به گزارش مجله خبری نگار، علیرغم تمام فوایدی که آنتیبیوتیکها برای جهان دارند، یکی از بزرگترین معایب استفاده از آنها این است که آنها بدون هیچ تمایزی هم "خوب" و هم "بد" را از بین میبرند.
یک دوره مصرف این داروی حیاتی نه تنها میتواند مهاجمان بیماریزا را در بدن انسان از بین ببرد، بلکه میتواند تأثیر «فوقالعادهای» بر رودهها و مجموعه میکروبهایی که در آنجا ساکن هستند، داشته باشد.
این مواجهه گاهی اوقات میتواند منجر به رشد بیش از حد برخی باکتریها یا قارچها شود. به عنوان مثال، زنان تا ۳۰ درصد احتمال ابتلا به عفونت قارچی پس از درمان آنتیبیوتیکی را دارند.
دانشمندان دانشگاه ایلینوی در اوربانا-شمپین در حال کار بر روی یک راه حل هستند. آنها یک آنتی بیوتیک جدید به نام کشف کردهاند که میتواند پاتوژنهای گرم منفی را هدف قرار دهد در حالی که سایر میکروبها را به حال خود رها میکند. این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
هنوز راه درازی تا آزمایش این دارو روی انسان باقی مانده است، اما محققان امیدوارند که این یافته بتواند پایهای برای توسعه آنتیبیوتیکهای آینده باشد.
باکتریهای گرم منفی از علل شایع عفونتهای روده، ریه، مثانه و خون هستند و ریشهکنی آنها به طور چشمگیری دشوار است. مقاومت آنها در برابر آنتیبیوتیکهای مدرن یکی از مهمترین تهدیدات برای سلامت جهانی انسان امروز است.
آنتیبیوتیکهای طیف گسترده میتوانند هم باکتریهای گرم منفی و هم باکتریهای گرم مثبت را از بین ببرند. اما دانشمندان میگویند نیاز مبرمی به یافتن دارویی وجود دارد که بتواند بهطور خاص باکتریهای گرم منفی را هدف قرار دهد، زیرا احتمال مقاومت آنها در برابر آنتیبیوتیکهای فعلی ما بیشتر است. این امر فرصتی را برای حفظ میکروبهای مفیدتر برای سلامت انسان فراهم میکند.
یک داروی جدید ممکن است پاسخ باشد. در آزمایشهای آزمایشگاهی که این دارو را در برابر ۱۳۰ سویه مقاوم به دارو از باکتریهای گرم منفی رایج، مانند E. coli، K. pneumoniae و E. cloacae، قرار دادند، این دارو تک تک آنها را از بین برد و در جایی که بسیاری از آنتیبیوتیکهای دیگر شکست خورده بودند، موفق شد.
در جوندگان زنده، این دارو همچنین با موفقیت ذاتالریه حاد و عفونتهای خونی را درمان کرد و در عین حال میکروبیوم روده را حفظ نمود.
در واقع، دانشمندان دریافتند که این دارو «هیچ تاثیری بر باکتریهای گرم مثبت یا باکتریهای گرم منفی غیربیماریزا که در موشها زندگی میکنند، ندارد.»
این یک کشف هیجانانگیز است، با توجه به اینکه حتی یک دوره کوتاه مصرف آنتیبیوتیک میتواند باعث کاهش سریع تنوع گونههای میکروبی ساکن در روده انسان شود و این کاهش میتواند برای چندین ماه قبل از بازگشت به حالت عادی ادامه یابد.
پیامدهای این تغییرات بر سلامت کاملاً مشخص نیست، اما به نظر میرسد که بیمار را پس از استفاده از آنتیبیوتیکهای خاص، در برابر عفونتهای ثانویه آسیبپذیر میکند.
داروی جدید کمی متفاوت است. برخلاف سایر آنتیبیوتیکها، این داروی جدید حدود یک ماه پس از درمان هیچ تغییر قابل توجهی در میکروبیوم روده موشها ایجاد نمیکند.
در این مدت، موشهایی که دارو را دریافت کرده بودند در معرض عفونت باکتریایی Clostridioides difficile قرار گرفتند که اغلب پس از مصرف آنتیبیوتیک در روده بزرگ ایجاد میشود. مشخص شد که آنها به طور قابل توجهی کمتر و به میزان کمتری نسبت به گروه کنترل حیوانات یا آنهایی که آنتیبیوتیکهای دیگری دریافت کرده بودند، به این عفونت مبتلا شدند.
دانشمندان اکنون در تلاشند تا کار خود را اصلاح کنند تا اطمینان حاصل شود که عوامل بیماریزا با گذشت زمان در برابر داروی جدید مقاوم نمیشوند.
نویسندگان نتیجه میگیرند: «میکروبیوم روده نقش محوری در حفظ سلامت میزبان دارد و اختلال در آن میتواند منجر به عواقب زیانبار بسیاری، از جمله عفونت کلستریدیوم دیفیسیل و موارد دیگر شود.» «بنابراین، آنتیبیوتیکهای اختصاصی پاتوژن برای به حداقل رساندن آسیبهای جانبی به میکروبیوم روده بسیار مهم خواهند بود. این اثر حفظ میکروبیوم، چنین آنتیبیوتیکهایی را در مقایسه با آنتیبیوتیکهای موجود در عمل بالینی فعلی، برای بیماران مؤثرتر میکند.»