به گزارش مجله خبری نگار،در سالهای اخیر تحقیقات زیادی داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذاهای فرآوریشده را با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد در سنین بالاتر مرتبط دانستهاند. یکی از یافتههای دیگر چنین مطالعاتی این بود که این نوع غذاها اغلب بر حافظه تأثیر میگذارند، حتی اگر تنها گهگاهی مصرف شوند.
متخصصان در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا از خود پرسیدند که با توجه به نتایج تحقیقات پیشین، اگر افراد از سنین جوانی رژیم غذایی ناسالم داشته باشند، این شیوه زندگی چه نتایجی را میتواند برای آنها در برداشته باشد؟
برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی شماری از موشها را از سن ۲۶ تا ۵۶ روزگی تحت رژیم غذایی حاوی غذاهای پرچرب و شیرین قرار داد.
این بازه سنی برای موشها مشابه دوران نوجوانی در انسانها است؛ زمانی که مغز به طور قابل توجهی در مرحله رشد قرار دارد. گروه دیگری از موشهای صحرایی در همین سن به جای آن غذای سالم خوردند تا دانشمندان بتوانند تفاوت آنها را بهتر دریابند.
بعد از این بازه زمانی در آزمایشهای حافظه مشخص شد موشهایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند، نمیتوانستند اشیاء جدید را در صحنهای که چند روز قبل کاوش کرده بودند، شناسایی کنند. حتی اگر یک شیء آشنا کمی از جای خود تکان خورده بود.
این در حالی بود که گروه دیگر موشها که از غذای سالم تغذیه کرده بودند، در شناسایی محیط جدید خود مشکلی نداشتند.
«اسکات کانوسکی»، عصبشناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در این باره میگوید: آنچه که ما در آزمایشاتمان میبینیم این است که اگر موشها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظهشان اختلالات پایدار پیدا میکند.
مشکلات حافظه برای موشهای گروه اول حتی زمانی که به مدت ۳۰ روز به غذای سالم روی آوردند (یعنی مدت معادل دوره بزرگسالی در انسانها)، ادامه داشت.
«آنا هیز»، نویسنده ارشد و محقق تغذیه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با اشاره به تخریب نقش یک انتقالدهنده عصبی کلیدی در مغز حیوانات به نام «استیل کولین» گفت: سیگنال موسوم به استیل کولین سازوکاری است که به موشها کمک میکند تا رویدادها را رمزگذاری کرده و به خاطر بسپارند. این روند مشابه حافظه اپیزودیک در انسانها است که به ما امکان میدهد تا رویدادهای گذشته خود را به خاطر بسپاریم. به نظر میرسد این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی چرب و شیرین رشد کردهاند، اتفاق نمیافتد.
متخصصان میگویند تطابق دادن کامل نتایج این آزمایش با انسانها دشوار است و باید هنوز تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود.