به گزارش مجله خبری نگار،حشمت الله فلاحت پیشه با اشاره به برخی گمانه زنیها درباره از سرگیری مذاکرات وین بر سر احیای برجام اظهار کرد: بخشی از فرصت احیای برجام از بین رفت و ایران بیشترین هزینه را از اجرا نشدن این توافق پرداخت کرده است. برخی معتقدند اگر تا الان توافق انجام میشد، خوب میشد و تا ۹۰ درصد خواستههای ایران را تامین میکرد و برخی نظر دیگری دارند، اما واقعیت این است که در مذاکرات اصل بر اساس مقدورات است و این طور نیست که همه طرفها به بالاترین سطح مطلوب برسند. باید بدانیم که ایران با طیف عمدهای از قدرتها رو به رو است و معتقدم اگر شاکله برجام اجرا میشد، خیلی از هزینهها پرداخت نمیشد.
وی ادامه داد: ایران پیشرفتهایی را در زمینه صنعت هسته ای، سوخت و کیفیت سوخت و سطح آن در دو سال گذشته داشته است و این پیشرفتها قابلیتهای تازهای را به ایران میدهد و معتقدم مهمترین چالش احیای برجام این است که طرفهای ایران سعی میکنند به گونهای مذاکرات را پیش ببرند که قابلیتهای جدید فنی ایران نادیده گرفته شود، مثل سوخت ۶۰ درصدی.
فلاحت پیشه گفت: واقعیت این است که اگر در زمان دولت گذشته یا در دوران انتقال دولت، مذاکرات احیا میشد، الان مذاکرات تکمیلی بیشتری انجام میشد. به اعتقاد من دنیا و قدرتهای بزرگ به قدری در درون خود و فضای بین المللی با مشکل مواجه هستند که اگر برجام به جایی میرسید مشغلههای دیگر آنها را از ایران دور میکرد. اما به هر حال مساله این است که تا الان برجام احیا نشده و امریکا در استراتژی تحریمها تغییری نداده است و ایران هم دستاوردهای جدید دارد که باید دید میتواند از آنها استفاده کند یا خیر.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: نباید بیشتر از این زمان کشته و از بین برده شود. تحولات سیاسی منتظر تصمیم دولتها از جمله ایران نمیمانند. سرنوشت ۸۰۰ نوع تحریم ایران مرتبط با کنگره است و اگر کنگره همراهی نکند این تحریمها برداشته نمیشود. وزارت امور خارجه نباید با نگاه مبنی بر سوء نیت، گامهای تیم مذاکره کننده گذشته را میدید، به هر حال آنها زیر نظر شورای عالی امنیت ملی عمل کرده اند.
وی گفت: ایران دو راه برای ورود به مذاکرات وین دارد، اول اینکه با طرح شعارها و مواضع کلی بخواهد به سمت احیای برجام برود که با یک دور بی نتیجه از مذاکرات مواجه هستیم، اما اگر طرح عملیاتی دهد تا مذاکرات جان گیرد حتما نتیجه بخش خواهد بود. بنابر این باید گفت، سه دغدغه اصلی وجود دارد اول اینکه مذاکرات فرسایشی شود و عملیاتی نشدن تعلیق در تحریم و پایدار نبودن توافق و در هر سه مورد حق با ایران است، چون مسبوق به سابقه رییس جمهور قبلی آمریکاست. ایران و تیم مذاکره کننده باید با دستور کار مشخص شامل زمانبندی و پیشنهادات موضوعی برای رفع این سه دغدغه در وین حاضر شود تا به جای اینکه طرفها در فضا چالش ایدئولوژیک داشته باشند روی یک متن مذاکره کنند.
این کارشناس مسایل بین الملل درباره احتمال شروع بحثهای تازه در مذاکرات از سوی طرفها از جمله ایران، خاطرنشان کرد: معتقدم تیم جدید مذاکره کننده از طرف ایران تیمی است که به هرحال اختیارات بیشتری نسبت به تیم قبلی ندارد، چون تیم قبلی در سطح وزیر صحبت میکرد و اختیارات الان در حد تیم احیای برجام است و کاملا یک وظیفه بروکراتیک یا یک فهرست موضوعی دارد و طبق همان هم عمل میکند، از این رو اگر طراحان مذاکرات در شورای عالی امنیت ملی با دید واقع بینانه یک برنامه مذاکراتی را تدوین کنند، امکان توافق هست، اما اگر ایران هم رفتار وزارت خارجه جو بایدن را در پیش گیرد، آن وقت مذاکراتی فرسایشی را شاهد خواهیم بود. حداقل منطق منافع ملی اقتضا میکند تیم جدید در قالب نوع اول با پیشنهاد خاص و برنامه مشخص وارد شود. این تیم باید اختیارات خاص در قالب برنامه مشخص داشته باشد نه اینکه به لحاظ شکلی فقط وارد مذاکرات شوند و نتیجهای عاید کشور نشود، باید بدانیم این ملت ایران است که بیش از همه تاوان تحمیل تحریمها را میپردازد.
فلاحت پیشه درباره توقع مردم از مذاکرات و نتیجه بخش بودن آن بعد از مدتها وقفه در روند مذاکرات با بیان این که دو رویکرد سیاسی در وزارت امور خارجه است که اول رویکرد منطقه است که زودتر فعال شود، معتقد است: این رویکرد خوب است، اما تا زمانی که با چالش جهانی مواجهیم به موفقیت در این رویکرد نمیرسیم. اگر ایران تنش زدایی را در سطح دنیا انجام ندهد رویکرد سیاست خارجی فقط هزینه ساز خواهد بود. سیاست خارجی ایران هم باید در جهت رفع تنگناها و افزایش فرصتها برای کشور باشد. روزانه میلیونها دلار، کشور ما هزینه تحمیل تحریمها را میپردازد. فراموش نکنیم که هر چه تحریمهای ایران سختتر شود ایران مجبور خواهد بود به دوستانش امتیازات بیشتری بدهد و این مسالهای است که نباید فراموش شود.
وی ادامه داد: برای اینکه سیاسیت خارجی از مرحله هزینه سازی به مرحله ثروت سازی برود، باید چالشهای بین المللی را رفع کرد و مهمترین آن چالش هستهای است البته ایران هم بیکار ننشسته است و به رغم اینکه مرکل هم مثل بلینکن سعی کرد دستاوردهای جدید هستهای ایران را عاملی برای توان چانه زنی ایران مطرح نکند، اما واقعیت این است که توان چانه زنی ایران هم مهم است منوط به این که با برنامه هدفمند ایران حرکت کند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: امیدواریم دولت جدید در ایران برای رفع تنگناها به سمت احیای برجام حرکت کند و در آینده راهکارهای همکاری جویانه تری را به ویژه در راستای اجرای افای تی اف در دستور کار قرار دهد. شاید یکی از نگرانیهای دولت این است که با اجرای افای تی اف، مورد نقد طرف مخالفان و منتقدانش قرار گیرد، اما این نقد به نظر من وارد نیست؛ دولت باید هر اقدامی که باعث گشایش اقتصادی کشور شود را انجام دهد و دیگران هم از آن حمایت کنند.