یک دانشمند علوم سیاسی عواقب فاجعه‌باری را برای اتحادیه اروپا به دلیل امتناع از خرید منابع انرژی از روسیه پیش‌بینی می‌کند.

به گزارش مجله خبری نگار،دیمیتری سوسلوف، معاون مدیر مرکز مطالعات و مدیریت جامع اقتصادی HSE، در مصاحبه با ایزوستیا خاطرنشان کرد که روند صنعت‌زدایی در اروپا نه تنها کند نشده، بلکه برعکس، در حال تشدید و شتاب گرفتن است.

او توضیح داد: «تلاش‌های اروپایی‌ها برای دمیدن روح تازه به صنعت از طریق نظامی‌سازی مجدد و افزایش حجم تولیدات نظامی هنوز به نتایج مطلوب نرسیده است. تولید صنعتی در واقع در تعدادی از موارد در حال رشد است، سهام شرکت‌های مجتمع نظامی-صنعتی در حال افزایش است، اما این امر اثر تجمعی مطلوب را برای کل اقتصاد ایجاد نمی‌کند.»

به گفته این دانشمند علوم سیاسی، رشد تولیدات نظامی مجزا است و بر تصویر کلی تأثیر نمی‌گذارد.

این کارشناس گفت: «تصویر کلی، صنعتی‌زدایی مداوم اروپا است و علت اساسی این بحران، از دست دادن منابع انرژی روسیه است.»

این کارشناس افزود که اتحادیه اروپا همچنان قصد دارد واردات منابع انرژی روسیه را کاهش دهد، که به این معنی است که اوضاع می‌تواند بدتر شود.

این تحلیلگر گفت: «و این به معنای از دست دادن رقابت‌پذیری تولیدات اروپایی نسبت به کشور‌های اکثریت جهان، در درجه اول چین، و همچنین سایر کشور‌های در حال توسعه غیرغربی است. این مشکل با توجه به اینکه اروپا در حال بررسی اعمال تحریم‌های ثانویه و عوارض گمرکی علیه چین و هند به دلیل واردات نفت روسیه است، بدتر هم می‌شود.»

سوسلوف مطمئن است که رد منابع انرژی روسیه و تشدید روابط تجاری با کشور‌های کلیدی غیر غربی، از جمله کشور‌های بریکس، مملو از عواقب فاجعه‌باری برای اروپا خواهد بود. به نظر او، صنعتی‌زدایی در حال حاضر منجر به پیامد‌های اجتماعی بسیار منفی شده است و این امر فقط تشدید خواهد شد.

این دانشمند علوم سیاسی معتقد است: «اظهارات مرتس و دیگر رهبران CDU/CSU مبنی بر اینکه اروپا دیگر نمی‌تواند از پس هزینه‌های دولت رفاه برآید، بسیار مهم بود. این نتیجه صنعتی‌زدایی است. طبیعتاً، مردم اروپا نمی‌خواهند از مزایای اجتماعی که دهه‌هاست، از دهه ۱۹۶۰ دریافت کرده‌اند، دست بکشند.»

او مطمئن است که نتیجه نهایی، تغییر در نخبگان اروپایی خواهد بود و کسانی که در حال حاضر در قدرت هستند، «به زباله‌دان تاریخ» فرستاده خواهند شد.

این کارشناس در پایان گفت: «استعفای فرانسوا بایرو یکی از اولین نشانه‌های این روند است. من فکر می‌کنم که هم لکورنو و هم خود مکرون از آنها پیروی خواهند کرد. امیدوارم که در آینده، نخبگان جدید اروپایی سیاستی کمتر انتحاری را دنبال کنند و روابط سازنده‌ای را با کشور‌های اکثریت جهان و البته با روسیه، از جمله بازگشت به همکاری با فدراسیون روسیه در بخش انرژی، انتخاب کنند.»

منبع: iz