به گزارش مجله خبری نگار،دستگاه غیرتهاجمی مذکور به تنظیم فعالیت قلب یا حتی شبیه سازی نورونها در ایجاد الگوهایی جهت درمان علائم بیماریهایی مانند پارکینسون کمک میکند. قلب در نتیجه مجموعهای از سیگنالهای الکتریکی که در زمان دقیقی ارسال میشوند، فعالیت میکند، اما اگر این سیگنالها افت کنند، ممکن است به مشکلات مختلفی مانند سکته، حمله قلبی یا حتی از کار افتادن این عضو بدن منجر شوند. دستگاههای تنظیم کننده ضربان قلب ریتمهای غیرطبیعی را رصد و اصلاح میکنند، اما نیازمند جراحیهای غیرتهاجمی هستند و خطراتی نیز همراه دارند.
اما دستگاه جدید کم تهاجمی است، زیرا از یک ورقه نازک به ضخامت یک میکرومتر ساخته شده که ۱۰۰ بار نازکتر از تار موی انسان است. وزن ضربان ساز مذکور یک پنجاهم یک گرم است و به عبارتی ۲۵۰ بار سبکتر از یک دستگاه معمولی است. همچنین به جای باتری با نور کار میکند.
به طور معمول نور به قلب انسان نمیرسد، بنابراین یک فیبر نوری بسیار نازک همراه آن در بدن نصب میشود. این فیبر با الگوی خاصی روشن و سبب میشود یک جریان الکتریکی به وجود بیاید. ورقه نازک مذکور از دولایه سیلیکون تایپ P ساخته شده که لایه رویی حفرههای ریزدر مقیاس نانو دارد و جریان برق را محدود میکند. در نتیجه دستگاه میتواند بخشهای خاصی از قلب را برحس نیاز شبیه سازی و ریتم مورد نیاز را تولید کند.
محققان این دستگاه را روی بافت قلب انسان در آزمایشگاه و سپس در قلب ایزوله شده موشها آزمایش کردند. در مرحله بعد ضربان ساز روی موشهای زنده و در نهایت خوکهای زنده آزموده شد. در تمام موارد روش مذکور برای شبیه سازی ریتم قلب کارآمد بود و برای نصب آن به جای باز کردن سینه، یک جراحی اندوسکوپی کافی بود.
ضربان ساز فعلی طوری طراحی شده تا موقت کار کند و به شکل ترکیبات غیرسمی حل میشود. به این ترتیب به جراحی برای حذف آن نیازی نیست. اما محققان تصمیم دارند نسخههای آتی را طوری بسازند که برای بازههای زمانی متفاوتی مناسب باشد.