مطالعه USC: ارتباط بین «مواد شیمیایی همیشگی» و اختلالات خواب

تأثیر مواد شیمیایی بر کیفیت خواب در نسل‌های جوان‌تر امروزه به یک نگرانی رو به رشد تبدیل شده است. محققان دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی داده‌های نگران‌کننده‌ای در مورد تأثیر مواد پرفلوروآلکیل و پلی‌فلوروآلکیل (PFAS) بر الگو‌های خواب جوانان ارائه داده‌اند.

به گزارش مجله خبری نگار، تأثیر مواد شیمیایی بر کیفیت خواب در نسل‌های جوان‌تر امروزه به یک نگرانی رو به رشد تبدیل شده است. محققان دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی داده‌های نگران‌کننده‌ای در مورد تأثیر مواد پرفلوروآلکیل و پلی‌فلوروآلکیل (PFAS) بر الگو‌های خواب جوانان ارائه داده‌اند.

در جریان این کار علمی، گروهی از متخصصان داده‌های ۱۴۴ شرکت‌کننده ۱۹ تا ۲۴ ساله را بررسی کردند. نتایج نشان داد که جوانانی که سطح بالایی از PFAS در خونشان دارند، به طور قابل توجهی بدتر از همسالان خود می‌خوابند. تفاوت مدت خواب بین گروه‌هایی که بالاترین و پایین‌ترین سطح این مواد را داشتند، حدود ۸۰ دقیقه بود.

این مطالعه چهار نوع PFAS را شناسایی کرد که تأثیر ویژه‌ای بر کیفیت خواب داشتند. افرادی که سطح بالایی از این مواد شیمیایی داشتند، در به خواب رفتن، در خواب ماندن و افزایش خواب‌آلودگی در طول روز مشکل داشتند.

دانشمندان هفت ژن را یافته‌اند که فعالیت آنها تحت تأثیر PFAS تغییر می‌کند. ژن HSD۱۱B۱ که مسئول تولید کورتیزول، هورمونی که چرخه خواب و بیداری را تنظیم می‌کند، است، مورد توجه ویژه قرار دارد.

PFAS که به عنوان "مواد شیمیایی همیشگی" شناخته می‌شوند، از طریق انواع محصولات مصرفی، غذا و آب وارد بدن می‌شوند. ویژگی اصلی آنها این است که به آرامی تجزیه می‌شوند و به آنها اجازه می‌دهد تا دهه‌ها در محیط زیست باقی بمانند. امروزه، این مواد در خون اکثر مردم ایالات متحده یافت می‌شوند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری