مکمل‌هایی که نباید باهم مصرف کنید

به گزارش مجله خبری نگار،افراد برای کمک به سلامتی یا بهبود خود از یک بیماری، از مکمل‌ها استفاده می‌کنند. ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهان و پروبیوتیک‌ها همه انواع مکمل‌هایی هستند که ممکن است به سلامتی کمک کنند.

حتی ممکن است به این منظور از مکمل‌های ترکیبی استفاده شود. اما ترکیبات خاصی وجود دارد که نباید با یکدیگر مصرف شوند. مکمل‌ها ممکن است نه تنها با یکدیگر، بلکه با دارو‌هایی که مصرف می‌کنید نیز تداخل داشته باشند. به همین دلیل دانستن فعل و انفعالات احتمالی مکمل‌ها خیلی مهم است.

مکمل‌هایی که باید از مصرف آن‌ها اجتناب کنید

مکمل‌ها می‌توانند فوایدسی برای سلامتی داشته باشند، اما ممکن است خطراتی هم برای سلامتی افراد به همراه داشته باشند. برای مثال، گاهی اوقات ترکیبات موجود در مکمل‌های خاص می‌توانند نتایج آزمایش‌ها را تغییر دهند یا در طول جراحی، اثرات منفی داشته باشند. خطرات تداخل ناشی از مصرف مکمل‌ها، در صورت مصرف بیش از یک مکمل افزایش می‌یابد. در اینجا چند ترکیب مکمل وجود دارد که باید در مورد مصرف آن‌ها حتما با یک پزشک صحبت کنید.

منیزیوم و کلسیم

منیزیم یک ماده معدنی است که برای کمک به صد‌ها فرآیند بدن از جمله عملکرد عضلانی و عصبی، کنترل قند خون و تنظیم فشار خون مورد نیاز است. این ماده در مواد غذایی مانند سبزیجات سبز و برگ دار و همچنین در حبوبات، مغزها، دانه‌ها و غلات کامل یافت می‌شود. همچنین این ماده در انواع مختلفی از مکمل‌ها نیز موجود است، اگرچه ممکن است مصرف آن‌ها توصیه نشود.

داشتن میزان پایین منیزیم با بیماری‌های قلبی، دیابت و پوکی استخوان (استخوان‌های شکننده) مرتبط است. میزان خیلی پایین منیزیم نادر است، به جز:

دائم الخمر‌ها
بیماری گوارشی یا جراحی که باعث شود بدن مواد مغذی را به درستی جذب نکند
دیابت نوع ۲
افراد مسن
کلسیم یکی دیگر از مواد معدنی مهم برای سلامت استخوان است. کلسیم را می‌توان در مواد غذایی مانند شیر، ماست و پنیر یافت. در آمریکا، ۳۰ درصد از مردان و ۶۰ درصد از زنان، کمتر از حد مشخص، کلسیم مصرف می‌کنند. عدم دریافت کلسیم کافی می‌تواند منجر به کاهش استحکام استخوان و پوکی استخوان شود.

اگر شما در روز میزان زیادی کلسیم (۲۶۰۰ میلی گرم در روز) مصرف کنید، مصرف این دو ماده معدنی با هم می‌تواند منجر به کاهش جذب منیزیم شود. توصیه می‌شود افرادی که در معرض خطر کمبود منیزیم هستند و مکمل‌های کلسیم مصرف می‌کنند، کلسیم را قبل از خواب به جای هنگام غذا مصرف کنند. این به این دلیل است که مصرف مکمل کلسیم در هنگام خوردن یک وعده غذایی می‌تواند بر میزان مصرف منیزیم در رژیم غذایی تأثیر منفی بگذارد.

ویتامین C و مس

ویتامین C به ساخت کلاژن کمک می‌کند. کلاژن پروتئینی است که به بهبود زخم کمک می‌کند. افراد به دلایل مختلف، از جمله برای مبارزه با عفونت، کاهش درد پس از جراحی یا کاهش فشار خون، مکمل‌های ویتامین C مصرف می‌کنند.

مس معدنی در تولید انرژی نقش دارد و به ایجاد بافت همبند کمک می‌کند که ساختار بدن را شکل می‌دهد. افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی ممکن است از مکمل‌های مس استفاده کنند، زیرا ثابت شده است که این ماده معدنی به تغییر میزان چربی خون کمک می‌کند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی آترواسکلروتیک را کاهش می‌دهد. این مکمل همچنین در دارو‌های بیماری آلزایمر نیز استفاده می‌شود، زیرا کمبود مس در بین مبتلایان به این بیماری مشهود است.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف مقادیر زیاد ویتامین C (بیش از ۱۵۰۰ میلی گرم) می‌تواند جذب مس را کاهش دهد. این یافته بر اساس تحقیقات تکمیل شده در مردان جوان است و احتمالاً فقط افرادی را شامل می‌شود که مصرف مس آن‌ها کم است.

چای سبز و آهن

آهن یک ماده معدنی است که بخشی ضروری از گلبول‌های قرمز خون را تشیل می‌دهد که این قسمت اکسیژن را از ریه‌ها به بافت‌ها منتقل می‌کند. مکمل‌های آهن معمولاً برای افرادی که کم خونی، فقر آهن، سرطان و برخی اختلالات گوارشی دارند و همچنین برای کسانی که باردار هستند، توصیه می‌شود.

نوشیدن عصاره چای سبز امر رایجی است. چای سبز برای کمک به بهبود هوشیاری، کاهش علائم گوارشی و سردرد، و محافظت در برابر سرطان و بیماری قلبی استفاده می‌شود.

مصرف چای سبز به همراه قرص آهن می‌تواند جذب این ماده معدنی را کاهش دهد. لالبته ممکن است این مسئله برای همه‌ی افراد رخ ندهد. بهتر است این دو ماده را جداگانه مصرف کنید.

مکمل‌هایی که می‌توانند با دارو‌ها تداخل داشته باشند

برخی مکمل‌های غذایی می‌توانند جذب، متابولیسم یا دفع دارو را تغییر دهند. اگر این اتفاق بیفتد، می‌تواند بر قدرت دارویی که مصرف می‌کنید، تأثیر بگذارد، به این معنی که ممکن است دارو‌های مورد نیازتان را یا بیش از حد یا خیلی کم دریافت کنید.

جین سینگ هندی

آشواگاندا یا جین سینگ هندی یک آداپتوژن گیاهی است که در طب سنتی شرقی استفاده می‌شود. Ashwagandha یک درختچه همیشه سبز کوچک است که در مناطق خشک مانند هند، خاورمیانه و بخش‌هایی از آفریقا یافت می‌شود و برای کمک به بدن در مبارزه با استرس و بی خوابی کاربرد دارد.

اما مصرف آشواگاندا ممکن است با برخی از دارو‌ها تداخل داشته باشد از جمله:

دارو‌های دیابت

مصرف آشواگاندا همراه با دارو‌های ضد دیابت که برای کاهش سطح قند خون به کار می‌رود، می‌تواند خطر افت قند خون (هیپوگلیسمی) را افزایش دهد. ثابت شده است که برخی از گیاهان دارویی به مدیریت دیابت کمک می‌کنند، اما مصرف آن‌ها در کنار دارو‌هایی که این کار را نیز انجام می‌دهند، می‌تواند به طور بالقوه منجر به کاهش قند خون شود.

داروی فشار خون بالا

تحقیقات حیوانی نشان می‌دهد که آشواگاندا ممکن است فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را کاهش دهد و افرادی که از دارو‌های کاهش دهنده فشار خون استفاده می‌کنند در معرض خطر افت فشار خون قرار می‌دهد.

دارو‌های سرکوب کننده ایمنی

تحقیقات انسانی نشان داده است که آشواگاندا می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند. علاوه بر این، تحقیقات حیوانی نشان داده است که آشواگاندا می‌تواند اثر سرکوب سیستم ایمنی ناشی از سیکلوفسفامید را کاهش دهد. سیکلوفسفامید دارویی است که برای درمان سرطان و سندرم نفروتیک استفاده می‌شود.

روی:

روی یک ماده معدنی است که نقش‌های متعددی از جمله در ایمنی، تولید پروتئین، التیام زخم، ایجاد DNA و حس چشایی و بویایی دارد. اما روی می‌تواند با دارو‌های متعددی تداخل داشته باشد که برخی از آن‌ها عبارتند از:

آنتی بیوتیک:

برخی از آنتی بیوتیک‌ها به ویژه آنتی بیوتیک‌های کینولون (مانند Cipro) و آنتی بیوتیک‌های تتراسایکلین (مانند آکرومایسین و سومایسین)، با روی در دستگاه گوارش تداخل پیدا می‌کنند و اجازه جذب روی و آنتی بیوتیک را نمی‌دهند. اگر نیاز به مصرف هر دو این مواد معدنی دارید، آنتی بیوتیک را حداقل دو ساعت قبل یا چهار تا شش ساعت بعد از مصرف مکمل‌های روی مصرف کنید.

پنی‌سیلامین:

روی باعث کاهش جذب و عملکرد پنی‌سیلامین می‌شود که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود. اگر نیاز به مصرف هر دو این مواد دارید، مکمل‌های روی باید حداقل دو ساعت قبل یا بعد از مصرف پنی‌سیلامین مصرف شوند.

ملاتونین:

ملاتونین هورمونی است که مغز شما هنگام تاریکی هوا تولید می‌کند. این هورمون به زمان بندی ساعت داخلی بدن شما (ریتم شبانه روزی) و خواب کمک می‌کند. برخی از افراد مکمل‌های ملاتونین را برای کمک به خواب خود مصرف می‌کنند. ملاتونین ممکن است با چندین دارو تداخل داشته باشد، از جمله:

دارو‌های رقیق کننده‌های خون:

این دارو‌ها که به عنوان ضد انعقاد نیز شناخته می‌شوند، از تشکیل لخته‌های خون جلوگیری می‌کنند. گزارش‌هایی از خونریزی جزئی و کاهش تولید پروتئین پروترومبین (یکی از عوامل متعددی که به لخته شدن خون شما کمک می‌کند) در افرادی که ملاتونین را همراه با وارفارین مصرف می‌کنند، وجود دارد.

دارو‌های ضد تشنج:

داروی ضد تشنج نوعی دارو است که به افرادی که ممکن است دچار تشنج شوند داده می‌شود. اعتقاد بر این است که ملاتونین ممکن است اثر دارو‌های ضد تشنج را کاهش دهد. همچنین برخی تحقیقات بالینی وجود دارد که نشان می‌دهد ملاتونین می‌تواند دفعات تشنج را افزایش دهد، به ویژه در کودکان مبتلا به اختلالات عصبی.

دارو‌های ضد بارداری:

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که دارو‌های ضد بارداری خوراکی می‌توانند میزان ملاتونین را افزایش دهند و در نتیجه اثرات و عوارض جانبی احتمالی مکمل‌های ملاتونین را افزایش دهند. عوارض جانبی بالقوه ملاتونین شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و خواب آلودگی است.

گل راعی:

این مکمل محبوب، از یک گیاه بومی اروپا که گل‌های زرد و ستاره‌ای شکل دارد، بدست می‌آید. این مکمل برای کمک به شرایط سلامت روان مانند افسردگی مصرف می‌شود. با این حال، مخمر سنت جان با تداخلات جدی با یک سری از دارو‌های خاص همراه است.

مصرف مکمل گل راعی به همراه دارو‌های ضد افسردگی خاصی می‌تواند منجر به افزایش میزان تولید سروتونین شود که این مسئله بسیار کشنده است. علائم این تداخل می‌تواند در عرض چند دقیقه یا چند ساعت ظاهر شود و می‌تواند شامل اسهال، بی قراری، ضربان قلب سریع، فشار خون بالا و توهم باشد.

همچنین گل راعی می‌تواند عملکرد دارو‌های ضد افسردگی را تضعیف کند. سایر دارو‌هایی که گل راعی می‌تواند عملکردشان را تضعیف کند عبارتند از:

قرص‌های ضد بارداری
سیکلوسپورین (دارویی که برای جلوگیری از رد پیوند اعضای بدن استفاده می‌شود)
دیگوکسین (داروی نارسایی قلبی)
اکسی کدون (داروی ضد درد)
برخی از دارو‌های HIV مانند ایندیناویر
برخی از دارو‌های سرطان مانند ایرینوتکان
وارفارین (رقیق کننده خون)

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر از هر نوع مکمل یا مکمل‌های ترکیبی استفاده می‌کنید و هر گونه عوارض جانبی منفی را حس می‌کنید، باید مصرف مکمل را متوقف کرده و به یک پزشک مراجعه کنید.

واکنش‌های جدی بالقوه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

خارش پوست، بثورات یا کهیر
تورم گلو، لب‌ها یا زبان
خس خس سینه یا تنگی نفس
غش کردن
درد قفسه سینه یا ضربان قلب نامنظم
حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
مشکل در ادرار کردن، کاهش ادرار یا تیرگی ادرار
وجود خون در ادرار، مدفوع، استفراغ یا خلط
خونریزی غیر طبیعی از بینی یا لثه
خستگی
از دست دادن اشتها
زرد شدن پوست یا چشم
درد شدید مفاصل، ماهیچه یا شکم
اگر در مورد ترکیب مکمل‌ها و دارو‌هایی که مصرف می‌کنید مطمئن نیستید، باید از یک پزشک بخواهید که این ترکیبات را از نظر خطرات احتمالی ارزیابی کند؛ و اگر به فکر شروع مصرف یک مکمل هستید، باید با یک پزشک نیز مشورت کنید و به آن‌ها اطلاع دهید که چه مکمل‌ها و دارو‌های دیگری مصرف می‌کنید. این امر به ویژه برای افرادی که باردار یا شیرده هستند و همچنین برای کودکان خیلی هائز اهمیت است، زیرا این گروه از افراد ممکن است بیشتر در معرض آسیب‌های احتمالی باشند.

همچنین اگر اخیراً جراحی کرده اید و یا به زودی عمل خواهید کرد، باید با پزشک خود در مورد مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، صحبت کنید. برخی از مکمل‌ها می‌توانند با دارو‌هایی که باید قبل، بعد یا در حین جراحی مصرف کنید تداخل داشته باشند و ممکن است نیاز به اعمال یک سری تغییرات باشد.