جلبک دریایی می‌تواند به ابرغذا و داروی آینده تبدیل شود

به گزارش مجله خبری نگار، در یک بررسی اخیر که در مجله Foods منتشر شده است، گروهی از محققان مروری جامع بر ارزش غذایی و دارویی جلبک‌های دریایی ارائه دادند و کاربرد‌های بالقوه آنها را در مواد غذایی، مواد مغذی و دارویی بررسی کردند. * آنها همچنین در مورد چالش‌ها و فرصت‌های ترویج محصولات مشتق شده از جلبک دریایی و کاربرد صنعتی آنها بحث کردند.

جلبک‌های دریایی که از زمان‌های قدیم مورد استفاده قرار می‌گرفتند و برای تولید هیدروکلوئید‌های ضروری بسیار مهم هستند، به لطف خواص منحصر‌به‌فرد و ترکیب شیمیایی خود، فرصت‌های متنوعی را برای اکتشاف زیستی ارائه می‌دهند و تقاضای جهانی رو به رشد را برآورده می‌کنند. آنها که به کلروفیت‌ها، رودوفیت‌ها و فائوفیت‌ها تقسیم می‌شوند، نقش حیاتی در راه‌حل‌های پایدار در تمام بخش‌ها ایفا می‌کنند. برای استفاده کامل از ترکیبات زیست فعال آنها، تحقیقات بیشتری برای بهینه‌سازی فرآیند‌های استخراج و خالص‌سازی مورد نیاز است.

با افزایش جست‌و‌جو برای غذا‌های کاربردی در بحبوحه افزایش جمعیت و افزایش خطرات سلامتی، جلبک‌های دریایی به لطف ترکیبات زیست‌فعال متعدد و پتانسیل تغذیه‌ای خود، به عنوان یک راه حل قدرتمند در حال ظهور هستند. جلبک‌ها که از نظر تاریخی در شرق آسیا مصرف می‌شدند، منبعی از مواد مغذی سرشار از مواد معدنی ضروری، ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها هستند که از طریق تحمل شرایط محیطی منحصر‌به‌فرد خود توسعه یافته‌اند.

جلبک دریایی، که به عنوان یک ابرغذا شناخته می‌شود، دارای محتوای معدنی استثنایی است که از گیاهان خشکی‌زی پیشی می‌گیرد و کمبود مواد معدنی را در انسان جبران می‌کند. مواد معدنی آنها، گنجینه‌ای که تحت تأثیر متغیر‌های بیولوژیکی، جغرافیایی و محیطی قرار دارد، از آب دریا جذب می‌شوند. با این حال، مصرف دقیق به دلیل وجود مواد معدنی بالقوه مضر، حیاتی است.

جلبک دریایی غنی از مواد مغذی و از نظر انرژی کارآمد است و فاقد ساختار‌های گیاهی سنتی است و همین امر آن را به یک غذای اصلی در مناطقی مانند ژاپن تبدیل می‌کند. این گیاه با اسید‌های چرب ضروری، ویتامین‌های مختلف و مواد معدنی مهم مانند منیزیم، کلسیم و ید غنی شده است. ارزش غذایی متنوع جلبک دریایی، نقش آن را در بهبود رژیم‌های غذایی و رفع کمبود‌های مواد مغذی برجسته می‌کند و این امر مستلزم ادغام آن در غذا‌های مختلف و تحقیقات بیشتر در مورد خواص تغذیه‌ای آن است. جلبک دریایی که تقریباً حاوی ۵۰ ٪ پلی‌ساکارید‌ها است، به دلیل خواص چند منظوره خود، مانند حلالیت در آب و تجزیه‌پذیری زیستی، و همچنین نقش آن در بسته‌بندی مواد غذایی، نقش مهمی در صنایع غذایی و دارویی ایفا می‌کند و خواص ضد باکتری و آنتی‌اکسیدانی ذاتی خود را نشان می‌دهد.

ترکیب متنوع اسید‌های چرب جلبک‌های دریایی، از جمله سطوح بالای اسید‌های چرب امگا ۳ و امگا ۶، آنها را به دلیل فعالیت‌های ضد میکروبی، آنتی‌اکسیدانی، ضد قارچی، ضد تکثیری، ضد انگلی و ضد سرطانی، به کاندیدا‌های نویدبخشی برای کاربرد‌های متنوع تبدیل می‌کند. عصاره‌های لیپیدی آنها دارای فعالیت ضد باکتریایی و ارزش غذایی هستند و ممکن است منبع مناسبی برای کاربرد‌های بیوتکنولوژیکی آینده در نظر گرفته شوند. آنها به داشتن ترکیباتی که قادر به برآوردن نیاز‌های اقتصادی فعلی در بخش‌های مراقبت‌های بهداشتی و بیوتکنولوژی هستند، معروف هستند.

جلبک‌های دریایی از گونه‌های مختلف، به عنوان محافظ‌های عصبی طبیعی در برابر بیماری‌های نورودژنراتیو، نویدبخش هستند. علیرغم شیوع عوامل مصنوعی، عوارض جانبی قابل توجه آنها، اهمیت عصاره‌های جلبک دریایی ایمن و مؤثر را برجسته می‌کند. ترکیباتی مانند فوکوکسانتیون با مبارزه با استرس اکسیداتیو و التهاب عصبی، فعالیت محافظت عصبی را نشان می‌دهند. با این حال، تبدیل این یافته‌ها به دارو‌های مؤثر نیاز به تحقیقات و آزمایش‌های بالینی بیشتر دارد.

جلبک‌های دریایی خواص ضد ویروسی در برابر ویروس‌های مختلف، از جمله ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) نشان داده‌اند. پلی‌ساکارید‌های سولفاته جلبک‌های دریایی، ویروس‌هایی مانند تب دنگی را مهار می‌کنند و همچنین اثربخشی امیدوارکننده‌ای در برابر سندرم حاد تنفسی کروناویروس ۲ (SARS-CoV-۲) نشان داده‌اند که نشان‌دهنده کاربرد بالقوه آن در برابر بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-۱۹) است. مطالعات، اثربخشی ضد ویروسی گونه‌های مختلف جلبک دریایی را بررسی کرده‌اند و نتایج، مبنای بالقوه‌ای را برای توسعه دارو‌های ضد ویروسی نشان می‌دهد. گزینش‌پذیری و مقادیر بازدارندگی برخی از عصاره‌ها قابل توجه است و تحقیقات بیشتر را می‌طلبد.

جلبک‌های دریایی دارای خواص ضد قارچی و ضد دیابتی هستند و رشد قارچ‌ها و آنزیم‌هایی را که باعث افزایش قند خون می‌شوند، مهار می‌کنند، علائم دیابت را در مدل‌های حیوانی بهبود می‌بخشند و الهام‌بخش توسعه دارو‌هایی مانند عصاره ضد دیابتی کادالمینا هستند. با این حال، تحقیقات گسترده و آزمایش‌های بالینی برای کاربرد درمانی گسترده‌تر و تأیید اثربخشی و ایمنی آنها در شرایط مختلف پزشکی بسیار مهم است.

پتانسیل جلبک دریایی برای مبارزه با چاقی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و چندین مدل آزمایشگاهی و درون تنی، توانایی آنها را در تعدیل وزن بدن، سطح چربی و دریافت انرژی برجسته می‌کنند. برخی از عصاره‌های جلبک دریایی به طور قابل توجهی نشانگر‌های چاقی را کاهش می‌دهند و با تغییر بیان ژن و مهار تمایز آدیپوسیت‌ها، پتانسیل کنترل پارامتر‌های مرتبط با چاقی را دارند. علیرغم نتایج امیدوارکننده، تحقیقات و آزمایش‌های بالینی گسترده‌ای برای تأیید اثربخشی جلبک دریایی به عنوان یک عامل ضد چاقی مورد نیاز است.

جلبک‌های دریایی، غنی از ترکیباتی مانند پلی‌فنول‌ها، با سرکوب سیتوکین‌های پیش‌التهابی، خواص ضدالتهابی قابل توجهی از خود نشان می‌دهند و پتانسیل توسعه دارو‌های ضدالتهاب را فراهم می‌کنند. ترکیباتی مانند لکتین‌ها التهاب را سرکوب می‌کنند و منشأ طبیعی آنها عوارض جانبی کمتری نسبت به جایگزین‌های مصنوعی دارد که پتانسیل درمانی جلبک‌های دریایی را برجسته می‌کند.

*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی ارائه شده و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها نمی‌باشد.