مطالعه: داروی محرک پلاکت به بیماران سرطانی نیازمند شیمی درمانی کمک می‌کند

محققان گزارش دادند که داروی Enblet شرکت Amgen که تعداد کم پلاکت‌های خون ناشی از یک بیماری خودایمنی را درمان می‌کند، در پیشگیری از عوارض جدی و شایع مشابه ناشی از شیمی‌درمانی سرطان بسیار مؤثر است.

به گزارش مجله خبری نگار-لندن: محققان گزارش دادند که داروی Enblet شرکت Amgen که تعداد کم پلاکت‌های خون ناشی از یک بیماری خودایمنی را درمان می‌کند، در پیشگیری از عوارض جدی و شایع مشابه ناشی از شیمی‌درمانی سرطان بسیار مؤثر است.

این آزمایش مهم که محققان پیش از نشست انجمن انکولوژی بالینی آمریکا در شیکاگو از آن رونمایی کردند، شامل ۱۶۵ بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ، سرطان معده و مری یا سرطان پانکراس بود.

همه آنها دارو‌های سرطانی دریافت می‌کردند که باعث شد تنها پس از یک جلسه درمان، دچار ترومبوسیتوپنی ناشی از شیمی‌درمانی، یعنی تعداد غیرطبیعی پلاکت‌ها، شوند.

دکتر هانی السمکاری، سرپرست این مطالعه از بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون، گفت: «سطح پایین پلاکت خون، بیماران سرطانی را در معرض خطر خونریزی داخلی شدید یا بالقوه کشنده قرار می‌دهد.»

او افزود که این امر «همچنین بر توانایی درمان بیماران تحت شیمی‌درمانی با دوز کامل و به موقع تأثیر می‌گذارد.»

شرکت‌کنندگان در این آزمایش یا تزریق زیر جلدی هفتگی Enblet، که از نظر شیمیایی با نام رومیپلوستیم شناخته می‌شود، یا دارونما دریافت کردند. Enblet با تحریک مغز استخوان برای افزایش تولید پلاکت عمل می‌کند.

محققان دریافتند که ۸۴ درصد از بیماران گروه Enblet به دلیل تعداد کم پلاکت‌ها نیازی به کاهش دوز‌های شیمی‌درمانی بعدی نداشتند، در حالی که این رقم در گروه دارونما تنها ۳۶ درصد بود.

پس از در نظر گرفتن عوامل خطر فردی، بیمارانی که انبلت دریافت می‌کردند، ۱۰ برابر بیشتر از بیماران گروه دارونما، احتمال داشت که بدون کاهش دوز، به دریافت دارو‌های سرطان ادامه دهند.

السمکاری گفت: «به‌وضوح ثابت شده است که کاهش شدت شیمی‌درمانی منجر به کاهش شانس زنده ماندن بیماران می‌شود...، زیرا شانس بهبودی بیمارانی که امید به بهبودی دارند را کاهش می‌دهد و ممکن است مرگ کسانی را که امیدی به بهبودی ندارند، تسریع کند.»

او اشاره کرد که هیچ دارویی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان ترومبوسیتوپنی ناشی از شیمی‌درمانی تأیید نشده است.

السمکاری افزود: «این یافته‌ها می‌تواند منجر به تغییراتی در شیوه‌های مورد استفاده برای مقابله با یک بیماری شایع و جدی شود که پزشکان مرتباً در عمل بالینی در سراسر جهان با آن مواجه می‌شوند و مانع از ارائه درمان ضد سرطان با دوز کامل و به موقع می‌شود.»

(رویترز)

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری