به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه اخیر که در AJHB (مجله آمریکایی زیست شناسی انسان) منتشر شده است، نشان داد که ورزشکارانی که انگشت حلقه بلندتری در مقایسه با انگشت اشاره دارند، متابولیسم اکسیژن کارآمدتری دارند که ممکن است منجر به مصرف حداکثر اکسیژن بالاتر شود.
به زبان ساده، این بدان معناست که این ورزشکاران از اکسیژن به طور مؤثرتری استفاده میکنند، که این امر برای استقامت و عملکرد ورزشی، به ویژه در رشتههایی که به درجه بالایی از استقامت نیاز دارند، مانند فوتبال، مهم است.
اگرچه ارتباط بین نسبت انگشت و عملکرد ورزشی به خودی خود جالب است، اما این مطالعه پیامدهای بالقوهای را برای سلامت و پیامدهای بیماری در افراد غیرورزشکار نیز آشکار کرد. این مطالعه ارتباطی بین نسبت انگشت و سن حمله قلبی و شدت کووید-۱۹ پیدا کرد.
این نشان میدهد که نسبت ۲D:۴D میتواند به طور بالقوه به عنوان نشانگر برخی از خطرات سلامتی مورد استفاده قرار گیرد.