به گزارش مجله خبری نگار، به گفته دفتر مطبوعاتی دانشگاه، زبالههای ایمن از صنایع خمیر و کاغذ - لیگنوسولفونها - به پایهای برای تولید مواد شیمیایی زیستی تبدیل شده است. به نظر میرسد که به دلیل خواص ساختاری و تخلخل بالا، نمونههای به دست آمده توسط دانشمندان میتوانند نه تنها برای بهبود رشد محصول، بلکه برای حذف برخی از مواد سمی از فاضلاب نیز مورد استفاده قرار گیرند.
دانشمندان دانشگاه خاطرنشان میکنند که یکی از روشهایی که در حال حاضر برای استخراج سلولز از چوب استفاده میشود، روش سولفیت است که در آن علاوه بر سلولز، مقادیر زیادی زباله به صورت نمکهای لیگنوسولفونیک اسید یا لیگنوسولفوناتها تشکیل میشود که غیر سمی، زیست سازگار، محلول در آب و نسبتا ارزان هستند. محققان علاوه بر تخلخل ساختار آنها و حاوی مقدار زیادی اتم کربن که میتوانند توسط خاک جذب شوند، نانوذرات مبتنی بر لیگنوسولفوناتها را به عنوان محرک رشد گیاه و "اسفنج" را برای جذب رنگهای موجود در فاضلاب در نظر میگیرند و همچنین جاذب روغن هستند. اما هنوز هیچ راه ارزان و کارآمدی برای به دست آوردن نانوذرات از این ضایعات صنعتی وجود ندارد.
بر این اساس، دانشمندان دانشگاه یک طرح اقتصادی مقرون به صرفه و ساده برای بازیافت این زبالهها پیشنهاد میکنند.
تاتیانا لوگوویتسکایا، محقق ارشد آزمایشگاه فناوری پیشرفته، گفت: "در نتیجه آزمایشات، ما نانوذرات فعال بیولوژیکی را به دست آوردیم که قادر به جذب رنگهای محلول در آب و نامحلول هستند؛ بنابراین میتوان از آنها در تصفیه فاضلاب، از جمله فاضلاب صنعتی و نسل جدیدی از مواد شیمیایی زیستی استفاده کرد.
او اشاره میکند که آزمایش این ذرات بر روی محصولات تربچه و گندم نشان دهنده شتاب رشد آنها به میزان ۱۴ تا ۳۸ درصد است.
این مطالعه در مجله مایعات مولکولی منتشر شده است.
منبع: نووستی