این پرده؛ راه‌اندازی دبیرخانه پست‌های بین‌المللی!

نمایش‌های وزارت ورزش ادامه دارد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: موضوع پست‌های بین‌المللی و ضعف ورزش کشور در به دست آوردن حداقل چند پست خوب و تأثیرگذار، سال‌هاست که به یکی از دغدغه‌های همیشگی ورزش تبدیل شده است، اما گویا این دغدغه، چیزی شبیه رؤیا‌های کودکانه باقی مانده است و در تمام این سال‌ها تلاش مستمری برای رفع این خلأ ایجاد نشده است. در این فضا جالب است که حمید سجادی، وزیر ورزش از دبیرخانه‌ای در کیش می‌گوید که قرار است برای انسجام بین مدیران ورزش که پست بین‌المللی دارند، شروع به کار کند. دبیرخانه‌ای که مشخص نیست عنوانش چیست و چه هدفی را دنبال می‌کند و مهم‌تر از همه این‌ها ضرورتش چیست؟

در حال حاضر بیش از ۳۰۰ مدیر ورزشی ایران، پست بین‌المللی دارند که در رده‌بندی وزارت ورزش حدود ۲۶۰ پست، بود و نبودشان فرقی ندارد مانند ریاست کمیسیونی بی‌اهمیت در کنفدراسیون آسیا و کمتر از ۱۰ پست، قابل توجه‌اند؛ مانند پست داورزنی در هیأت رئیسه فدراسیون جهانی والیبال و علی‌نژاد، در هیأت رئیسه فدراسیون جهانی ووشو...

از این دست پست‌ها بسیار کم داریم و حدود ۳۰ فدراسیون دیگر هم اگرچه در معادلات ورزش دنیا خیلی تأثیرگذار نیستند، اما در مواردی می‌توانند به ورزش کشور کمک کنند؛ مانند عضویت در کمیته‌ای در فدراسیون جهانی. مرور شرایط فعلی ورزش کشور در ارتباط با کسب پست‌های بین‌المللی، ضعف‌های ورزش در دیپلماسی بین‌المللی را نشان می‌دهد و در این شرایط باید این سؤال را از وزیر ورزش پرسید که آیا بهتر نیست به جای بزرگ کردن ساختار ورزش در داخل کشور و راه‌اندازی دبیرخانه‌ای عجیب؛ برنامه‌ای ارائه شود برای ارتقای حداقل دو سه پست بین‌المللی. کاری مقطعی که نتیجه‌بخش باشد.

البته که نیاز است کار اساسی در این زمینه انجام شود، اما از آنجایی که مدیران ورزش در ۲۰ سال گذشته و بخصوص بعد از اینکه مهم‌ترین پست بین‌المللی ورزش ایران از دست رفت، نشان دادند توانایی انجام کار خاصی را ندارند، نمی‌توان توقع زیادی داشت و باید به ارتقای چند پست مثل عضویت‌ها در هیأت رئیسه‌های آسیا و جهان اکتفا کرد، اما به جای این کار سجادی و همکارانش به دنبال ایجاد کار‌های نمایشی هستند، مانند کاری که در راستای راه‌اندازی فدراسیون‌های جدید انجام داده‌اند. حالا هم می‌خواهند در کیش دفتر یا دبیرخانه‌ای راه بیندازند که مشخص نیست قرار است چه کاری انجام دهد.

نکته جالب توجه این است که همه این کار‌های بی‌نتیجه در شرایطی در حال انجام است که وزیر ورزش همین هفته برای دفاع از خود باید به مجلس برود و اگر نتواند نمایندگان مجلس را مجاب کند، باید با وزارت ورزش خداحافظی کند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری