دانشمندان ۳۱ سرطان دیگر را که به طور بالقوه با چاقی مرتبط هستند، شناسایی کرده‌اند.

به گزارش مجله خبری نگار،در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله The Lancet Regional Health - Europe منتشر شده است، دانشمندان ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و خطر ابتلا به سرطان‌های مرتبط با چاقی را ارزیابی کردند.

شیوع بالای چاقی و اضافه وزن، نیاز به درک تأثیر آنها بر بروز بیماری را برجسته می‌کند. شواهد فزاینده‌ای نشان می‌دهد که چاقی یکی از علل قابل پیشگیری برخی از سرطان‌ها است.

گزارش سال ۲۰۱۶ آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) ارتباطی بین شاخص توده بدنی (BMI) و ۱۳ نوع سرطان پیدا کرد. بررسی بعدی تأیید کرد که بیشتر این سرطان‌ها با چاقی مرتبط هستند. اگرچه مطالعات مشاهده‌ای ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و خطر سرطان را ارزیابی کرده‌اند، اما به ندرت بر زیرگروه‌های مورفولوژیکی سرطان تمرکز داشته‌اند.

در مطالعه‌ی حاضر، محققان انواع و زیرگروه‌های بالقوه‌ی سرطان مرتبط با چاقی را بررسی کرده و ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و سرطان‌های مرتبط با چاقی را کمّی‌سازی کردند. از داده‌های مطالعه‌ی چاقی و توسعه‌ی بیماری سوئد استفاده شد.

اداره ثبت سرطان سوئد موارد سرطان را بین سال‌های ۱۹۶۳ تا ۲۰۱۹ شناسایی و انواع سرطان را با استفاده از کد‌ها طبقه‌بندی کرد.

سیزده سرطان که توسط IARC به عنوان سرطان‌های مرتبط با چاقی شناسایی شده بودند، به عنوان سرطان‌های مرتبط با چاقی شناسایی شدند. علاوه بر این، سرطان‌های بالقوه مرتبط با چاقی با استفاده از یک الگوریتم جستجوی تصمیم‌گیری شناسایی و به عنوان سرطان‌هایی تعریف شدند که با افزایش خطر چاقی نسبت به وزن طبیعی یا به ازای هر ۵ کیلوگرم بر متر مربع افزایش BMI ارتباط مثبت دارند.

شاخص توده بدنی (BMI) در رابطه با خطر ابتلا به سرطان بر اساس دسته بندی (کمبود وزن، اضافه وزن و غیره) یا به ازای هر ۵ کیلوگرم بر متر مربع در صورتی که تعداد موارد حداقل ۲۵۰ یا ۱۰۰ مورد بود، ارزیابی شد.

مدل‌های رگرسیون کاکس نسبت‌های خطر (HR) و فواصل اطمینان ۹۵٪ را تخمین زدند. مدل‌ها بر اساس سال تولد و جنسیت طبقه‌بندی شده و برای سن پایه، روش اندازه‌گیری قد و وزن، تحصیلات، کشور محل تولد و وضعیت تأهل تنظیم شدند.

مدل‌های کاکس برای سرطان‌های مرتبط با سیگار کشیدن در افرادی که اطلاعات مربوط به سیگار کشیدن آنها در دسترس بود، تکرار شدند. از آزمون والد برای ارزیابی تعاملات جنسی بالقوه استفاده شد.

در مجموع، ۴.۱۴ میلیون نفر در این مطالعه شرکت داشتند؛ ۲.۰۱ میلیون نفر زن و ۲.۱۲ میلیون نفر مرد بودند که میانگین سنی آنها به ترتیب ۳۱.۳ و ۲۳.۱ سال بود. میانگین شاخص توده بدنی (BMI) برای مردان ۲۲.۵ کیلوگرم بر متر مربع و برای زنان ۲۴ کیلوگرم بر متر مربع بود.

شیوع چاقی در زنان ۹٪ و در مردان ۳٪ بود. پس از پیگیری متوسط ۲۴.۲ سال، ۳۳۲،۵۰۱ مورد سرطان ثبت شد: ۱۳۹،۶۸۵ مورد در زنان و ۱۹۲،۸۱۶ مورد در مردان.

میانگین سن در زمان تشخیص سرطان برای زنان و مردان به ترتیب ۵۵.۷ و ۶۳.۱ سال بود. چاقی با خطر بالاتر ۱۸ سرطان (۱۶ سرطان در زنان و ۱۵ سرطان در مردان) نسبت به وزن طبیعی یا ۵ کیلوگرم بر متر مربع BMI بالاتر مرتبط بود.

اینها سرطان‌های بالقوه مرتبط با چاقی بودند که قبلاً به عنوان سرطان‌های مرتبط با چاقی شناخته نشده بودند و ۱۵٪ از کل موارد را تشکیل می‌دادند. در زنان، این سرطان‌ها شامل سرطان دهانه رحم، سر و گردن (کارسینوم سلول سنگفرشی)، فرج و ملانوم گره‌ای بودند.

در مردان، این سرطان‌ها شامل سرطان آلت تناسلی، سر و گردن (آدنوکارسینوما) و ملانوم بدخیم بودند.

در هر دو جنس، این موارد شامل سرطان روده کوچک، معده، حفره دهان، سینوس‌های پارانازال و بینی، مجاری صفراوی، غدد فوق کلیوی، غده هیپوفیز، جزایر پانکراس، بافت همبند، غدد پاراتیروئید، نئوپلاسم‌های میلوئیدی و لنفاوی است.

تداخلات جنسی در ملانوم بدخیم، نئوپلاسم‌های لنفاوی و سرطان‌های لب، سر و گردن، زبان و بافت همبند شناسایی شده‌اند.

علاوه بر این، زیرگروه‌های خاصی از برخی سرطان‌های بالقوه مرتبط با چاقی، ارتباط قوی‌تری با شاخص توده بدنی (BMI) نسبت به سایر زیرگروه‌ها داشتند. در مورد سرطان‌های مرتبط با سیگار، ارتباط با شاخص توده بدنی (BMI) برای برخی سرطان‌ها همچنان پابرجا بود، اما برای برخی دیگر، هنگامی که وضعیت سیگار کشیدن تنظیم شد، کاهش یافت.

علاوه بر این، چاقی با خطر بالاتر ابتلا به تمام سرطان‌های مرتبط با چاقی که یک چهارم از کل موارد را تشکیل می‌دهند، مرتبط بود.

نسبت خطر برای سرطان‌های بالقوه و بالفعل مرتبط با چاقی به ترتیب ۱.۱۷ و ۱.۲۴ در مردان و ۱.۱۳ و ۱.۱۲ در زنان بود. در مردان، خطر مطلق ابتلا به سرطان‌های بالقوه مرتبط با چاقی تا سن ۸۰ سالگی برای افراد چاق ۵.۷ و برای وزن طبیعی ۵.۵ درصد بود.

در زنان، این تخمین‌ها برای چاقی ۴.۲٪ و برای وزن طبیعی ۳.۵٪ بود. علاوه بر این، خطر تجمعی سرطان‌های شناخته شده و بالقوه مرتبط با چاقی تا سن ۸۰ سالگی در مردان ۱۴.۲٪ برای چاقی و ۱۲٪ برای وزن طبیعی بود. تخمین‌های مربوطه در زنان به ترتیب ۱۸.۷٪ و ۱۶.۳٪ بود.

در مجموع، این مطالعه ۱۸ سرطان بالقوه مرتبط با چاقی را شناسایی کرد که قبلاً به عنوان سرطان‌های مرتبط با چاقی شناخته نشده بودند. این سرطان‌ها شامل سرطان‌های دستگاه گوارش، غدد درون‌ریز، سر و گردن، دستگاه تناسلی، خون و ملانوم بدخیم بودند.

ارتباط BMI با این سرطان‌ها در مردان کمی ضعیف‌تر از سرطان‌های مرتبط با چاقی در مردان بود، اما در زنان قابل مقایسه بود. برای تأیید این یافته‌ها، مطالعات بیشتری با کنترل عوامل خاص سرطان مورد نیاز است.