مرهم «موسیقی اقوام» بر زخم پاپ‌های تکراری

به گزارش مجله خبری نگار، غلامرضا صنعتگر، دهم آذر ۱۳۵۴ در محله شاه‌حسینی بندرعباس متولد شد. صنعتگر علاوه بر خوانندگی در حوزه آهنگ سازی، تنظیم و نوازندگی پیانو، گیتار و ساز‌های پوستی مهارت قابل‌توجهی دارد. خواننده‌ای که به دلیل علاقه فراوان به محل تولدش همواره رگه‌هایی از موسیقی جنوب را در آثارش پیاده‌سازی می‌کند. او تاکنون آثار درخشانی در حوزه ملی میهنی و آیینی اجرا کرده و به موفقیت‌های فراوانی در این زمینه دست یافته است. ترانه «می شه ضامنم بشی» و «کمتر از آهو که نیستم» که هر دو در وصف امام رضا (ع) خوانده شده از جمله مهم‌ترین این آثار به شمار می‌آیند که به‌صورت چشمگیری موفقیت، شهرت و محبوبیت او را میان مردم بیشتر کرده است. برای آگاهی از دلایل محبوبیت و شنیده شدن آثار غلامرضا صنعتگر وهمچنین اطلاع از آلبوم در دست تهیه‌اش با او گفتگو کرده‌ایم.

۲ اثر موفق «کمتر از آهو که نیستم» و «می شه ضامنم بشی» چطور ساخته شد؟

ماجرای ساخت این دو اثر به گذشته‌های دور برمی‌گردد و نیتی که من برای اجرای چند موسیقی فاخر در وصف امام مهربانی‌ها داشتم. آن‌طور که بزرگ‌تر‌های فامیل می‌گویند، در ماه‌های پایانی منتهی به تولدم مشکلی پیش‌آمده بود که به دلیل همین مشکل، جان من و مادرم درخطر بود. پدربزرگم به همراه مادرم به مشهد می‌آید و این مشکلات را در محضر امام رضا (ع) مطرح می‌کند، این امام عزیز را به جان پسرش قسم می‌دهد و می‌گوید: «سلامتی دخترم و نوه‌ام را از شما می‌خواهم. اگر نوه‌ام سالم به دنیا بیاید و پسر باشد نامش را غلامرضا می‌گذارم»، این ماجرای نام‌گذاری‌ام بود. بنده هم به دلیل ارادت فراوان به امام رضا (ع) چند اثر را ساختم و به ایشان تقدیم کردم.

راز موفقیت و استقبال مخاطبان از موسیقی‌های ملی میهنی و آیینی که اجرا کرده اید، چیست؟

برای اجرای موسیقی ملی، میهنی و مذهبی باید با پای دل به این عرصه قدم گذاشت و اگر این آداب اجرا شود به سرمنشأ موفقیت در این زمینه دست یافته‌ایم. در این عرصه هر چه دست به سینه و با اخلاص‌تر باشیم موسیقی موفق‌تری خلق می‌شود و با مخاطب ارتباط بیشتری می‌گیریم.

همیشه در آثار شما رنگ و بوی جنوب و موسیقی اقوام این منطقه از کشور به چشم می‌خورد. لطفاً درباره لزوم بهره‌گیری از موسیقی اقوام در ترانه‌های پاپ امروز توضیح دهید.

بنده تعصب خاصی به محل زندگی‌ام و موسیقی جنوب کشور دارم و همواره در تلاش بوده‌ام در آثارم، رگه‌های خاصی از حال و هوای شرجی جنوب و مهمان‌نوازی بندرعباسی‌ها را پیاده‌سازی کنم. به نظر من در روزگار ما رنگ و بوی موسیقی اقوام و پیاده‌سازی این نوع از موسیقی در موسیقی پاپ کمتر دیده و شنیده می‌شود. تعداد زیادی از خوانندگان از سراسر کشور، امروز در موسیقی پاپ فعالیت دارند، اما متأسفانه بیشتر صدا‌ها و موسیقی‌ها شبیه هم شده است، چون از موسیقی اقوام استان‌های خود در اثرشان بهره نبرده و توجه به موسیقی فاخر اقوام خود را فراموش کرده‌اند. درصورتی که در موسیقی باید به دنبال تنوع فضا بود و چه تنوعی بهتر از آوردن حال و هوای موسیقی هر استان.

درباره مشکلات و سختی‌های پیش روی ساخت موسیقی آیینی در کشور بگویید. درخواست شما از مسئولان برای حمایت بیشتر از خوانندگان ترانه‌های ملی و آیینی چیست؟

من بار‌ها و بار‌ها به عنوان عضو کوچکی از این هنر اعلام کرده‌ام که ما برای تولید آثار آیینی فاخر و ماندگار باید یک اتاق فکر موسیقی آیینی داشته باشیم تا به‌صورت حرفه‌ای‌تر به این موضوع پرداخته شود. شاید نبود این اتاق فکر، باعث تولید محدود این آثار شده است؛ از سوی دیگر این یک واقعیت است که منفعت مالی خواندن موسیقی‌های عاشقانه و ... بیشتر از آثار مذهبی است. به همین دلیل حتی خوانندگانی که به این فضا احساس تعلق خاطر دارند به‌ناچار، کمتر به ساخت اثر در این حوزه می‌پردازند.

چه دستگاه‌هایی برای تولید آثار فاخر ملی و آیینی باید پای کار بیایند؟

اگرچه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری و واحد شعر و موسیقی صداوسیما تا امروز اقدامات مناسبی درزمینه حمایت از تولید موسیقی آیینی داشته‌اند؛ اما بی‌تردید باید تلاش‌های بیشتری را در دستور کار قرار دهند، زیرا به نظر من یکی از ریشه‌های اصلی موسیقی ما، موسیقی مذهبی است و هرقدر بیشتر در این زمینه فعالیت شود شاهد حضور پررنگ‌تر خوانندگان در این زمینه هستیم.

یکی از اتفاقات خوب سال‌های گذشته توجه بیشتر به ترانه‌های فاخر است. با سرکار آمدن افرادی مانند میلاد عرفان پور در حوزه هنری و علیرضا قزوه و رضا اسماعیلی درشورای شعر، موسیقی و سرود صداوسیما شاهد اتفاقات خوشایندی در این زمینه هستیم، ولی باید به این نکته توجه داشت که ایجاد تغییرات، زمان‌بر است؛ اما هم اکنون اقدامات شایسته تقدیری در حال انجام است و برای ما که در این عرصه فعالیت داریم این موضوع کاملاً محسوس است وبی گمان در آینده اتفاقات خوشایندی را شاهد خواهیم بود؛ البته باید به این نکته هم اشاره کنم که همدل بودن آهنگ سازان، خوانندگان و شاعران، یکی از مهم‌ترین لازمه‌های بهتر شدن حال موسیقی آیینی و محتوای شعر است.

چه کار‌هایی در دست اجرا دارید؟

بنده آلبومی را به تهیه‌کنندگی حوزه هنری در دست تهیه دارم که شاعرانی از جمله میلاد
عرفان پور، محمدمهدی سیار، علیرضا قزوه و مجید ذاکری، ترانه‌های این آلبوم را نوشته‌اند و دکتر محمدرضا چراغعلی، شهاب اکبری و پسرم، عرشیا صنعتگر آهنگ سازان این آلبوم هستند؛

و به عنوان صحبت پایانی لطفاً نظرتان را درباره موسیقی اقوام و پاپ خراسان بگویید.

استان خراسان از گذشته تا امروز از حضور بزرگان زیادی در عرصه موسیقی و خوانندگی بهره برده است. بخش موسیقی محلی خراسان را می‌توان یکی از قدرتمندترین انواع موسیقی در کشور دانست. برگزاری کنسرت آن هم میان مردمی که موسیقی فاخر مقامی و آیینی را در کنار هم در ذهن و جانشان دارند لذت‌بخش‌ترین حس ممکن است و ما امیدواریم در آینده، شرایطی مهیا شود تا بتوانیم در خراسان کنسرت‌هایی را برگزار کنیم.

من همیشه به موسیقی خراسان تبریک گفته‌ام و از شنیدن موسیقی این دیار لذت برده‌ام.

منبع: خراسان