علاقه‌مندان به هنر و فیلم سازی این فرصت را از دست ندهند

به گزارش مجله خبری نگار،به همین بهانه، هادی نوری کارگردان «تکه‌ای از تو»، محمدمهدی باقری کارگردان «نَجان» و مریم بختیاری کارگردان «بالا افتادن» در گفتگو با ایسنا، درباره این فیلم‌ها و شرایط تولید آن‌ها صحبت کرده‌اند.

هادی نوری درباره چگونگی انتخاب فیلم «تکه‌ای از تو» در اکران بسته زمستانی هنروتجربه تحت عنوان «یک سانس؛ چند رویا» گفت: انجمن سینمای جوان، فیلم‌های منتخبی که در سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران توانسته بودند، موفقیت‌هایی کسب کنند را گزینش کرد و به هنروتجربه پیشنهاد داد و گروه هنروتجربه هم از این اتفاق استقبال کرد که این پنج فیلم از جمله «تکه‌ای از تو» اکران شود.

وی درباره ایده فیلم و دغدغه خود از ساخت فیلم بیان داشت: من می‌خواستم فیلم ملودرامی بسازم که چند مقوله مهم را در «تکه‌ای از تو» داریم. ما یک تضاد رفتاری در دو زوج می‌بینیم که از نسل‌های متفاوت هستند و آن تضاد را در دو نوع رفتن را در فیلم می‌بینیم. یکی زوج سالخورده که اقدام به واژه رفتنش از جنس «فدایت بشوم» است و دیگری از جنس «خودخواهی». البته ما هر دو جنس رفتن را در فیلم فقط در حد اقدام می‌بینیم.

نوری درباره‌ی چالش انتخاب بازیگران چهره از جمله شاهرخ فروتنیان و مائده طهماسبی و دیگر عوامل پشت دوربین اظهار کرد: من می‌دانستم که می‌خواهم با عوامل حرفه‌ای کار کنم؛ چه پشت صحنه و چه جلوی دوربین. من سال‌ها بازی کردم، نوشتم و همگی در سطح حرفه‌ای بوده است. تا به حال کار تجربی نکردم و در کار بعدی‌ام نیز به همین شکل کار خواهم کرد که بتوانم قصه‌ای که می‌خواهم بسازم، بهترین خروجی را داشته باشد. برای انتخاب بازیگران هم هیچ مشکلی نداشتیم، همگی فیلم‌نامه را دوست داشتند، پشت دوربین و جلوی دوربین همگی با هم همراه و هم‌دل بودند.

کارگردان فیلم کوتاه «تکه‌ای از تو» درباره چشم انداز شخصی‌اش برای ساخت فیلم بلند گفت: من فیلم‌نامه‌ث بلندم آماده است و بعد ساخت فیلم‌کوتاهِ جدیدم که اواخر بهمن امسال کلید خواهد خورد، فیلم بلند خود را قرار است در آبان سال ۱۴۰۳ بسازم و از الان با عوامل آن در حال صحبت و رایزنی هستم، به دلیل اینکه کار سختی‌ست می‌خواهم یکسال زودتر، گفتمان با بازیگران و عوامل پشت دوربین را انجام دهم.

نوری در پایان درباره بسته فیلم کوتاه هنروتجربه بیان کرد: باید تشکر ویژه کنیم از انجمن سینمای جوان که این رویکرد را به طور جدی دنبال می‌کند. این رویکردی حمایتی برای فیلم‌هایی که خوب هستند، کارگردان‌هایی که پتانسیل دارند؛ بیایند و دیده بشوند و برای‌شان برنامه‌ریزی تبلیغاتی شود که تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران و عوام و علاقه‌مندان سینما فیلم را تماشا کنند و چه چیز بهتر از این؟ شما وقتی اثری را خلق می‌کنید به عنوان هنرمند قطعا دوست خواهید داشت تا آن دیده شود. امیدوارم بعد از بسته‌ی ما فیلم‌های دیگر هم اکران شود و این روند مستمر باشد و فیلمسازان جوان از این فرصت بهره ببرند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: ما یک اکران خصوصی در تاریخ ۲۰ دی ۱۴۰۲ داشتیم که بازخورد‌ها نسبت به فیلم‌ها بسیار خوب بود و با رصد کردن سینما‌ها می‌بینم نسبت به سینمای کوتاه و هنروتجربه، مخاطبان دوست دارند که فیلم کوتاه را ببینند و ما خوشحالیم و تلاش داریم با تیم تبلیغاتی و رسانه‌ای‌مان بیشتر حضورمان را در پرده سینما اعلام کنیم.

لزوم حمایت جدی‌تر از فیلم کوتاه

مهدی باقری کارگردان فیلم «نَجان» درباره‌ی عنوان نام فیلم خود و موضوع آن گفت: نَجان یک اسم تالشی است که خلاصه شده‌ی کلمه‌ی «ننه جان» است و این اسم (نَجان) در آن منطقه استفاده می‌شود.

من اصولا فیلم‌هایی که در اتمسفر و فضا و ژانر کاربرد دارد، برایم بسیار جذاب است؛ بنابراین دنبال چنین موضوعی بودم؛ ضمن این‌که کاراکتر کودک برایم همیشه دغدغه بوده است.

وی درباره‌ی سختی‌های ساخت فیلم خود بیان کرد: نجان بسیار ساختِ پیچیده‌ای داشت. اگر صرفا درباره‌ی سختی‌های ساخت فیلم کوتاه بگویم به واسطه‌ی اینکه چرخه‌ی اقتصادی آن معیوب است؛ و عملا هر هزینه‌ای که می‌کنید؛ معدود مواردی شاید پیش بیاید که هزینه ساخت فیلم برگردد و به همین علت جذب سرمایه در فیلم کوتاه خیلی سخت شده است.

این کارگردان در ادامه صحبت‌هایش گفت: سطح فیلم کوتاه در پنج سال اخیر متفاوت شده است؛ یعنی یک زمانی می‌شد با هزینه‌های پایین، فیلم کوتاه ساخت، ولی در حال حاضر به سبب رقابت زیاد و پروداکشن‌های حرفه‌ای، رقم‌های ساخت فیلم کوتاه نیز بالا رفته است. درباره فیلم خودم، می‌خواستم فیلمی با زبانی بسازم که خودم آن را بلد نبودم و در منطقه‌ای که به غیر از سفر کردن به آن‌جا، آشنایی دیگری با آن نداشتم.

باقری در پاسخ به این سوال که چرا منطقه تالش را برای قصه‌ی خود انتخاب کرده است، توضیح داد: به دلیل فضای قصه و اتمسفر سناریو بی‌تاثیر در این انتخاب نبود و آن جغرافیا به خودِ فیلم خیلی کمک کرد. ولی پروسه‌ی انتخاب بازیگران آن، نزدیک یکسال از من زمان گرفت؛ چون خیلی هم اصرار داشتم با بازیگر و یا نابازیگران بومی کار کنم و خیلی آن منطقه را گشتم، به عنوان مثال به مدارس استان گیلان مراجعه کردم و در واقع می‌توانم بگویم ساخت فیلم نَجان، دو سال به طول انجامید.

کارگردان «نَجان» درباره بسته زمستانی فیلم کوتاه نیز گفت: اصولا هر اتفاقی بیفتد که فیلم به مخاطبش وصل شود، یک اتفاق فرخنده‌ای است؛ مخصوصا برای فیلم کوتاه که همیشه چالش اکران و دیده شدن داشته است و احساسم این است این روند به سمت پخته‌تر شدن می‌رود، چون این تجربه دوم من هست که فیلمی از من در هنروتجربه اکران می‌شود.

وی تاکید کرد: در نهایت حمایت از فیلم کوتاه و بحث درباره آن کلان‌تر از این موارد است. این نگاه حمایتی عالی‌ست که فیلم‌های کوتاه در یک مجموعه بسته اکران می‌شود، اما به هر حال ساعت سانس‌هایی که به هنروتجربه اختصاص داده می‌شود؛ و یک اکران در شهرستان، به مخاطب و دیده شدن فیلم‌های کوتاه فرصت کافی را نمی‌دهد؛ و به نظرم احتیاج دارد چه در حوزه تبلیغات، حوزه نگاهی که به این جنس فیلم دغدغه‌مند اجتماعی و مستقل است و دیگر موارد مربوط، جدی‌تر از آن حمایت شود تا ذائقه‌ی مخاطب را بتوانیم به سمت این‌گونه از فیلم‌ها سوق دهیم.

دومین فیلم‌ام به زودی آماده نمایش می‌شود

مریم بختیاری کارگردان فیلم «بالا افتادن» درباره اینکه چرا به سینما روی آورده است و درباره‌ی اولین تجربه‌ی کارگردانی‌اش گفت: آمدن من به سمت سینما و فیلمسازی، پدیده‌ی بعید و دوری نبود. خانواده‌ی من به شدت فیلم‌بین هستند و من کم‌کم متوجه شدم که می‌خواهم فیلمساز شوم و در دانشگاه نیز تغییر رشته دادم. «بالا افتادن» اولین تجربه کارگردانی من است و تا به حال به صورت تجربی فیلمی نساخته‌ام.

وی درباره‌ی ایده فیلم «بالا افتادن» بیان کرد: برایم همیشه خوشایند بوده که کسی خوابم را ببیند و برایم تعریف کند. روزی با یکی از دوستانم در مورد این موضوع با هم حرف میزدیم و به این ایده فکر کردم که چقدر جالب میشد اگر هر صبح که از خواب بیدار میشوم بدانم چه کسانی چه خوابی از من دیده‌اند.

بختیاری افزود: من به دو ایده رسیدم؛ اینکه مثلا شرکتی وجود داشته باشد که به خواب همه‌ی آدم‌ها دسترسی داشته باشد و ایده دوم که دغدغه‌ی من بود؛ مسئله‌ی پذیرش. اینکه هر کسی گره‌ای در زندگی دارد و تا آن را نپذیرد بسیاری از تجربه‌های جدید را ازدست می‌دهد. فکر کردم که اگر آدم‌های این شرکت برخورد متفاوتی با مسئله پذیرش داشته باشند چه اتفاقی در این شرکت می‌افتد. ترکیب این دو باهم شد؛ «بالا افتادن».

این فیلمساز درباره‌ی چگونگی گرد هم آمدن گروه فیلمبرداری برای ساخت فیلم‌اش عنوان کرد: شانس آن را داشتم که از یک مرحله‌ای فیلم‌نامه را به صورت مشترک با امین چادگانی نوشتم و سپس توانستم با حامد اصلانی آشنا شوم، که این دو عزیز به طور طولانی مدت در زمینه فیلمِ کوتاه کار کرده‌اند و تجربه دارند. خوشبختانه عوامل فیلم‌نامه را دوست داشتند و توانستیم یک گروه هم‌دل را جمع کنیم. به واسطه‌ی کرونا نیز پیش تولید فیلم من خیلی طولانی شد، اما در همین فواصل هم، کسانی به گروه ما اضافه شدند که به بهتر شدن فرآیند ساخت فیلم کمک بزرگی کردند. خیلی تجربه‌ی خوب و لذت بخشی بود و احساس بسیار خوبی در روز‌های فیلم برداری داشتم.

کارگردان فیلم کوتاه «بالا افتادن» درباره‌ی چالش‌های مالی ساخت فیلم‌اش گفت: هزینه‌های فیلم‌سازی مدام بالا می‌رود و من از طریق همراهی و حمایت خانواده، خودم و عوامل محترم کار که حاضر شدند با دستمزدی پایین‌تر از چیزی که معمولا می‌گیرند کار کنند. این چالش را پشتِ سر گذاشتم و اینکه پس از ساخت، انجمن فیلم کوتاه این فیلم را از من خریداری کرد.

او همچنین درباره بسته زمستانی فیلم کوتاه گروه سینمایی هنروتجربه اظهار کرد: خیلی اتفاق خوبی‌ست؛ از این جهت که من فکر می‌کنم که یک بخش لذت‌بخش فیلم ساختن این است که بتوانی اثری که ساخته‌ای را با مخاطبان تماشا کنید. هنروتجربه از این منظر هم مهم است که در شهرستان‌ها نیز بچه‌های علاقه‌مند به سینما و فیلم‌کوتاه می‌توانند آن را تماشا کنند.

مریم بختیاری در پایان اشاره کرد که پروژه‌ی دوم خود را در تیر ماه ۱۴۰۲ ساخته است که اکنون در مرحله پس تولید است و به زودی آماده می‌شود.