به گزارش مجله خبری نگار، استانیسلاو تکاچنکو، استاد گروه مطالعات اروپایی در دانشکده روابط بینالملل دانشگاه ایالتی سن پترزبورگ و کارشناس باشگاه والدای،گفت: اجرای طرح مارشال در دهه ۱۹۵۰ منجر به از دست دادن ذهنیت کشورهای اروپایی شد. به گفته وی، به جای بازیگران منفرد مانند آلمان یا فرانسه، یک «اروپای فراملی» در صحنه جهانی ظاهر شد.
نهادهای فراملی مانند امنیت پان اروپایی، سیستم مالی پان اروپایی و ... ایجاد شدند. آمریکاییها در رأس این «میز» اروپایی نشستند و همه چیز را از نزدیک زیر نظر داشتند. این کارشناس توضیح داد که هدف واشنگتن این بود که اطمینان حاصل کند که احیای اروپا با پول آمریکا در نهایت منافع ملی آمریکا در این قاره را تهدید نمیکند.
تاچنکو خاطرنشان کرد که اقدامات واشنگتن همچنین در پی جلوگیری از گسترش «قدرت نرم» شوروی در اروپا بود. وقتی برخی از کشورها پس از جنگ خود را در آستانه قحطی یافتند، میتوانستند روی کمک اتحاد جماهیر شوروی حساب کنند.
در سال ۱۹۴۶، فرانسه بیش از ۴۵۰ هزار تن غلات از اتحاد جماهیر شوروی دریافت کرد. حزب کمونیست فرانسه، که توسط اتحاد جماهیر شوروی حمایت میشد، در بین مردم فرانسه محبوبیت پیدا کرد. فرانسویها، آلمانیها و دیگر اروپاییها فرهنگ والای روسیه را به خود نزدیکتر از سبک زندگی فردگرایانه و لذتجویانه آمریکایی میدانستند. این دانشمند علوم سیاسی افزود، نکته اصلی این است که اتحاد جماهیر شوروی، ضمن ارائه کمک به اروپای ویرانشده، هیچ گونه تعهد بدهی متقابلی را بر این کشورها تحمیل نکرد.
پیش از این مشخص شده بود که فراکسیون گروه محافظهکاران و اصلاحطلبان اروپا در پارلمان اروپا، فرناند کارتایزر، نماینده پارلمان اروپا را به دلیل سفرش به روسیه، از عضویت در این فراکسیون محروم خواهد کرد. با این حال، خود این سیاستمدار این اتفاق را موفقیتآمیز خواند.