به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: برف ارتفاعات را سپیدپوش کرده است و موج شادی و هیجان برای افرادی که ورزشهای زمستانی را تجربه میکنند یا دوربینبهدستانی که شگفتی طبیعت را ثبت میکنند، آغاز شده. درست در همین روزها، روستانشینانی که در مناطق سختگذر یا صفر مرزی غرب کشور هستند، در تلاشند تا آخرین مایحتاج خود را برای روزهایی که روستا در سپیدی و سکوت فرو میرود، تهیه کنند؛ روستاهایی که نخستین برف سنگین زمستانی، راه دسترسیشان را میبندد و باید تا آبشدن برفها منتظر بمانند. روستاییان امیدوارند با تامین زیرساخت برای جاده دسترسی، آب لولهکشی، برق، گاز، آنتندهی موبایل و برقراری اینترنت روزهای محاصره در برف برایشان کم و کمتر شود. در این گزارش به روستای پلکانی و مرزی
«دله مرز» در شهرستان سروآباد کردستان سر زدیم که با بارش برف زمستانی، تنها جاده خاکی روستا زیر برف پنهان میشود و ۱۱۰ خانوار هیچ راه دسترسی به خارج از روستا ندارند.
زمستان هنوز چهره سرد و سختش را به مردم روستا نشان نداده، اما تجربه سالهای پیش موجب شده است اهالی روستای دلهمرز این روزها را به تامین مایحتاج ضروری زندگی برای روزهایی که برف دورتادور خانههای روستایی را گرفته، بگذرانند. دلهمرز که در ۶۵ کیلومتری سروآباد در کردستان واقع شده، ۲ راه دسترسی دارد؛ ۲ جاده خاکی! یک جاده ۸ کیلومتری از کامیاران و دیگری ۵ کیلومتری از سمت سروآباد. دهیار روستای «دلهمرز» میگوید: «برف که میبارد، جادههای خاکی غیرقابل دسترسی است. جاده اگر آسفالت باشد، اینطور در برف محصور نمیشویم.»
شهرام رفیقدوست ادامه میدهد: «قبل از شروع پاییز اهالی برای ۳ تا ۴ماه مایحتاج خود را تهیه میکنند. از آرد و مواد خوراکی قابل نگهداری بگیر تا مواد شوینده و قرص و دارو.»
دهیار روستا میگوید که شاید بهنظر برسد تامین لوازم ضروری مثل خوراک برای روستاییان سخت باشد، اما اینطور نیست و ادامه میدهد: «روستا خودکفاست. زنان روستا نان میپزند و قوت و غذایی پیدا میشود. هیزم هم برای گرم نگهداشتن خانهها ذخیره میشود. لباسهای گرم دستبافته زنان روستا هم کمکحال اعضای خانواده است. شرایط سخت برای زمانی است که بیماری دامن یکی از اهالی را بگیرد یا نیاز به پزشک پیدا کنیم.» با وجود اینکه پایگاه اورژانس در ۱۵ کیلومتری روستا مستقر است، اما آمبولانس نمیتواند از پس جاده ناهموار برآید و به روستا برسد. رفیقدوست میگوید که در شرایط آب و هوایی زمستانی و موقعیت کوهستانی روستا، بالگرد هم نمیتواند به دادشان برسد.
او خاطرات ازدستدادن عزیزانی را در سینه دارد: «یک بار مادری نتوانست وضع حمل کند و به پزشک نیاز داشتیم. با ماشین پراید در این برف راه افتادیم به سمت اورژانس. چارهای نداشتیم. متأسفانه از دنیا رفت. یکبار هم خانمی ۵۵ ساله دچار سوختگی شدیدی شد. وقتی او را به اورژانس رساندیم، دیگر جانی در بدن نداشت. نمیدانید وقتی گفتند یک دقیقه زودتر میرسیدید زنده میماند، بر ما چه گذشت.»
بهگفته رفیقدوست، برقرارنشدن ارتباط بهدلیل عدمآنتندهی موبایل و وصلنبودن اینترنت هم مزید بر مشکلات روزهای برفی است.
او میگوید: «از آنجا که انار محصول اصلی روستای ماست، ۱۹ آبان ۱۴۰۲ جشنواره انار برگزار کردیم که با استقبال خوبی روبهرو شد. اسماعیل زارعی کوشا، استاندار کردستان در سخنانی در این جشنواره از رفع مشکل اینترنت و آنتندهی روستا تا ۲ماه آینده و آسفالت جاده روستا خبر داد.»