به گزارش مجله خبری نگار/ایران: جواد خیابانی، مجری باسابقه و قدیمی صدا و سیما، پنجشنبه گذشته در برنامه «سلام صبح بخیر» شبکه سه، به صحبت درباره بحث میزبانی عربستان در جام جهانی ۲۰۳۰ یا ۲۰۳۴ پرداخت و مدعی شد که ایران نیز میتواند یکی از کشورهای میزبان این پیکارها باشد. او در بخشی از صحبتهایش گفت: «من میخواهم زنگ بیدار باشی را به مسئولان کشور بزنم. گفته میشود که عربستان میخواهد مشترکاً با مصر و یونان، جام جهانی ۲۰۳۰ را برگزار کند. این یعنی میزبانی کشورهای تمدنهای قدیم. آیا ایران تمدن قدیم هست یا نیست؟ هست! پس خیلی خوب است که ما نیز مشارکت کرده و خودمان را مطرح کنیم. یعنی یک جام جهانی گفتوگوی تمدنها راه بندازیم که همه تمدنها در آن هستند. اگر قرار باشد جام جهانی ۲۰۳۰ یا ۲۰۳۴ به میزبانی عربستان، یونان و مصر برگزار شود، واقعاً جای ایران خالی است.»
خیابانی در شرایطی این خواسته را مطرح کرده که این اتفاق با شرایط فعلی فوتبال ایران، بیشتر به یک رؤیا شباهت دارد. بیست و پنجم مهر ماه سال گذشته بود که کنفدراسیون فوتبال آسیا، قطر را به عنوان میزبان جام ملتهای ۲۰۲۳ آسیا معرفی کرد و در ادامه هیأت اجرایی AFC نیز با اعلام انصراف سه کشور ایران، استرالیا و ازبکستان، از هند و عربستان به عنوان گزینههای نهایی میزبانی این مسابقات در سال ۲۰۲۷ نام برد. این در حالی بود که فدراسیون فوتبال از حدود دو سال و نیم قبل از آن، آمادگی خود را برای کسب میزبانی این رقابتها اعلام و مدارکی را به کنفدراسیون تقدیم کرده بود، اما در تاریخ ۲۱ مهر ۱۴۰۱، انصراف خود را از میزبانی این مسابقات اعلام کرد. درباره موضوع انصراف ایران از این مسابقات، موارد مختلفی مطرح شده، اما یکی از مهمترین عوامل آن، نبود زیرساختهای مدنظر AFC در ورزشگاههای کشورمان و همچنین زمان کم برای تأمین شرایط موردنظر بوده است.
نداشتن زیرساختهای لازم، موضوع بسیار مهمی است که فوتبال ایران در سالهای اخیر با آن دست به گریبان بوده است. ورزشگاه آزادی تهران که نزدیک به ۵۰ سال از ساخت آن میگذرد، این روزها در وضعیت مناسبی قرار ندارد و تماشاگران در قسمتهایی از سکوهای طبقه دوم آن نمیتوانند حضور پیدا کنند و بازیها را تماشا کنند. VAR همچنان یکی از بزرگترین کمبودهای فوتبال ایران است که با وجود قولهای فراوانی که درباره آوردن آن داده شده، هنوز عملی نشده و تیمها از اینکه کمک داور ویدیویی در بازیها وجود ندارد، اعتراض دارند. داوران و کمکهای آنها از داشتن یک هدست معمولی که در طول بازی با آن با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، بیبهرهاند و مشکلات بسیار دیگر که در بحث گرفتن میزبانیهای بینالمللی بسیار مهم است.
این روزها در شرایطی از حضور تیم ملی در تورنمنت کافا و بازی با افغانستان و قرقیزستان انتقاد میشود که نگاهی به فهرست بازیهای تیم ملی در سالهای اخیر، نشان میدهد که ایران در بازیهای بسیار کمی، میزبان تیمهای مهم فوتبال جهان و حتی آسیا بوده است. به غیر از بازی اخیر ایران و روسیه که در تهران برگزار شد و روسها به خاطر شرایط خاصی که در آن هستند و از سوی یوفا تحریم شدهاند و به همین خاطر، حاضر به بازی با تیم ملی در تهران شدند، چه تیم ملی مهمی در خاک ایران مقابل کشورمان قرار گرفته است؟ بازی دوستانه با کره جنوبی در سال ۲۰۱۹ و بازی دوستانه با ژاپن در سال ۲۰۱۵ در ورزشگاه آزادی، مهمترین بازیهای تدارکاتی است که تیم ملی در تهران برگزار کرده است.
قبل از آن هم مهمترین دیداری که ایران میزبان آن بوده در سال ۲۰۰۴ برابر آلمان بود که به خاطر حمایت ژرمنها از زلزلهزدگان بم در آزادی برگزار شد که حدود دو دهه از آن میگذرد؛ بنابراین به نظر میرسد که فدراسیون فوتبال ایران در این شرایط با مسائل زیادی برای میزبانی روبه رو باشد که مهمترین آن، تحریمهای ظالمانهای است که کشورمان دچار آن است و باید برای حل مشکلات تمام دستگاهها و نهادها دست در دست هم دهند.
امیر قلعهنویی سرمربی تیم ملی درمورد بازسازی ورزشگاه آزادی، گفت: «ورزشگاه آزادی یک ابرپروژه است. باید نگاه ملی به استادیوم آزادی داشته باشیم و آن را بازسازی اساسی کنیم. هیچ جای دنیا چنین مجموعه ورزشی وجود ندارد. شاید دهکده آسیایی و دهکده المپیکی باشد، اما مجموعه ورزشیای که همه چیز را داشته باشد، شاید در دنیا فقط چند عدد باشد. از دولتمردان خواهش میکنم نگاه ملی به مجموعه آزادی داشته باشند و بودجه کافی را در اختیار وزارت ورزش بگذارند. از منظور، رئیس سازمان برنامه و بودجه نیز خواهش میکنم نگاهش ملی باشد. پس از چند دهه قرار است این استادیوم بازسازی شود، اما خوب است اساسی بازسازی شود نه اینکه فقط بخشی از سکوها را درست کنند. خواهش دارم از ابتدای ورود به مجموعه حتی آن جنگلها، درختها، آسفالت، خود سالنها، استخر و... را نگاهی ملی داشته باشند.
باید بودجه کافی را در اختیار بگذارند تا اگر قرار به بازسازی است، این کار اساسی انجام شود. الان هم پیشرفت کار را میبینیم. مقاوم سازی سکوها در حال انجام است و باید این کار تکمیل شود. ورزشگاه آزادی نیاز به تغییرات اساسی و به روز دارد. باید جای رختکنهای ورزشگاه تغییر کند تا دیگر بین ۲ نیمه تیمها برای رسیدن به نیمکت، ۸-۷ دقیقه مسیر را طی نکنند. از سجادی میخواهم از این طرح دفاع کرده و بودجه کافی بگیرد تا یک ورزشگاه نو به وجود بیاید. کار زمانی سرعت پیدا میکند که پشتوانه مالی، مدیریتی و فنی داشته باشد. تنها مشکل ما همان مسائل مالی است که انشاءالله دولت پرداخت میکند.»