشد و استقلال فرد است.
چرنیاکووا خاطرنشان کرد که در کودکان خردسال، امتناع از غذا خوردن اغلب با ناراحتی فیزیولوژیکی همراه است که گاهی اوقات هنگام غذا خوردن رخ میدهد: دندان درآوردن، درد معده، فقط خستگی. سن همیشه به شما اجازه نمیدهد همه این اضطرابها را با کلمات بیان کنید و به نظر والدین میرسد که کودک به سادگی دمدمی مزاج است. علاوه بر این، دلایل عدم تمایل به غذا خوردن نیز میتواند روانی باشد.
کودکان جهان را از طریق احساسات درک میکنند. اگر کودک احساس کند که غذا با تنش، استرس یا نگرانی همراه است، واقعا میتواند از آن اجتناب کند. عبارات: "شما باید بخورید! "، "شما نمیتوانید آن را ترک کنید"، که در مهدکودک یا در خانه شنیده میشوند، به عنوان تمایل بزرگسالان برای مجبور کردن آنها به انجام کاری برخلاف میل خود تلقی میشوند.
وی افزود که کودکان اغلب به دلیل ناراحتی عاطفی در پس زمینه درگیری در خانواده امتناع میکنند: نزاع بین اقوام، طلاق والدین، به طور کلی، عدم توجه و مراقبت مناسب از سوی بزرگان. در این حالت، روانشناس توصیه میکند که مشکل را به موقع تشخیص دهید و کودک را با حداکثر مراقبت احاطه کنید.
روانشناسان عدم تمایل کودکان به غذا خوردن را به سادگی با مرحله رشد، شکل گیری شخصیت توضیح میدهند.
همانطور که کودک بزرگ میشود، شروع به درک میکند که چه چیزی را میتواند کنترل کند و چه چیزی را نمیتواند؛ و غذا یکی از معدود زمینههایی است که میتواند استقلال خود را در آن نشان دهد. امتناع از غذا خوردن میتواند راهی برای گفتن این باشد: "من تصمیم میگیرم چه چیزی و چه زمانی بخورم! " به طوری که استقلال و اعتماد به نفس خود را احساس کند.»
پیش از این، سوتلانا یرشوا، رئیس مرکز توسعه فرهنگ روانشناختی، گشتالت درمانگر گفته بود که احترام به آزادی شخصی و منافع شریک زندگی باعث ایجاد اعتماد در یک رابطه میشود. به نظر او، توانایی به اشتراک گذاشتن آشکار احساسات و شفاف بودن از نظر احساسی میتواند به تعمیق ارتباط معنوی کمک کند.