سنگر شادی سنگر صلح شعار کشتی برای ورزش‌دوستان ایرانی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: در این روز‌ها که سایه غم و اندوه کشور ما را فرا گرفته‌است، فرودگاه امام‌خمینی (ره) یکی از معدود مکان‌هایی بود که هر چند برای ساعاتی اندک، می‌شد در آن بهانه‌ای برای شادی و غرور یافت. ۱۰ مدال‌آور کشتی فرنگی و آزاد کشورمان با استقبالی بی‌نظیر از بلگراد به خاک میهن بازگشتند؛ استقبالی پرشور که ثابت می‌کند ورزش کشتی می‌تواند به‌اندازه فوتبال و حتی بیشتر از آن دلخوشی و دلگرمی به ما ایرانی‌ها منتقل کند.

کامران قاسمپور که حدود ۴ سال قبل و با جبران ناکامی حسن یزدانی در جام بین‌المللی تختی در کشتی کشورمان چهره شد، حالا با زیرگیری‌های استثنایی‌اش و با دومین طلای جهانی خود شناخته می‌شود. رحمان عموزاد اولین تجربه جهانی خود را مانند نخستین تجربه آسیایی‌اش با یک طلای خوشرنگ به‌یادماندنی ساخت.
بی‌شک این که این دو جوان طلایی کشتی کشورمان در کنار چهره‌های مستعد دیگر تیم همچون امیرحسین زارع و محمد نخودی، ما را به این باور رساندند که برای چند مدال ارزنده المپیک پاریس می‌توان رویشان حساب باز کرد، دستاورد بزرگ تیم‌ملی کشتی ما در صربستان بود. اما زیباترین سکانس‌های این تورنمنت برای ما در رویارویی‌های ما با امریکایی‌های سرشناس رقم‌خورد؛ فارغ از نتیجه تلخ و شیرین آن نبردها.

در آغوش کشیده‌شدن قاسمپور و جی‌دن کاکس و دلداری حرفه‌ای و صادقانه دیوید تیلور از بولدوزر جویباری کشتی‌مان و تقدیم‌شدن نقره حسن یزدانی و طلای کامران قاسمپور به ملت افسرده ایران، پرده‌هایی از ماجرای بلگراد بودند که شاید سال‌ها بعد از آن‌ها یاد کنیم تا در خاطر داشته باشیم که کشتی این روز‌ها برای ما تنها یک مقابله تن به تن نیست؛ بلکه فرصتی است برای نمایش صلح، آرامش و مردانگی؛ در روز‌هایی که این واژه‌ها خارج از دنیای ورزش رنگ خود را باختند. این روزها، شاید کشتی برای ما ورزش‌دوستان ایرانی، یکی از آخرین سنگر‌های صلح و شادی باشد.