به گزارش مجله خبری نگار، اثرات آتشسوزی جنگلها بر روی منابع آبی بسیار طولانیتر از آن چیزی است که قبلاً تصور میشد. این نتیجهای است که دانشمندان دانشگاه کلرادو در بولدر به آن رسیدهاند. این تحقیق در مجله Communications Earth & Environment (CEE) منتشر شده است.
دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل بیش از ۱۰۰۰۰۰ نمونه آب از ۵۰۰ حوزه آبخیز ایالات متحده، دریافتند که سطح کربن آلی، فسفر، نیتروژن و مواد جامد معلق در رودخانهها تا هشت سال پس از آتشسوزی بالا باقی میماند، و غلظتهای بهویژه بالایی در پنج سال اول مشاهده میشود.
کارلی بروکر، نویسنده اصلی این مقاله، گفت: «ما میخواستیم الگوهای کیفیت آب پس از آتشسوزی را در سراسر غرب ایالات متحده شناسایی کنیم تا به مدیران آب در برنامهریزی برای حفاظت از منابع آب کمک کنیم.»
آسیبپذیرترین مناطق، مناطق جنگلی بودند. علاوه بر این، آلودگی در آنها ممکن است فوراً افزایش نیابد: گاهی اوقات باران شدید برای شستن آلایندههای باقی مانده به رودخانهها لازم است.
این مطالعه نشان داد که نزدیکی آتش به رودخانه و همچنین ویژگیهای خاک، پوشش گیاهی و آب و هوا، میزان تأثیر آتشسوزی بر پهنههای آبی را تعیین میکند. در برخی از رودخانهها، رسوبات به سختی افزایش یافت، در حالی که در برخی دیگر، میزان ذرات معلق دو هزار برابر افزایش یافت.
بروکر گفت: «ما ارقام مشخصی را در اختیار مدیران آب قرار دادهایم که میتوانند از آنها برای برنامهریزی برای زیرساختهای پایدار استفاده کنند. توجیه بودجه نمیتواند صرفاً بر اساس نگرانیهای کلی باشد.»
این تحقیق اکنون به ما کمک میکند تا برای خطرات اقلیمی و احیای اکوسیستم پس از آتشسوزی در سراسر جهان، آمادگی بهتری داشته باشیم.