به گزارش مجله خبری نگار، تعدادی از مارا پاتاگونیا، یک پستاندار خرگوش مانند با پاهای بلند، گوشهای بزرگ و بدنی شبیه به گل مانند، اکنون در قلمرو دریاچه القدره (زنجیرهای متصل از دریاچههای مصنوعی احاطه شده توسط تپههای شنی احاطه شده) پرسه میزنند، که محل زندگی غزالها و سایر موجودات بیابانی در امارات متحده عربی است.
واحهای بیابانی در خارج از دبی کاروان جدیدی را به خود جلب میکند: خانوادهای از جوندگان از آرژانتین
— ایندیپندنت (Independent) نوامبر ۲۵، ۲۰۲۴
چگونگی رسیدن این جوندگان که معمولا در آرژانتین یافت میشود، به دریاچه القدره در امارات متحده عربی یک راز باقی مانده است، جایی که گله چندین سال است در شبکهای از لانهها بین تپههای شنی زندگی میکند.
وزارت تغییرات آب و هوایی و محیط زیست امارات متحده عربی و مقامات در دبی به سوالات آسوشیتدپرس در مورد وجود شنلهای پاتاگونیا پاسخ ندادند.
یک برآورد نشان میدهد که تا ۲۰۰ حیوان در این منطقه و ذخیره گاه بیابانی وسیعتر المرموم در نزدیکی آن پرورش یافتهاند، جایی که چند شنل مرده پاتاگونیا پیدا شده است.
یک خبرنگار آسوشیتدپرس در بازدید اخیر خود از دریاچه القدره، منطقهای بیابانی وسیع در حدود ۴۰ کیلومتری جنوب مرکز شهر دبی، با حداقل پنج مورد از این جوندگان برخورد کرد. در بازدید دیگری، او گروههای متعددی از حیوانات را دید، از جمله مادهای که هنوز به بچههای خود شیر میدهد.
کاپیا پاتاگونیا برای اولین بار در سال ۲۰۲۰ در اوج همه گیری ویروس کرونا در انظار عمومی ظاهر شد. ظاهر او در ماهانه گروه تاریخ طبیعی دبی ذکر شده است، جایی که او این حیوانات را در دریاچه القدره و جزیره سعدیات در نزدیکی پایتخت ابوظبی توصیف کرد.
جکی گوداس که مدتها در مورد پستانداران در امارات مطالعه کرده است، در فصلی از کتاب «تاریخ طبیعی امارات» که اخیرا منتشر شده است، نوشت: «این جوندگان بزرگ یک گونه رایج در جمعیت باغ وحش است و بدون شک راه خود را برای خروج از اسارت پیدا کرده است.» او افزود، اگرچه این گونه برای زندگی در یک محیط خشک سازگار نیست، اما نبود شکارچیان عادی مانند یوزپلنگها «به آن اجازه داده است تا در محیطهای اصلاح شده حاوی مزارع درختان، چمنزارها و حوضچهها زنده بماند.»
این ریز محیط موجود در دریاچه القدره است که احتمالا به بقای مداوم کاپیاهای پاتاگونیا کمک میکند، حتی اگر دما در امارات متحده عربی به طور منظم در تابستان با رطوبت بالا به ۴۵ درجه سانتیگراد (۱۱۳ درجه فارنهایت) برسد.
تعداد در دریاچه القدره نشان میدهد که این حیوانات تولید مثل هستند. شنلهای پاتاگونیا مادام العمر جفت میشوند و میتوانند یک تا سه فرزند در یک زمان تولید کنند.
در آرژانتین میتوان این حیوانات را شکار و خورد و از خز آنها در فرش و پتو استفاده کرد.
شنلهای پاتاگونیا گیاهخوار هستند و هیچ تهدیدی برای انسان ندارند. اگرچه این گونه در باغ وحشهایی مانند پارک سافاری دبی به نمایش گذاشته میشود، اما حضور آنها در طبیعت یک راز باقی مانده است. با این حال، اعتقاد بر این است که پس از فرار از باغ وحشها یا مزارع خصوصی در منطقه، در طبیعت رها شده است.
منبع: ایندیپندنت