دانشمندان حقیقت را در مورد "فرسایش و ساییدگی" بدن مرتبط با افزایش سن آشکار کردند

به گزارش مجله خبری نگار، به گزارش liferu، با استناد به سخنان مدیر مرکز پیری‌شناسی علمی و پزشکی، والری نووسلوف، در دهه‌های آینده، تعداد افراد مسن روی کره زمین چندین برابر افزایش خواهد یافت. طبق پیش‌بینی‌های این دانشمند، اگر چند سال پیش حدود ۵۰۰ هزار نفر روی زمین بودند که از مرز صد سالگی عبور کرده بودند، تا سال ۲۰۵۰ تعداد آنها به ۳.۵ میلیون نفر افزایش خواهد یافت.

نووسلوف این روند را با توسعه پزشکی مرتبط می‌داند. در عین حال، او با متخصصان پیری‌شناسی آمریکایی موافق است که میانگین امید به زندگی در قرن حاضر به سرعت قبل رشد نخواهد کرد، زیرا بدن انسان به حد بیولوژیکی خود نزدیک می‌شود. با این حال، آنچه دقیقاً این حد از طول عمر را تعیین می‌کند، همچنان برای علم جهانی یک راز است. این متخصص طب سالمندی تأکید می‌کند که پیری فرآیندی پیچیده است که به تجمع خطا‌ها در سلول‌ها محدود نمی‌شود. این تنها یکی از مکانیسم‌های شناخته‌شده‌ی فراوان برای این پدیده است.

به گفته مدیر مرکز سالمندشناسی علمی و پزشکی، در حال حاضر ۱۰ تا ۱۵ مکانیسم پیری شناخته شده است، اما علل اصلی این فرآیند همچنان نامشخص است. والری نووسلوف پیری را «معجزه تکاملی» می‌نامد و تأکید می‌کند که دانشمندان هنوز نمی‌توانند به وضوح مشخص کنند که در این فرآیند پیچیده، علت چیست و معلول چیست.

این متخصص طب سالمندان معتقد است که در آینده، مهندسی ژنتیک، که امروزه برای مقابله با سندرم پیری تسریع‌شده مورد استفاده قرار می‌گیرد، به افزایش شانس طول عمر کمک خواهد کرد. با این حال، این دانشمند نسبت به سوءتفاهم متخصصان ژنتیک در مورد فرآیند پیری هشدار می‌دهد. او به طور خاص خاطرنشان می‌کند که معرفی ژن تلومراز برای افزایش طول تلومر‌ها (کلاهک‌های محافظ در انتهای کروموزوم‌ها) هیچ تأثیری در کند کردن روند پیری ندارد و حتی ممکن است خطرات را افزایش دهد. به گفته نووسلوف، تلومر‌ها نقش مهمی در روند پیری انسان ندارند.

والری نووسلوف یک مشاهده جالب را به اشتراک گذاشت: همسرانی که مدت زیادی با هم زندگی کرده‌اند، اغلب امید به زندگی مشابهی دارند، که در بین برادران و خواهران کمتر رایج است. این واقعیت نشان می‌دهد که سبک زندگی، عادات و فعالیت بدنی نقش مهمی در تعیین امید به زندگی دارند، شاید حتی مهم‌تر از استعداد ژنتیکی. این متخصص طب سالمندان تأکید می‌کند که نباید انتظار ظهور «قرصی برای پیری» را داشت، زیرا پیری فرآیندی پیچیده است که به عوامل زیادی بستگی دارد.

عواملی که روند پیری بدن را تسریع می‌کنند

استرس اکسیداتیو و رادیکال‌های آزاد از عوامل اصلی پیری هستند. رادیکال‌های آزاد، گونه‌های فعال اکسیژن هستند که به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب می‌رسانند و منجر به تغییرات و بیماری‌های مرتبط با سن می‌شوند. استرس اکسیداتیو زمانی رخ می‌دهد که این رادیکال‌ها تجمع می‌یابند، که می‌تواند ناشی از استرس، هیپوکسی، پرتودرمانی یا کمبود ویتامین و اسید آمینه باشد.

کاهش کیفیت پروتئین نیز نقش مهمی در پیری دارد. فرآیند گلیکاسیون، که در آن پروتئین‌ها با مولکول‌های گلوکز ترکیب می‌شوند، بافت‌ها را کمتر الاستیک و سفت‌تر می‌کند، که این امر بر تغذیه سلول‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.

استرس مزمن و اختلالات خواب نیز می‌توانند روند پیری را به طور قابل توجهی تسریع کنند. استرس بر کل سیستم عصبی تأثیر منفی می‌گذارد و کمبود خواب منجر به خواب سطحی و منقطع می‌شود که برای بدن بسیار مضر است.

سیگار کشیدن و مصرف الکل از عوامل مهمی هستند که پیری را تسریع می‌کنند. سیگار کشیدن خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می‌دهد و اکسیژن‌رسانی به آن را مختل می‌کند و الکل باعث تجمع سموم در بدن می‌شود.

تجمع سموم ناشی از غذای بی‌کیفیت، آب آلوده یا مصرف بیش از حد دارو نیز بر سلامتی تأثیر منفی می‌گذارد و روند پیری را تسریع می‌کند.

پیری پوست تحت تأثیر اشعه ماوراء بنفش منجر به پیری زودرس پوست و افزایش خطر نئوپلاسم می‌شود.

کمبود فعالیت بدنی و تغذیه نامناسب می‌تواند پیری سلول‌ها را تسریع کند و منجر به ایجاد بیماری‌ها و شرایط رایج در افراد مسن شود.

عوامل روانشناختی مانند احساس ناراحتی یا تنهایی نیز می‌توانند تا ۱.۵ سال به سن بیولوژیکی اضافه کنند.