مچ پسرم را وقتی یواشکی از جیبم پول برمی‌دارد، بگیرم؟

به گزارش مجله خبری نگار، پدری هستم ۴۱ ساله. شغلم، آزاد و معمولا پول نقد در جیبم زیاد است. به‌تازگی متوجه شدم که پسرم، صبح‌ها قبل از رفتن به مدرسه، یواشکی از جیب من پول برمی‌دارد و فکر می‌کند که من متوجه نمی‌شوم. او ۱۴ ساله است. نمی‌دانم خودم را همین‌طور به بی‌خیالی بزنم یا یک بار، مچ او را هنگام این رفتار اشتباه بگیرم و به او تذکر بدهم. چه کنم؟

والد گرامی، طبق دیدگاه تئوری انتخاب، هر عملی که از فرد سرمی زند یک رفتار کلی است و هر رفتار کلی معطوف به هدفی است و هدف آن برآورده کردن یک یا چند نیاز از نیاز‌های فرد است. به طور کلی انسان در هر لحظه بهترین تلاش خود را برای برآورده کردن نیاز‌های خود انجام می‌دهد، اما در بسیاری از مواقع این تلاش، موثر و مسئولانه نیست. عملی که از پسر شما سر می‌زند برای برآورده کردن یک یا چند نیاز از نیاز‌های اوست. اگرچه عمل دست بردن در جیب شما عمل مسئولانه و اخلاقی نیست، اما تلاشی از جانب او برای برآورده کردن نیازش است. اگر پسر شما در خزانه رفتاری خود، رفتار موثرتری سراغ می‌داشت حتما از آن استفاده می‌کرد.

حواس‌تان به نیاز فرزندتان به پول هست؟

پسر شما در سنین نوجوانی به سر می‌برد. بازه سنی که داشتن رابطه خوب والدین و نوجوان بیشتر از هر چیزی می‌تواند از او محافظت کند. نوجوانی دوران تغییرات سریع در جسم و روان است. تغییرات جسمی معمولا سریع‌تر از تغییرات روانی رخ می‌دهند و این بدین معناست که شما با فردی با ظاهر بزرگ سال و رفتار‌های کودکانه روبه‌رو هستید. نیاز‌های نوجوان با نیاز‌های کودک متفاوت است. این تفاوت زمانی بیشتر بروز می‌کند که بدانیم یکی از شاخص های‌نوجوانی استقلال طلبی است؛ بنابراین نیاز فرزند شما به پول و نیاز به استقلال در نحوه هزینه کردن آن تغییر کرده است. اما نوجوان شما همچنان نیازمند حمایت و محبت‌های شماست. ایجاد رابطه با نوجوان احتیاج به دقت و ظرافت مضاعف دارد. او باید بداند که محبت شما به او به‌رغم هرچیزی بی قید و شرط است و شخصیت او در هیچ شرایطی قضاوت نمی‌شود.

مچ پسرتان را نگیرید

برای صحبت درباره اتفاق رخ داده، ابتدا مطمئن شوید که اشتباه نمی‌کنید. درصورت اطمینان می‌توانید در یک محیط دوستانه با پسرتان درباره مقدار نیازش به پول به صورت هفتگی یا ماهانه صحبت کنید و با هم برسر یک مقدار به توافق برسید. یادتان باشد هدف، مچ‌گیری یا خجالت‌زده کردن پسرتان نیست بلکه هدف این است که از تکرار یک اشتباه جلوگیری کنید. راه دیگر این است که از خاطرات خودتان یا دوستان‌تان از دوران نوجوانی برای پسرتان تعریف کنید. در نهایت اگر مشکل همچنان پابرجا بود از همکاران من کمک حرفه‌ای بگیرید، اما همواره به یاد داشته باشید که مهم‌ترین عامل پیروی فرزندتان از ارزش‌های شما رابطه خوب شما با اوست.