به گزارش مجله خبری نگار، پسری ۱۴ ساله دارم. من دارای لیسانس و آرایشگر هستم. پسرم این روزها اصرار دارد که درس خواندن هیچ فایدهای ندارد. میگوید که سرمایهای برایم جور کن تا خودم یک اغذیهفروشی باز کنم و با دوستانم، پول پارو کنم. چه کنم؟
پدر گرامی، درک نگرانی شما کاملاً طبیعی است. هر پدر و مادری در مسیر رشد فرزندش با چنین لحظاتی روبهرو میشود. در ادامه چند نکته را با شما در میان میگذارم.
پسرتان در سن حساسی است؛ سنی که در آن میل به استقلال و خودمختاری در او جان گرفته و هر مسیری به چشمش میانبری برای موفقیت به نظر میآید. ایده راهاندازی اغذیهفروشی هم نشانه ذهن خلاق و پرجنبوجوش اوست. اما در این میان، وظیفه ما بهعنوان والدین این است که نه سد راه باشیم و نه نقشه از پیش آمادهای به دستش بدهیم؛ بلکه همراهش شویم. اولین گام این است که با دل و جان به او گوش دهید؛ بدون قضاوت و نصیحت. از او بپرسید: «چه چیزی باعث شده فکر کنی درس دیگر برایت فایدهای ندارد؟» این پرسشها باب گفتگو را باز میکند و به او فرصت میدهد آزادانه از احساساتش بگوید. نوجوانها بیش از هر چیزی به درک شدن نیاز دارند.
گاهی نوجوانان رؤیاهای بزرگی در سر دارند بیآن که چالشهای مسیر را بشناسند. میتوانید او را به یک اغذیهفروشی ببرید تا از نزدیک با زوایای کار آشنا شود. ملاقات با افرادی که در این حرفه تجربه دارند، میتواند نگاه او را به واقعیت کار عمیقتر کند.
به او نشان دهید که درس خواندن هم میتواند در مسیر تحقق رؤیاهایش به کار بیاید. برای مدیریت یک اغذیهفروشی موفق، به مهارتهایی مثل حسابداری، بازاریابی و مدیریت نیاز دارد که مدرسه یا دورههای آموزشی به او میآموزند.
مثلاً میتواند در مدرسه یا محله محصولات سادهای بفروشد. این تجربهها به او اعتمادبهنفس میدهند و مهارتهای حل مسئلهاش را تقویت میکنند. نوجوانها در جستوجوی هویت و استقلالاند؛ پس نباید آنها را مجبور به طی مسیری کرد که دوست ندارند. با همراهی و ایجاد فضایی امن، به او کمک کنید که به تدریج میان خواستههایش و واقعیتها تعادل برقرار کند. این همسفری، هم اعتمادبهنفس او را میسازد و هم رابطهتان را عمیقتر و پایدارتر خواهد کرد.
منبع: خراسان