کاهش وزن بیش از آنکه به اراده بستگی داشته باشد یک موضوع زیست‌شناسی است

به گزارش مجله خبری نگار، در عین حال، ارزش صنعت کاهش وزن جهانی ۲۲۴ میلیارد دلار آمریکا ارزش گذاری شده و قرار است تا سال ۲۰۳۰ به ۴۰۵ میلیارد دلار افزایش یابد.

یکی از ناامید کننده‌ترین جنبه‌ها برای بسیاری، تأثیر بازگشت محدودیت کالری است که باعث می‌شود افرادی که رژیم می‌گیرند نیمی از وزن از دست رفته خود را در عرض دو سال و حدود ۸۰ درصد آن را پس از پنج سال مجدد به دست آورند. این امر اغلب به عنوان یک شکست شخصی تلقی می‌شود و می‌تواند تأثیرات فیزیکی، عاطفی و روانی طولانی مدت داشته باشد.

اخیرا محققان موسسه تحقیقات متابولیسم ماکس پلانک (MPIMR) و دانشکده پزشکی هاروارد تغییر قابل توجهی در مسیر‌های عصبی در مغز را شناسایی کرده اند که هنگام رژیم گرفتن اتفاق می‌افتد و سیگنال‌های بسیار قوی تری به اعصابی می‌رسد که واسطه احساس گرسنگی هستند. مهار این سیگنال‌ها ممکن است به دانشمندان کمک کند تا درمان‌هایی ایجاد کنند که به افراد در حفظ وزنشان کمک کند.
هنینگ فنسلاو (Henning Fenselau) محقق در موسسه تحقیقات متابولیسم ماکس پلانک که این مطالعه را رهبری می‌کند، می‌گوید: مردم عمدتاً به اثرات کوتاه مدت پس از رژیم‌های غذایی توجه می‌کنند و می‌خواستیم ببینیم در درازمدت چه تغییراتی در مغز ایجاد می‌شود.

برای انجام این کار، محققان موش‌ها را تحت رژیم غذایی قرار داده و مدار‌های مغزی را تحت نظر گرفتند و بر روی نورون‌های پپتید مرتبط با آگوتی (AgRP) در هیپوتالاموس تمرکز کردند که به کنترل احساس گرسنگی معروف است.مطالعات قبلی نشان داد که چگونه تحریک این نورون‌ها منجر به افزایش شدید مصرف غذا می‌شود. پژوهشگران دریافتند: مسیر‌های عصبی به نورون‌های AgRP زمانی که حیوانات در رژیم غذایی بودند تقویت شده و در آن سطوح تقویت‌شده باقی می‌مانند که منجر به بروز سیگنال‌های گرسنگی شدید می‌شود که باعث دریافت غذای بیشتر و افزایش سریع‌تر وزن خواهد شد.

برادفورد لاول (Bradford Lowell) یکی دیگر از محققان از دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: این کار درک چگونگی کنترل گرسنگی توسط نمودار‌های عصبی را افزایش می‌دهد. ما قبلاً مجموعه‌ای کلیدی از نورون‌ها را کشف کرده بودیم که به طور فیزیکی روی نورون‌های گرسنگی تاثیر گذارده و آن‌ها را تحریک می‌کنند. در مطالعه حاضر، متوجه شدیم که ارتباط انتقال دهنده عصبی فیزیکی بین این دو نورون، در فرآیندی به نام پلاستیسیته سیناپسی، با رژیم غذایی و کاهش وزن بسیار افزایش می‌یابد و این موضوع منجر به گرسنگی مفرط طولانی مدت می‌شود.

هنگامی که محققان ارتباط بین آن نورون‌ها را مهار کردند، فعالیت AgRP کاهش یافت و حیوانات پاسخ منظم تری به دریافت غذا داشتند. فنسلائو در خاتمه گفت: این یافته می‌تواند به ما فرصتی بدهد که اثر بازگشت وزن را کاهش دهیم. در دراز مدت، هدف ما یافتن روش‌های درمانی است که می‌تواند به کاهش وزن بدن پس از رژیم کمک کند.