عضویت در سازمان شانگ‌های دست ایران را در مذاکرات وین پرتر می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار، رضا ذبیحی درخصوص تاثیر عضویت ایران در سازمان شانگ‌های بر مذاکرات وین گفت: عضویت ایران در این سازمان، دورنمای روشن تری را برای مذاکرات وین ترسیم می‌کند، اما هرگز نباید از نظر دور داشت که این امر نمی‌تواند به عنوان جانشینی برای به ثمر رساندن مذاکرات وین تصور شود.

این استاد دانشگاه افزود: اگر چه مدت زمان زیادی گذشت تا ایران بتواند به عضویت سازمان شانگ‌های در آید، اما به هر حال این مهم از لحاظ استراتژیکی گامی مثبت ارزیابی می‌شود. با این وجود نمی‌توان آنرا به را عنوان ابزاری کامل برای بی اثر کردن تحریم‌ها محسوب کرد.

این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: روسیه و چین درخواست ایران برای عضویت در این سازمان را برای بازه زمانی طولانی معطل نگه داشته بودند و هنوز هم این عضویت تا بهره مندی ایران از فواید آن فاصله دارد. ضمن اینکه نمی‌تواند به این سازمان به عنوان ابزاری برای رفع تحریم‌ها نگاه کرد، چرا که هنوز چنان سطحی از تعاملات اقتصادی در آن شکل نگرفته است که موید این مهم باشد و گمان نمی‌رود اداره مشخصی نیز در این زمینه نیز وجود داشته باشد.

ذبیحی ادامه داد: طی سال‌های متمادی گذشته، وجود تنش میان ایران و جامعه بین المللی و از جمله به خاطر بحران هسته ای، منجر به معطل ماندن تقاضای ایران برای عضویت در این سازمان شده بود. در نتیجه در صورت تداوم بحران، نمی‌توان انتظار داشت که بتوان به این برگ به خودی خود به عنوان وسیله‌ای برای بی اثر کردن تحریم‌ها یا دور زدن تحریم‌ها اتکا کرد.

این پژوهشگر روابط بین الملل تصریح کرد: با این وجود نمی‌توان از نظر دور داشت که عضویت ایران در سازمان شانگهای، دست دیپلمات‌ها را در آوردگاه‌هایی نظیر مذاکرات وین پرتر می‌کند و قدرت رایزنی بیشتری را به ایران از جایگاه یک عضو این سازمان اعطا می‌کند.

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: این عضویت باعث می‌شود که نقش روسیه و چین به عنوان متحدان ایران و اعضای ۴+۱ در مذاکرات پر رنگ‌تر شود، چرا که احتمال دارد آن‌ها تلاش مضاعف تری برای به ثمر رساندن مذاکرات منطبق با منافع ملی ایران از خود نشان دهند.

این استاد دانشگاه افزود: اثر مهم دیگر این عضویت، آن است که غرب احساس خواهد کرد که در صورت شکست مذاکرات وین، ایران بیش از پیش به قدرت‌های شرقی یعنی روسیه و چین نزدیک خواهد شد و لذا احتمال می‌رود انعطاف بیشتری به منظور موفقیت مذاکرات وین از خود نشان دهد، بگونه‌ای که منافعی بیشتری نسبت به قبل برای ایران حاصل گردد.

وی تصریح کرد: در نتیجه مهمترین اثر مثبتی که عضویت ایران در سازمان شانگ‌های می‌تواند داشته باشد، این است که در صورت بهره مندی به جا و مناسب از ظرفیت‌های آن، می‌تواند به توازن رفتار قدرت‌های بزرگ با ایران منجر شود، بگونه‌ای هر دو طرف شرق و غرب با احتیاط و تعامل بیشتری نسبت به ایران حرکت نمایند.

این کارشناس مسائل بین الملل افزود: یکی از آوردگاه‌های بسیار مهم که ایران می‌تواند از امتیاز این عضویت به نفع خود به منظور توازن رفتار قدرت‌های بزرگ استفاده کند، مذاکرات وین است و لذا توجه به این برگ مذاکراتی ضروری است.

ذبیحی در پایان خاطر نشان کرد: در نتیجه نقشی که دیپلمات‌ها برای این برگ مذاکراتی باید در نظر بگیرند، نقش تسهیل کننده به منظور رفع کامل و همه جانبه‌ی تحریم‌ها است؛ بنابراین به عضویت ایران در سازمان شانگ‌های باید به عنوان ابزاری برای کمک به رفع و لغو کامل تحریم‌ها نگریست و نه ابزاری که بتواند تحریم‌ها را با دور زدن و روش‌هایی از این دست بلا اثر کند.