مهدی تاج، فوتبال و کشیش‌ها

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: اگر از من بپرسند: آیا هیچ کدام از این سه نامزد حاضر در انتخابات را قبول داری، پاسخم منفی است! اگر توانش را داشتم هر ۳ نامزد را حذف می‌کردم. با این همه اگر مجبور باشم به یکی از این سه نفر رأی بدهم، مهدی تاج صاحب آن رأی خواهد بود!

دلیل؟ همان که برنارد تاپی مالک جنجالی مارسی در دهه‌های گذشته یک بار گفته بود: «قرار نیست مدیران فوتبال، آدم‌های خوب و مهربان و خداترس باشند! مدیران فوتبال باید لابی کنند و زورشان برسد که منافع باشگاه خود را تأمین نمایند. اگر غیر از این بود کشیش‌ها بر باشگاه‌های فرانسوی مدیریت می‌کردند!»

بر این باورم که مهدی تاج، هم فوتبال را تجربه کرده و هم لابی‌های آسیایی را دارد، چیزی که در سال سختگیری‌های بیشتر‌ای اف سی بیشتر از قبل به آن نیاز داریم. تأکید می‌کنم که این نوشته به معنای تأیید تاج از منظر من نیست. صادقانه باید پذیرفت که پکیج انتخابات امسال، به سود او طراحی شده. حذف نامزد‌های قدرتمندتر یا بانفوذتر، برکناری بهاروند که سبد آرایش را به سمتی غیر از ماجدی سوق خواهد داد و موارد دیگر که نیاز به گفتنش نیست، او را قبل از انتخابات بر کرسی ریاست فدراسیون نشانده! بپذیریم که بسیاری از مدیران قوی‌تر فوتبال و اهالی قوی‌تر رسانه‌های ورزشی و... با تمام قدرت از تاج حمایت می‌کنند تا دوباره به میز بازی برگردند، میزی که توسط نفرات ضعیف‌تر اشغال شده.

از همین رو مهدی تاج در شرایط فعلی و در میان تمامی این گزینه‌ها خیرالموجودین است که شاید هیچکس موافق او نباشد، ولی برای انتخاب گزاره دیگری نیست.

برای آخرین بار تأکید می‌کنم مطلقاً طرفدار مهدی تاج نیستم، اما او تجربه، جنم و قدرت بیشتری برای اداره فوتبال دارد. دست‌کم در قیاس با عزیزمحمدی و میرشاد ماجدی! فوتبال جای کشیش‌ها نیست!