به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: بیست و هفتمین نمایشگاه نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی امسال با استقبال بیشتری توسط مخاطبان داخلی و خارجی مواجه شد به طوری که به گفته رئیس شرکت ملی نفت ایران، تعداد شرکتهای خارجی حاضر در این نمایشگاه از ۱۳ کشور جهان به ۲۰۰ شرکت رسید که چهاربرابر سال گذشته بود و البته تعداد شرکتهای داخلی نیز ۳۵ درصد نسبت به پارسال بیشتر شده بود، با این حال صدها غرفه دار و فعال صنعتی که به این نمایشگاه آمده بودند، هریک دغدغهای داشتند که خوب است مسئولان با بررسی این دغدغهها به هدف اصلی برگزاری این گونه نمایشگاهها که ارائه آخرین تولیدات و ارتقای آن هاست، در سالی که مهار تورم و رشد تولید نام گرفته، نزدیکتر شوند.
به سالن میلاد نمایشگاه بین المللی میرویم، جایی که بسیاری از شرکتهای دانش بنیان داخلی غرفه دارند، رئیس هیئت مدیره یکی از این شرکتها را میبینیم که یاتاقانهای صنعتی مورد نیاز در تجهیزات دوار صنعت نفت مثل توربین، کمپرسور و ... را تولید میکنند، دیدگاه وی را درباره مهمترین دغدغه شرکت جویا میشویم، اولین کلمهای که میگوید این است: «ثبات» و توضیح میدهد: ثبات نداشتن به معنای تورم یا به عبارتی کاهش ارزش پول است، یکی از مسائلی که با آن مواجه ایم آن است که تمام قطعاتی که تولید میکنیم، بازه زمانی برای تولید دارد، حداقل سه ماه و تا شش ماه گاهی طول میکشد، از زمانی که ما اعلام قیمت میکنیم تا زمانی که تایید میشود و ما قطعه را باید بسازیم و تحویل بدهیم و تبدیل به پول بشود، بین ۹ ماه تا یک سال طول میکشد و گاهی اوقات به دلیل تورم ما به پول متریال (مواد تشکیل دهنده) طرح خودمان نیز نمیرسیم.
حسین صابریان با یادآوری این که مسائل مرتبط با تحریمها نسبت به گذشته تغییری نکرده است، میافزاید: وقتی ثبات وجود ندارد، ریسک سرمایه گذاری بالا میرود و این تهدید کننده کار است.
کمی آن سوتر، متصدی یکی دیگر از شرکتهای دانش بنیان را میبینیم که درباره آزمایشهای صنعتی روی تابلو برقها و دیگر صنایع مرتبط فعالیت میکند، او نیز مهمترین دغدغه اش را پول و مسائل مالی شرکت میداند و میافزاید: ما یکی از دغدغه هایمان گرفتن پول از مشتریان است، بازار خیلی ضعیف شده، ارزش پول هم پایین آمده است. با این حال پرویزی، متصدی غرفه یک شرکت دیگر دانش بنیان که مبدلهای حرارتی صفحهای تولید میکنند، مهمترین دغدغه اش را مرتبط با حمایت دولت میداند و میگوید:دولت باید با حمایت بیشتر از تولیدکنندگان کاری کند که ما بتوانیم بیشتر فعالیت کنیم. وی ارائه تسهیلات و معرفی و خرید محصولات را ۳ جنبهای برمی شمرد که دولتها با آنها میتوانند از شرکتهای دانش بنیان حمایت کنند و ادامه میدهد: نهادهای دولتی اگر ما را به مصرف کنندگان معرفی کنند، کار بهتر پیش میرود.
در فضای باز نمایشگاه نیزرئیس هیئت مدیره شرکتی دانش بنیان (نیکان تک ایرانیان) داخل غرفه ایستاده است که درباره ساخت پیچ و مهره و پشتیبانی از خطوط لوله فعالیت میکنند، او مهمترین دغدغه شرکتش را مواد اولیه میداند و به گزارشگر ما میگوید: نیاز مصرفی ما روزانه ۲۰ تا ۳۰ تن است، اما ماهانه به ما میخواهند ۱۰ تا ۱۵ تن متریال آلیاژی بدهند، بنابراین مجبور میشویم از خارج وارد کنیم، جنس هایمان در گمرک گیر میکند و جنسی را که میخواهیم تحویل مردم بدهیم به جای یک ماه، شش ماه طول میکشد.
عیدی، راه حل موضوع را در آن میداند که شرکت بالادستی اش که در یزد فعال است، مواد اولیه را زودتر و با تناژ بالاتر به تولید کنندگان بدهد، اما متاسفانه الان به دلیل آن که به برخی از کشورهای عربی، صادرات میکنند، برای تولید کننده داخلی چیزی نمیماند. محمد پیمان، معاون بازرگانی خارجی این شرکت نیز ناپایداری قیمت را مهمترین مسئله و دغدغه شرکتشان میداند و میگوید: کارفرما امروز از من کالایی را میخواهد و برای آن قیمتی را میدهیم که چند روز دیگر کاملا تغییر کرده است، بنابراین تولید کننده هیچ تضمینی ندارد که قیمت را به همان قیمت قبلی به کارفرما تحویل بدهد و این مشکل ساز شده است.