اکتشافات علمی ممکن است رمز و راز تولد بزرگترین کهکشان‌های جهان را توضیح دهد

ستاره شناسان کشف جدیدی انجام داده‌اند که می‌تواند به توضیح ظهور بزرگترین کهکشان‌های جهان در ۱۲ میلیارد سال پیش کمک کند.

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعه اخیر، برخورد کهکشان‌ها در ۱۲ میلیارد سال پیش می‌تواند دلیل اصلی شکل گیری بزرگترین کهکشان‌های جهان باشد.

ستاره شناسان دانشگاه ساوتهمپتون با یافته‌های خود امیدوارند که یک "معمای کهکشانی" در مورد چگونگی ظهور کهکشان‌های بیضوی در حدود ۱۲ میلیارد سال پیش را حل کنند.

مشکل این تحقیق این است که بفهمیم چگونه این کهکشان‌ها که شبیه توپ‌های برآمده هستند، در مقایسه با قرص‌های مسطح کهکشان‌های مارپیچی مانند کهکشان راه شیری سرچشمه می‌گیرند. این موضوع برای دهه‌ها مورد توجه دانشمندان بوده است.

با این حال، بر اساس مقاله‌ای که در مجله Nature منتشر شده است، دکتر آناگرازیا بوگلیسی خاطرنشان کرد که این تیم به یافتن پاسخی برای این سوال نزدیک شده است.

برخورد دو کهکشان دیسک تخت با یکدیگر باعث شد گاز، سوختی که ستارگان از آن تشکیل می‌شوند، در مرکز خود جمع شود و تریلیون‌ها ستاره جدید تولید کند. این برخورد‌های کیهانی حدود ۸ تا ۱۲ میلیارد سال پیش رخ داد، زمانی که تکامل جهان بیشترین فعالیت را داشت. نتایج ما ما را به حل یک معمای دیرینه در نجوم نزدیک‌تر می‌کند که درک ما از چگونگی پیدایش کهکشان‌ها در جهان اولیه را دوباره تعریف می‌کند.

این تیم با همکاری رصدخانه کوه بنفش چین و آکادمی علوم چین، بیش از ۱۰۰ کهکشان ستاره ساز را در جهان دور با استفاده از بزرگترین تلسکوپ رادیویی جهان، معروف به آلما، در صحرای آتاکاما شیلی تجزیه و تحلیل کردند.

دکتر چنگ هوآ تان، از رصدخانه کوه بنفش، گفت که این تحقیق از تکنیک جدیدی استفاده کرده است که توزیع نور ساطع شده از کهکشان‌های بسیار درخشان دور را بررسی می‌کند.

این اولین شواهد واقعی است که نشان می‌دهد اجسام کروی مستقیما از طریق حلقه‌های شدید تشکیل ستاره که در هسته کهکشان‌های دور یافت می‌شوند، تشکیل می‌شوند. اخترفیزیکدانان دهه هاست که به دنبال درک این روند بوده‌اند. این کهکشان‌ها به سرعت شکل می‌گیرند، جایی که گاز به سمت داخل مکیده می‌شود تا سیاهچاله‌ها را تغذیه کند و انفجار ستاره‌ها را تحریک کند، که با سرعت ۱۰ تا ۱۰۰ برابر سریعتر از کهکشان راه شیری ما ایجاد می‌شوند.

دانشمندان اکنون یافته‌های خود را با داده‌های تلسکوپ‌های موجود در قمر‌های جیمز وب و اقلیدس و ایستگاه فضایی چین ترکیب می‌کنند تا اجزای ستاره‌ای کهکشان‌ها را نقشه برداری کنند.

دکتر بوگلیسی گفت: "این تصویر کامل تری از شکل گیری کهکشان‌های اولیه به ما می‌دهد و درک ما را از چگونگی تکامل جهان از ابتدا عمیق‌تر می‌کند. "

منبع: ایندیپندنت

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری