به گزارش مجله خبری نگار، بیش از ۴۲٪ از والدین اعتراف کردند که با شنیدن نام اول سپتامبر نگران میشوند. در حال حاضر، ۴۵٪ از پایان تابستان پشیمان هستند و تقریباً ۲۰٪ این دوره را به عنوان یک ماراتن خستهکننده از گردهماییهای مدرسه میبینند. اضطراب اغلب در مرحله برنامهریزی شروع میشود - زمانی که آنها چتها و پستهای والدین را در شبکههای اجتماعی میبینند که چگونه "همه چیز از قبل خریداری شده است".
این موضوع توسط یک مطالعه مشترک توسط سرویس Yasno و پلتفرم Uchi نشان داده شد که نتایج آن توسط Gazeta بررسی شد.
والدین هنگام خرید لوازم مدرسه احساس اطمینان میکنند: ۳۰ تا ۳۸ درصد میگویند که «همه چیز تحت کنترل» است.
اما وقتی صحبت از احساسات و انگیزه کودک میشود، اعتماد به نفس از بین میرود.
۴۲٪ از والدین اعتراف میکنند که نمیدانند چگونه فرزندشان را به درس خواندن علاقهمند کنند. ۲۶٪ میترسند که نتوانند قبل از مدرسه روحیه مثبتی در او ایجاد کنند. ۲۰٪ نمیفهمند که کودک واقعاً چه احساسی دارد.
بیش از یک سوم دائماً احساس گناه میکنند - آنها فکر میکنند هر اشتباهی که مرتکب شوند میتواند سازگاری آنها را پیچیده کند. در عین حال، تنها ۱۹٪ از پاسخدهندگان به اعمال خود اطمینان دارند و آرامش درونی خود را حفظ میکنند.
درجه ۱ نقطه بالاترین عدم قطعیت است: نگرانیها به طور مساوی بین انگیزه (۳۴٪)، خریدها (۳۱٪) و وضعیت عاطفی کودک (۳۱٪) توزیع شدهاند. این نشان دهنده یک عدم قطعیت پیچیده است: والدین احساس مسئولیت میکنند، اما نمیدانند چگونه آن را اجرا کنند.
کلاسهای دوم تا چهارم زمانی است که نگرانیها در مورد انگیزه کودک افزایش مییابد (تا ۴۳٪) و نگرانیها در مورد سایر جنبهها کاهش مییابد. در این زمان، کودک معمولاً هیجان اولیه تحصیل در مدرسه را از دست میدهد، که وظیفه والدین را در حفظ علاقه به تحصیل پیچیده میکند.
کلاس پنجم دومین نقطه بحرانی پس از کلاس اول است: اضطراب در مورد انگیزه به اوج خود میرسد (۴۹٪). والدین در مورد دشواریهای سازگاری با سیستم جدید - دروس، معلمان، برنامه - صحبت میکنند.
کلاسهای ششم تا یازدهم - اضطراب باقی میماند، اما کمتر میشود. تمرکز بر وظایف سازمانی و تدارکات است. در عین حال، تنها ۱۴٪ همچنان نگران احساسات کودک هستند - انزوای نوجوان و "خستگی" والدین خود را نشان میدهند.
رسانههای اجتماعی فشار را افزایش میدهند و گفتوگو با کودک آسان نیست: تقریباً از هر پنج والدین، یک نفر به دلیل تصویر «ایدهآل» احساس فشار میکند. تنها ۳۷٪ از والدین موفق میشوند بدون مقایسه خود با دیگران، فرزندانشان را برای مدرسه آماده کنند.
در این زمینه، والدین سعی میکنند از فرزندانشان حمایت کنند، اما اعتراف میکنند که همیشه دقیقاً نمیدانند چگونه این کار را انجام دهند. یک چهارم از پاسخدهندگان مطمئن هستند که کودک در این فرآیند سازگار خواهد شد، اما تقریباً هر یک پنجم آنها معتقدند که او جدیت مدرسه را درک نمیکند. ۱۴ ٪ متوجه اضطراب در کودک میشوند و ۱۰ ٪ گمان میکنند که او نگران است، اما آن را ابراز نمیکند. برخی از والدین (۱۳ ٪) اصلاً نمیتوانند درک کنند که فرزندانشان در ماه اوت چه احساسی دارند و این باعث استرس اضافی در آنها میشود.
۴۵٪ از والدین معتقدند که بستن کوله پشتی و خرید لوازم التحریر به کودک کمک میکند، ۴۴٪ مرور مطالب مدرسه و ۳۳٪ به بازگشت به روال معمول روزانه. با این حال، ۱۳٪ از والدین اعتراف کردند که هیچ یک از این روشها مؤثر نیست - کودک در برابر بازگشت به مدرسه مقاومت میکند.
در چنین شرایطی، والدین از درخواست کمک ابایی ندارند - و چیزی که بیشترین کمک را به آنها میکند، فهرستهای واضحی از متخصصان و معلمان با دستورالعملهایی در مورد خرید و فراموش نکردن قبل از شروع مدرسه است - این چیزی است که حدود یک چهارم از پاسخدهندگان پاسخ دادند. ۲۱٪ به نیاز به نکاتی در مورد نحوه صحبت با کودک در مورد ترسها و نگرانیها اشاره کردند. ۱۷٪ دوست دارند قبل از شروع سال تحصیلی یادآوریهایی در مورد آنچه مهم است که مورد بحث قرار گیرد، دریافت کنند. در عین حال، ۲۲.۷٪ گفتند که نیازی به حمایت ندارند - اغلب اینها والدین دانشآموزان بزرگتر هستند.