به گزارش مجله خبری نگار،صفا آقاجانی در توضیح این موضوع که کدام عوامل (اشتیاق و علاقه، استعداد ذاتی، رفتن به دانشگاه یا آموزشگاه بازیگری) به عنوان خاستگاه شکلگیری یک بازیگر موثرند، بیان کرد: همه این عوامل موثرند، اما علم فردی و این که خود آدم دنبال یادگرفتن باشد و البته تئاتر ببیند بسیار اهمیت دارد.
بازیگر سریال دردسرهای عظیم (برزو نیکنژاد ۱۳۹۳) تصریح کرد: استاد سمندریان اصل اولیه برای بازیگری را دانشگاه رفتن و گذراندن کلاس و خواندن کتاب نمیدانست بلکه آن را دیدن تئاتر میدانست؛ بر این اساس اگر واقعا فکر میکنید که میخواهید این رشته و هنر را دنبال کنید باید تئاتر ببینید و بازهم تئاتر ببینید و در ادامه کتاب بخوانید و بعد دانش و علم آن را کسب کنید.
او افزود: این درک شخصی که آدم از تئاتر دیدن به دست میآورد با چیز دیگری قابل مقایسه نیست. به شخصه آنچه خودم از خواندن رمان و دیدن تئاتر به دست آوردم را مهمترین و اولین نیازهای بازیگری میدانم.
بازیگر فیلم سینمایی به همین سادگی (رضا میرکریمی ۱۳۸۶) بیان کرد: خواندن رمان سبب میشود که آدم ها، فضاها، فرهنگها و جغرافیاهای مختلف را بشناسی و خودت را در آدمهای مختلف زندگی کنی. پس از آن است که میتوانی آدمهای مختلف را در خودت تحلیل کنی و دیدن تئاتر و فیلم و مردم که در جامعه شناختهای امکانپذیر میشود. یعنی آن دانش ترکیب شده با استعداد مهمتر از هرچیز است.
آقاجانی یادآور شد: دانش تجربی را مقدم بر دانش آکادمیک میدانم؛ چرا که اگر این دانش فردی و تجربی را نداشته باشید وقتی مطالعات آکادمیک میکنید، آنها را درک نخواهید کرد. بازیگری علوم ریاضی نیست که یک معادله را حفظ کنید و پس از آن درکش کنید. اول باید مسائل را درک کنید تا پس از آن داخل زندگی و شعور و ادراک شما شود.
هنرپیشه سریال تا ثریا (سیروس مقدم ۱۳۹۰) در پاسخ به این پرسش که این مسیر چگونه برای خود او میسر شده است گفت: بسیار کتابخوان بودم و از کلاس پنجم ابتدایی دو سری از مجموعه کتابهای نویسندگان بزرگ را خوانده بودم؛ ضمن این که بسیار رمان میخواندم و بسیار تصادفی وارد بازیگری شدم؛ چون خواهرم در دبیرستان هنر تحصیل میکرد برای تئاتری دعوتش کرده بودند و آنجا من با جسارت تحلیلی از یکی از شخصیتها را ارائه کردم و به همین واسطه کارگردان من را دعوت به کار کرد و این مسیری شد که تا به امروز جریان یافت.
آقاجانی در پاسخ به این سوال که نقش آموزشگاههای بازیگری در تربیت بازیگر را چه میداند، بیان کرد: مستقیم در ارتباط با این آموزشگاهها نیستم، اما آنچه از بیرون و در سرکار دیده ام این است که متاسفانه بسیاری از این آموزشگاههای بازیگری هنرجویانشان را فریب و به آنها وعدههای سرخرمن بسیار پوچ میدهند و از آنها سواستفاده میکنند؛ در حقیقت این موسسات افراد را به عنوان سیاهی لشکر سرکارها میفرستند و پولی که از پروژهها میگیرند را یا به بچهها نمیدهند یا بسیار کمتر میدهند و سوبسید برای خودشان برمی دارند و به آنها دروغ میگویند که اگر چندین بار بیایی اینجا و خودت را نشان دهی و بمانی شاید کار گیرت بیاید.
بازیگر سریال آئینه (غلامحسین لطفی ۱۳۶۳) تصریح کرد: البته بعضا این شایدها اتفاق افتاده است و میتوانند به آن استناد کنند و بگویند فلان فرد، چون این مسیر را رفته به موفقیت رسیده و چهره شده است، اما این مورد درکل شاید برای یکی دو نفر رخ داده باشد و یک مسیر علمی، واقعی و حقیقی نیست که بشود روی آن حساب شود و کاملا کاذب است.
آقاجانی در پاسخ به این سوال که منظورش از سواستفادهها چیست گفت: هم مالی است و هم غیراخلاقی؛ وقتی به کسی دروغ میگویید و وادارش میکنید که بیاید سیاهی لشکر یک سریال باشد آن هم به امید این که اگر یک روز کشف شود یک دیالوگ به او میدهند که بازی کند مصداق بارز سوءاستفاده است.