خوشحال هستیم که موسیقی داریم!

به گزارش مجله خبری نگار،«شرم دارم از اینکه می‌نویسم! که چرا من ایرانی به اصطلاح دهه‌ها کار اجرایی کرده در عرصه فرهنگ و هنر و موسیقی، هر چه از به اصطلاح کانال‌های ماهواره‌ای می‌شنوم و می‌بینم یکی از یکی بی‌حساب و کتاب‌تر، ول‌تر، شلخته‌تر و دارای هجوم بی‌سابقه به ذهن، روح و گوش مردم در سراسر جهان، به خصوص در منطقه ما ایرانی‌ها است که ظاهرا در محدودیت هستیم و عمیقا «رها» و بی‌دغدغه!

به سراغ شبکه‌های رادیویی داخلی به ویژه نوع «آوا» یی آن و پس از آن «جوان» و «پیام» صبا و ... رفتم و دیدم که همان وضعیت را با اشعار مودبانه‌تر، متین‌تر، کنترل‌شده‌تر و تصویب شده‌تر دارد. تنها واژه‌ها از زمین تا آسمان متفاوت است، ولی همان فضا، ملودی‌ها، بی‌توجهی و رهایی از هر قید و بندی حاکم است!

واقعا کجای کاریم؟ آه بر ما چه گذشت؟ قبل از انقلاب، دوران انقلاب، پس از آن و چه سال‌هایی، افراط و تفریط‌ها در بخش سنتی موسیقی‌مان و بعد‌ها چرخش‌های وحشتناک بی‌دلیل در اصلی‌ترین مرکز موسیقی در صدا و سیما و گرداندن فرمان به سوی آنجایی که همان ناکجاآباد ماهواره‌های امروزی است موجب آنچه که امروز هست، شد؛ و ما نشسته‌ایم، همه از مسئول، هنرمند نهاد مدنی و مردم هر چه را می‌شنویم موسیقی می‌نامیم و خوشحال هستیم که موسیقی داریم!»