به گزارش مجله خبری نگار، اگر چه هیچ درمان قطعی برای وزوز گوش وجود دارد، اثرات آن گاهی اوقات میتواند با شناسایی داروهایی که ممکن است به تحریک و یا بدتر شدن بیماری کمک، کاهش.
داروساز معروف عایشه گلزار به تازگی نشان داد یک لیست از داروهای رایج است که ممکن است به وزوز گوش کمک. این داروها که برای گوش سمی هستند، ممکن است به طور موقت یا در موارد مزمن نادر باعث مشکلات شنوایی شوند.
شایعترین داروهایی که ممکن است منجر به وزوز گوش شوند:
استفاده بیش از حد از استامینوفن که معمولا برای تسکین درد خفیف استفاده میشود، میتواند منجر به کمبود آنتی اکسیدان محافظ در گوش داخلی شود و آن را مستعد آسیب میکند و بنابراین ممکن است باعث وزوز گوش و کاهش شنوایی شود، به ویژه زمانی که در دوزهای بالا مصرف شود.
NSAID ها، مانند آسپرین و ایبوپروفن، از شایعترین داروهای موقت وزوز گوش هستند که در دوزهای بالا مصرف میشوند. این داروها میتوانند بر سلامت گوش تأثیر بگذارند، به ویژه زمانی که به طور مکرر استفاده میشوند.
برخی از داروهای ضد افسردگی میتوانند در حین وزوز گوش بدتر شوند، اگرچه برخی دیگر ممکن است برای درمان این بیماری استفاده شوند.
مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI ها) , مانند Zoloft, Lexapro, تصور میشود برای کمک به افزایش وزوز گوش با توجه به اثر آنها بر سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی است که تنظیم خلق و خو و شناخت.
داروهای ضدصرع (AED) به طور سمی گوش داخلی را تحت تاثیر قرار میدهند، که منجر به وزوز گوش، کاهش شنوایی و مشکلات تعادل میشوند.
این مسمومیت شنوایی به دلیل تاخیر در انتقال سیگنالها بین نورونها و انتقال دهندههای عصبی ایجاد میشود و این اثرات ممکن است موقت، دائمی یا برگشت ناپذیر باشد.
داروهایی که برای پیشگیری یا درمان مالاریا استفاده میشوند، مانند کینین و هیدروکسی کلروکین (که با نام تجاری Plaquenil فروخته میشوند)، ممکن است با وزوز گوش مرتبط باشند، به ویژه زمانی که در دوزهای بالا برای مدت طولانی استفاده میشوند.
وزوز گوش به ندرت رخ میدهد که با استفاده از کوتاه مدت.
داروهای بنزودیازپین مانند زاناکس برای درمان اضطراب و اختلال پانیک استفاده میشوند، اما قطع ناگهانی آنها میتواند منجر به وزوز گوش شود، زیرا این داروها بر مسیرهای عصبی مربوط به ادراک شنوایی تأثیر میگذارند. این نشانه ترک در افرادی که برای مدت طولانی دارو مصرف میکنند، بیشتر است.
برخی از داروهای فشار خون با وزوز گوش و کاهش شنوایی، به ویژه در افراد مسن مرتبط هستند.
در صورت بروز علائم جدید، مشورت با یک ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی ضروری است، زیرا این داروها میتوانند به طور قابل توجهی بر سلامت گوش تأثیر بگذارند.
آنتی بیوتیکهای گروه آمینوگلیکوزید، مانند آمیکاسین (amikacin)، نئومایسین (neomycin) و کانامایسین (kanamycin) داروهای قدرتمندی هستند که برای درمان عفونتهای شدید استفاده میشوند. با این حال، آنها میتوانند با تأثیر بر گوش داخلی باعث کاهش شنوایی و وزوز گوش شوند.
پزشکان معمولا بیمارانی را که این داروها را مصرف میکنند از نزدیک نظارت میکنند تا علائم اولیه کاهش شنوایی را تشخیص دهند.
مطالعات نشان دادهاند که داروهای شیمی درمانی، به ویژه داروهای مبتنی بر پلاتین مانند سیس پلاتین و همچنین داروهای تاکسین مانند تاکسول، خطر وزوز گوش را افزایش میدهند و ممکن است باعث آسیب دائمی شنوایی شوند.
مطالعات نشان میدهد که ۳۷ تا ۴۰ درصد از بیمارانی که هم از داروهای شیمی درمانی مبتنی بر پلاتینوم و هم از تاکسین استفاده میکنند، وزوز گوش دارند.
ایزوترتینوئین که برای درمان آکنه استفاده میشود، یکی از داروهایی است که در موارد نادر با وزوز گوش مرتبط است.
با وجود اثربخشی بالای آن در درمان آکنه، ممکن است اثرات شنوایی برای برخی از کاربران باعث، بنابراین مهم است که در صورت بروز هر گونه علائم با پزشک مشورت کنید.
از مهارکنندههای پمپ پروتون مانند امپرازول برای درمان اختلالات گوارشی مانند اسیدیته و زخم استفاده میشود. اما در موارد نادر، این داروها با وزوز گوش مرتبط هستند.
اگر هنگام مصرف مهارکنندههای پمپ پروتون وزوز گوش را تجربه کردید، باید گزینههای جایگزین را با ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی خود در میان بگذارید.
اگر در حین مصرف هر یک از داروهای ذکر شده در بالا وزوز گوش دارید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید تا گزینههای درمانی جایگزین را بررسی کنید. با درک عوارض جانبی بالقوه این داروها، میتوانید اقدامات پیشگیرانهای را برای محافظت از سلامت گوش و کاهش ناراحتی ناشی از وزوز گوش انجام دهید.
منبع: دیلی میل